حقائق التفسیر (دار الکتب العلمية): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | ی{{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR40415J1.jpg | | تصویر =NUR40415J1.jpg | ||
| عنوان = حقائق | | عنوان = حقائق التفسیر: تفسیر القرآن العزیز | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[ عمران، سيد]] (محقق) | [[ عمران، سيد]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = عربي | ||
| کد کنگره = س8ح7 / 94 BP | | کد کنگره = س8ح7 / 94 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =دار الکتب العلمية | | ناشر =دار الکتب العلمية | ||
| مکان نشر =لبنان - بيروت | | مکان نشر =لبنان - بيروت | ||
| سال نشر = 1421ق. | | سال نشر = 1421ق. = 2001م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE40415AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE40415AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = | | چاپ = چاپ يکم | ||
| شابک =2-7451-3164-8 | | شابک =2-7451-3164-8 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
سلمی مجموعهای از روایات و اقوالی را که در تفسیر عرفانی آیات قرآن، از قول امامان و اولیاء و مشایخ، بهصورت پراکنده در اینجا و آنجا آورده بودند، فراهم آورد و آرای خود را در اینباره در اثنای آن ذکر کرد. | سلمی مجموعهای از روایات و اقوالی را که در تفسیر عرفانی آیات قرآن، از قول امامان و اولیاء و مشایخ، بهصورت پراکنده در اینجا و آنجا آورده بودند، فراهم آورد و آرای خود را در اینباره در اثنای آن ذکر کرد. | ||
او در مقدمه حقائق التفسیر نوشته است که چون صاحبان دانشهای ظاهری در رشتههای مرتبط با قرآن به نگارش پرداختهاند و جز آنچه در کلام [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و ابن عطاء در توضیح پارهای از آیات متفرقه آمده، کسی برای فهم خطابات قرآنی به زبان اهل حقیقت اقدامی نکرده، بر آن شده آنچه را در این باب در کلام [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و ابن عطاء یافته است، | او در مقدمه حقائق التفسیر نوشته است که چون صاحبان دانشهای ظاهری در رشتههای مرتبط با قرآن به نگارش پرداختهاند و جز آنچه در کلام [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و ابن عطاء در توضیح پارهای از آیات متفرقه آمده، کسی برای فهم خطابات قرآنی به زبان اهل حقیقت اقدامی نکرده، بر آن شده آنچه را در این باب در کلام [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]] و ابن عطاء یافته است، گردآوری کند و سخنان مشایخ اهل حقیقت را در این باب به آن منضم نماید و آن را بهترتیب سورههای قرآن تنظیم کند.<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص19-20</ref> | ||
مهمترین کسانی که اقوالشان را سلمی در این تفسیر آورده است، عبارتند از: [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]، ابن عطاء آدمی، [[حلاج، حسین بن منصور|حسین بن منصور حلاج]]، [[ابوالحسین نوری]]. | مهمترین کسانی که اقوالشان را سلمی در این تفسیر آورده است، عبارتند از: [[امام جعفر صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]، ابن عطاء آدمی، [[حلاج، حسین بن منصور|حسین بن منصور حلاج]]، [[ابوالحسین نوری]]. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[رده:طرائق صوفیه]] | [[رده:طرائق صوفیه]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
[[رده:مقالات تکمیلی کوتاه (خرداد-باقیزاده)]] | [[رده:مقالات تکمیلی کوتاه (خرداد-باقیزاده)]] |
نسخهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۰
ی
حقائق التفسیر: تفسیر القرآن العزیز | |
---|---|
پدیدآوران | سلمی، محمد بن حسین (نویسنده) عمران، سيد (محقق) |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بيروت |
سال نشر | 1421ق. = 2001م. |
چاپ | چاپ يکم |
شابک | 2-7451-3164-8 |
زبان | عربي |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | س8ح7 / 94 BP |
حقائق التفسير، تألیف ابوعبدالرحمن محمد بن حسین بن موسى ازدى سلمى (متوفای 412ق)، یکی از قدیمیترین تفاسیر عرفانی قرآن به زبان عربی است.
سلمی مجموعهای از روایات و اقوالی را که در تفسیر عرفانی آیات قرآن، از قول امامان و اولیاء و مشایخ، بهصورت پراکنده در اینجا و آنجا آورده بودند، فراهم آورد و آرای خود را در اینباره در اثنای آن ذکر کرد.
او در مقدمه حقائق التفسیر نوشته است که چون صاحبان دانشهای ظاهری در رشتههای مرتبط با قرآن به نگارش پرداختهاند و جز آنچه در کلام امام صادق(ع) و ابن عطاء در توضیح پارهای از آیات متفرقه آمده، کسی برای فهم خطابات قرآنی به زبان اهل حقیقت اقدامی نکرده، بر آن شده آنچه را در این باب در کلام امام صادق(ع) و ابن عطاء یافته است، گردآوری کند و سخنان مشایخ اهل حقیقت را در این باب به آن منضم نماید و آن را بهترتیب سورههای قرآن تنظیم کند.[۱]
مهمترین کسانی که اقوالشان را سلمی در این تفسیر آورده است، عبارتند از: امام صادق(ع)، ابن عطاء آدمی، حسین بن منصور حلاج، ابوالحسین نوری.
تفسیر ابوالحسین نوری، از میان این مجموعه، کوتاهترین است که تنها 29 آیه از آیات قرآنی در آن، مورد تفسیر قرار گرفته است.[۲]
در این کتاب هیچ سخنی در تفسیر ظاهر قرآن دیده نمیشود و تفسیر باطنی محض است، ولی از مقدمهی مؤلف آن به دست میآید که مکتب تفسیری وی باطنی محض نبوده و ظاهر قرآن را نیز معتبر و قابل استناد و احتجاج میدانسته است. وی در آن مقدمه گفته است:
«وقتى ديدم افراد معروف به علوم ظاهر در بيان انواع مطالب قرآن از قبيل قرائتها، تفسيرها، مشكلات، احكام، اعراب، لغت، مجمل، مفسر، ناسخ و منسوخ پيش افتادهاند و در گردآورى فهم خطاب قرآن به زبان حقيقت جز [آنچه] در آيات پراكندهاى به ابوالعباس بن عطا نسبت دادهاند و در آياتى بدون ترتيب از جعفر بن محمد(ع) نقل كردهاند، هيچكس كارى نكرده است و در اينباره مطالبى را از آنان شنيده بودم كه نيكو مىدانستم، علاقه پيدا كردم كه آن [مطالب] را به مقاله آنان ضميمه كنم و سخنان مشايخ اهل حقيقت را به آن بيفزايم و بهقدر طاقتم آن را بهترتيب سورهها مرتب كنم...».[۳]
نمونهاى از مطالب اين تفسير: در مورد آیه كریمه «وَ لَوْ أَنّٰا كَتَبْنٰا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيٰارِكُمْ مٰا فَعَلُوهُ إِلاّٰ قَلِيلٌ» (نساء،: 60)، آورده است:
محمد بن فضل گفته است: [اگر بر آنان مىنوشتيم كه] نفس خود را با مخالفت خواستهاش بكشيد «يا از خانههايتان بيرون كنيد»؛ يعنى دوستى دنيا را از دلهايتان خارج كنيد، آن را جز اندكى كه در عدد كم و در معانى زياد هستند، انجام نمىدادند و آنان اهل توفيق و ولايتهاى راستينند».[۴]
پانویس