التسهيل لتأويل التنزيل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده: متون تفاسیر]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | [[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] |
نسخهٔ ۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۳
التسهيل لتأويل التنزيل | |
---|---|
پدیدآوران | بنعدوي، مصطفي (نویسنده) |
ناشر | دار السنة |
مکان نشر | [بي جا] - [بي جا] |
سال نشر | 1415ق. = 1995م. |
چاپ | چاپ يکم |
موضوع | قرآن - تاويل |
زبان | عربي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | ب9ت5 / 98 BP |
التسهيل لتأويل التنزيل عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از ابو عبدالله مصطفی بن عدوی با موضوع تفسیر قرآن کریم. عنوان کامل این اثر «التسهيل لتأويل التنزيل: التفسير في سوال و جواب .. سورة آل عمران» است و نویسنده در آن به بیان تأویلات قرآنی به صورت سؤال و جواب با محوریت سوره آل عمران، پرداخته است.
همانطور که نویسنده در مقدمه کتاب بیان کرده است: هدف وی تفسیر کل قرآن کریم به صورت سؤال و جواب بوده است. منطق این کار ایجاب میکرده که وی از سوره حمد و بقره شروع کند و سپس به سراغ سوره ال عمران برود ولی به علت اینکه سوره بقره حاوی مسائل فقهی زیادی درباره نکاح و طلاق و ایمان و نذورات و آیات ربا و دین و حج و روزه و نماز و... بوده وی برای شروع از سوره آل عمران آغاز کرده است.[۱]
مسائل مربوط به این سوره کریمه در این اثر در بیش از 500 سؤال و جواب مطرح شده است. سعی نویسنده بر این بوده که در مواردی که یک آیه وجود داشته که آیات دیگر را تفسیر میکرده، آن آیات را در کنار این آیه ذکر کرده است. وی همچنین سعی کرده بر روایات صحیحه از رسول خدا(ص) اعتماد کند و روایات ضعیف را ترک نماید و همچنین تمام تلاشش بر دور بودن از اسرائیلیات بوده است. او معانی کلمات و جمله ها را هم در بسیاری از موارد ذکر کرده و در مواردی که یک کلمه در نظر مفسران معانی متعددی داشته است، به اقتضای مقام، آن معانی را ذکر کرده است.[۲]
مصطفی بن عدوی سعی کرده در بیان مطالب تفسیری کتاب، خطوط عامه اهل سنت و جماعت را حفظ کند و از طریقه اهل کلام و جدل دوری کند.[۳]
پانویس
منبع مقاله
مقدمه مؤلف.