۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '»ي' به '» ی') |
جز (جایگزینی متن - 'ایازی، محمدعلی' به 'ایازی، سید محمدعلی') |
||
(۴۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR01992J1.jpg | |||
| عنوان =حجة التفاسير و بلاغ الإكسير | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[بلاغی، عبدالحجه]] (نویسنده) | |||
| زبان =فارسی | |||
| | | کد کنگره = | ||
| | | موضوع = | ||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
| ناشر = | |||
حکمت (چاپخانه) | |||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1386 ق | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01992AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| تعداد جلد =7 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =01992 | |||
| کتابخوان همراه نور =01992 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''حجة التفاسير و بلاغ الإکسیر''' یا «تفسير من لا يحضره المفسر و التفسير» از تفاسير قرن چهاردهم شيعۀ دوازده امامى محسوب مىگردد كه توسط [[بلاغی، سید عبدالحجت|سيد عبدالحجه بلاغی]] به زبان فارسى تأليف شده است. اين تفسير شامل تمام آيات قرآن مىباشد. | |||
مؤلف روش بيانى و تحليلى با رويكرد تربيتى پيش گرفته و به بيان عقايد ملل و نحل و فرق و مذاهب پرداخته است. از روايات كمتر استفاده مىكند و بحثهاى تاريخى و اعتقادى فراوان دارد. | |||
مؤلف در جلد نخستين اين كتاب، بحث مبسوط و جداگانهاى دربارۀ تاريخ انسان و چگونگى آفرينش و تاريخ انبياء همراه با نقشههاى جغرافيايى، و در جلد دوم تفصيل برخى وقايع و حوادث از ولادت عيسى(ع) تا ولادت پيامبر اكرم(ص) و حوادث آستانۀ بعثت و تاريخ شهرهاى مكه و مدينه و وقايعى از سيرۀ پيامبر(ص) و آثار آن مورد بحث قرار داده است. هدف از طرح اين مباحث، به دست دادن فضاى كلى نزول قرآن و عواملى است كه منتهى به نزول آيات گرديده است.البته در اين مقدمۀ طولانى به برخى از مباحث علوم قرآنى و آنچه كه به شناخت قرآن مربوط مىگردد اشاره دارد.بحثهاى تطبيقى ميان كتاب انجيل، تورات و اوستا با قرآن از ديگر مباحث اين جلد مىباشد. | |||
== مصادر تفسير == | == مصادر تفسير == | ||
مفسر در تفسير خود از تفاسيرى مانند مجمع | مفسر در تفسير خود از تفاسيرى مانند [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]، صافى، كاشفى، انوار التنزيل بيضاوى، روح البيان، [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]]، تفسير كيوان و [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] بهره گرفته است، و از کتابهايى مانند [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام|بحار الانوار]]، حق اليقين [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مرحوم مجلسى]]، [[الکافی|كافى]]، جامع عباسى، [[الفهرست (ابن نديم)|الفهرست ابن نديم]]، اسباب النزول واحدى، انيس الاعلام فخر الاسلام و...مطالبى نقل مىنمايد. در لغت نيز از مفردات [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]] و قاموس بهره مىبرد. | ||
== روش تفسير == | == روش تفسير == | ||
خط ۵۶: | خط ۴۴: | ||
ويژگى مهم اين تفسير بهرهگيرى از معلومات عمومى دربارۀ شناخت اديان و مقايسۀ آن با دين اسلام و نيز قرآن مىباشد، ويژگى دوم، طرح مطالب تاريخى و نقل قصهها و حكايتها است كه مطالعۀ كتاب را جاذبه بخشيده و تفسير را خواندنىتر كرده است. | ويژگى مهم اين تفسير بهرهگيرى از معلومات عمومى دربارۀ شناخت اديان و مقايسۀ آن با دين اسلام و نيز قرآن مىباشد، ويژگى دوم، طرح مطالب تاريخى و نقل قصهها و حكايتها است كه مطالعۀ كتاب را جاذبه بخشيده و تفسير را خواندنىتر كرده است. | ||
شأن نزول را بيشتر از اسباب النزول واحدى و مجمع البيان نقل مىكند. در آيات احكام به بسط احكام فقهى نمىپردازد، بلكه به ذكر اقوال و مذاهب، مقارنۀ بين آنها و ترجيح مذهب اماميه همراه با استدلال جزئى و ذكر اسرار مىپردازد. از اسرائيليات پرهيز مىنمايد. گاه در نقل اقوال به نقد آنان نيز مىپردازد، بهخصوص در نقل از تورات و انجيل و تطبيق آن با قرآن، از نقد آنها غفلت نمىورزد. | شأن نزول را بيشتر از اسباب النزول واحدى و [[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]] نقل مىكند. در آيات احكام به بسط احكام فقهى نمىپردازد، بلكه به ذكر اقوال و مذاهب، مقارنۀ بين آنها و ترجيح مذهب اماميه همراه با استدلال جزئى و ذكر اسرار مىپردازد. از اسرائيليات پرهيز مىنمايد. گاه در نقل اقوال به نقد آنان نيز مىپردازد، بهخصوص در نقل از تورات و انجيل و تطبيق آن با قرآن، از نقد آنها غفلت نمىورزد. | ||
به طور معمول بعد از نقل اقوال مفسرين، لغويين و حكايتهاى تاريخى، به بيان ديدگاه خود پيرامون موضوع مىپردازد بدين جهت گاه به مطالب متفاوت و متفرق (هر آنچه به ذهن مفسر آمده است)در ارتباط با آيه و قرآن مىپردازد، از نقل مطالب علمى از تفسير جواهر طنطاوى تا روزنامهها و مجلات و كتب ديگر، همه و همه در تفسير آمدهاند. | به طور معمول بعد از نقل اقوال مفسرين، لغويين و حكايتهاى تاريخى، به بيان ديدگاه خود پيرامون موضوع مىپردازد بدين جهت گاه به مطالب متفاوت و متفرق (هر آنچه به ذهن مفسر آمده است) در ارتباط با آيه و قرآن مىپردازد، از نقل مطالب علمى از تفسير جواهر طنطاوى تا روزنامهها و مجلات و كتب ديگر، همه و همه در تفسير آمدهاند. | ||
مفسر در مقدمۀ كوتاه خود بيان مىدارد كه: | مفسر در مقدمۀ كوتاه خود بيان مىدارد كه: | ||
1-در نقل از تورات و | 1-در نقل از تورات و انجيل، چاپ لندن سال 1947م ملاك بوده است. | ||
2-در شمارۀ آيات، مطابق چاپ قرآن ركن الملكى عمل شده است. | 2-در شمارۀ آيات، مطابق چاپ قرآن ركن الملكى عمل شده است. | ||
3-در شمارۀ كلمات و عدد حروف سور بخشى مطابق | 3-در شمارۀ كلمات و عدد حروف سور بخشى مطابق [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|تفسيرابوالفتوح رازى]] و قسمتى مطابق تفسير تنوير المقباس بوده است. | ||
و بيان مىدارد كه «ب» علامت اختصارى مفسر مىباشد و «ه» دلالت بر انتهى دارد. | و بيان مىدارد كه «ب» علامت اختصارى مفسر مىباشد و «ه» دلالت بر انتهى دارد. | ||
خط ۷۳: | خط ۶۱: | ||
تاريخ تأليف اين تفسير از 1385 تا 1387ق مىباشد. نخستين چاپ آن در سال | تاريخ تأليف اين تفسير از 1385 تا 1387ق مىباشد. نخستين چاپ آن در سال 1386ق،1345ش توسط چاپخانۀ حكمت در قم به قطع وزيرى، عرضه شده است. | ||
فهرست تفصيلى مطالب در پايان هر جلد، راهنماى محققان به مطالب اصلى و فرعى آن مىباشد. | فهرست تفصيلى مطالب در پايان هر جلد، راهنماى محققان به مطالب اصلى و فرعى آن مىباشد. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
1-مقدمۀ تفسير و ساير مجلدات آن | 1-مقدمۀ تفسير و ساير مجلدات آن | ||
2-دانشنامۀ قرآن و قرآن پژوهى [[خرمشاهی، بهاءالدین| | 2-دانشنامۀ قرآن و قرآن پژوهى [[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]] ج 1 ص387 و ص695 | ||
3-المفسرون حياتهم و منهجهم سيد محمد على ايازى | 3-المفسرون حياتهم و منهجهم [[ایازی، سید محمدعلی|سيد محمد على ايازى]] ص448 | ||
4-طبقات مفسران شيعه [[عقیقی بخشایشی، عبدالرحیم|دكتر عقيقى بخشايشى]] ج 4 ص370 | |||
{{تفاسیر}} | {{تفاسیر}} | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش