تفسیر القرآن الکریم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    این تفسیر را که شیخ محمود شلتوت به صورت منظم و سلسله‌وار در مجله رسالة الإسلام منتشر می‌کرده، تا پایان سوره مبارکه برائت را شامل می‌شود.
    این تفسیر را که شیخ محمود شلتوت به صورت منظم و سلسله‌وار در مجله رسالة الإسلام منتشر می‌کرده، تا پایان سوره مبارکه برائت را شامل می‌شود.


    روش تفسیری شیخ شلتوت به این شرح است که نخست علت نام‌گذاری هر سوره را بیان می‌کند و سپس به ذکر مقاصد و اهداف کلی آن می‌پردازد.
    روش تفسیری شیخ شلتوت به این شرح است که نخست علت نام‌گذاری هر سوره را بیان می‌کند و سپس به ذکر مقاصد و اهداف کلی آن می‌پردازد. این تفسیر بر خلاف تفسیر شیخ محمد عبده که گرایش علمی عقلی دارد، گرایش سنتی نقلی دارد. بسنده کردن مفسر به آنچه در قرآن کریم وارد شده و محافظت بر دلالت لغوی الفاظ، عدم اعتماد به روایات قصص که نوعا سند صحیحی ندارد، تأویل نکردن الفاظ از معانی حقیقی به معانی دیگر - مگر با قرینه‌ی صارفه - از اصول تفسیری شیخ شلتوت است.





    نسخهٔ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۰

    تفسير القرآن الکريم
    تفسیر القرآن الکریم
    پدیدآورانشلتوت، محمود (نویسنده) واعظ‌ زاده خراساني، محمد (مقدمه)
    ناشرالمجمع العالمي للتقريب بين المذاهب الإسلامية
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1421ق. = 1379ش.
    چاپچاپ يکم
    زبانعربي
    تعداد جلد1

    تفسیر القرآن الکریم تألیف شیخ محمود شلتوت رئیس اسبق دانشگاه الأزهر مصر و از داعیه‌داران مشهور تقریب بین مذاهب در جهان اسلام

    این تفسیر را که شیخ محمود شلتوت به صورت منظم و سلسله‌وار در مجله رسالة الإسلام منتشر می‌کرده، تا پایان سوره مبارکه برائت را شامل می‌شود.

    روش تفسیری شیخ شلتوت به این شرح است که نخست علت نام‌گذاری هر سوره را بیان می‌کند و سپس به ذکر مقاصد و اهداف کلی آن می‌پردازد. این تفسیر بر خلاف تفسیر شیخ محمد عبده که گرایش علمی عقلی دارد، گرایش سنتی نقلی دارد. بسنده کردن مفسر به آنچه در قرآن کریم وارد شده و محافظت بر دلالت لغوی الفاظ، عدم اعتماد به روایات قصص که نوعا سند صحیحی ندارد، تأویل نکردن الفاظ از معانی حقیقی به معانی دیگر - مگر با قرینه‌ی صارفه - از اصول تفسیری شیخ شلتوت است.


    پانویس


    منابع مقاله

    وابسته‌ها