دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'فارسي ' به 'فارسی')
     
    خط ۱۱: خط ۱۱:
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =‏/ 4863 PIR  
    | کد کنگره =‏/ 4863 PIR  
    | موضوع = شعر فارسي - قرن 6ق.
    | موضوع = شعر فارسی- قرن 6ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = اساطیر
    | ناشر = اساطیر
    خط ۲۰: خط ۲۰:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد = 1
    | تعداد جلد = 1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =28665
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =18561
    | کد پدیدآور =18561

    نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۴

    دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف
    دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف
    پدیدآورانحسن غزنوی، سید حسن بن محمد (نویسنده) مدرس رضوی، محمدتقی (مصحح)
    ناشراساطیر
    مکان نشرایران- تهران
    سال نشر1362
    چاپدوم
    موضوعشعر فارسی- قرن 6ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏/ 4863 PIR
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف، مجموعه اشعار سید حسن غزنوی، ملقب به اشرف، از شاعران بلندپایه زبان و ادب فارسی در سده ششم هجری و از هم‌عصران سنایی غزنوی، عثمان مختاری و ابوالمعالی نصرالله بن محمد بن عبدالحمید مترجم کلیه و دمنه است که با تصحیح تقی مدرس رضوی به چاپ رسیده است.

    اهمیت کتاب به آن است که شاعر آن، در عصر خود بسیار معروف بوده و آوازه شعر و شاعری او، به همه جا و همه کس رسیده و در شعر، مقام بلند و ارجمندی داشته و در سبک کلام و شیرینی زبان و فصاحت لفظ و بلاغت معنی، یکی از اساتید فن بشمار می‌رفته و خود او هم به بلندی اشعار و قوت طبع و سخنوری خویش در نظم فارسی و عربی، معتقد و به پایه و مرتبه خود در علم و حکمت فخر می‌کرده و در قصیده فخریه خود از آن یاد کرده است.

    ویژگی این دیوان آن است که شاعر در تمام فنون سخن، از نسیب و حکمت و اعتذار و انذار و رثا و مخصوصا فخر و همچنین در قصیده و غزل و ترجیع، دست داشته و در همه آنها، شعر گفته و از عهده آنها به‌خوبی برآمده است و بااین‌حال که وی از اساتید فن و در شعر و شاعری، خود دارای سبک مخصوص می‌باشد، در ابتدا پیرو جمعی از شعرای زمان خود بوده و بر روش آنان شعر گفته و سبک آنان را تقلید کرده است و باآنکه در مقام مفاخرت و مباهات، خود را از معاصرین برتر می‌داند و خویشتن را بر آنان ترجیح می‌نهد، مسلم است که از گفته آنها متأثر و به طرز خیال و فکر ایشان، پرورش یافته است[۱].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص395- 396

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها