التفسير الصوفي الفلسفي للقرآن الكريم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | کد کنگره =‏ /ع4ت7 / 98 BP  
    | کد کنگره =‏ /ع4ت7 / 98 BP  
    | موضوع = تفاسير اهل سنت - قرن 14، تفاسير فلسفی - قرن 14
    | موضوع = تفاسير اهل سنت - قرن 14، تفاسير فلسفی - قرن 14
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = دار البشائر  
    | ناشر = دار البشائر  
    | مکان نشر = سوریه - دمشق
    | مکان نشر = سوریه - دمشق
    | سال نشر = 1426ق.   = 2006م.
    | سال نشر = 1426ق. = 2006م.  


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11667AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11667AUTOMATIONCODE
    خط ۲۰: خط ۲۰:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد = 2
    | تعداد جلد = 2
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =11667
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور = 433
    | کد پدیدآور = 433
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}
       
       
    '''التفسير الصوفي الفلسفي للقرآن الكريم'''، تألیف محمد غازی عرابی از جمله تفاسیر معاصر است که آیات قرآن کریم را از دیدگاه تصوف و فلسفه تفسیر و تبیین کرده است. در این کتاب در دو جلد تمام آیات قرآن کریم تفسیر شده است.  
    '''التفسير الصوفي الفلسفي للقرآن الكريم'''، تألیف [[عرابی، محمد غازی|محمد غازی عرابی]] از جمله تفاسیر معاصر است که آیات قرآن کریم را از دیدگاه تصوف و فلسفه تفسیر و تبیین کرده است. در این کتاب در دو جلد تمام آیات قرآن کریم تفسیر شده است.  


    در مقدمه کتاب، به نقل از کتاب دراسات صوفیه چنین آمده که قوم (صوفیان) اسم‌هایی همچون موسی، خضر و فرعون را به‌گونه استعاره به‌کار می‌برند، نه غیر آن و آنچه را که بسیاری برداشت کرده‌اند که مثلا موسی اسم عقل است و خضر اسم روح و فرعون اسم نفس، درست نیست و خطای در فهم و اعتقاد است؛ چراکه موسی شخص معینی بوده است. خضر و فرعون نیز همین‌طور و قرآن داستان‌های آنها را برای ما بیان می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>‏.
    در مقدمه کتاب، به نقل از کتاب دراسات صوفیه چنین آمده که قوم (صوفیان) اسم‌هایی همچون موسی، خضر و فرعون را به‌گونه استعاره به‌کار می‌برند، نه غیر آن و آنچه را که بسیاری برداشت کرده‌اند که مثلا موسی اسم عقل است و خضر اسم روح و فرعون اسم نفس، درست نیست و خطای در فهم و اعتقاد است؛ چراکه موسی شخص معینی بوده است. خضر و فرعون نیز همین‌طور و قرآن داستان‌های آنها را برای ما بیان می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص5</ref>‏.  


    در جلد اول از آغاز قرآن تا انتهای سوره انبیاء و در جلد دوم نیز از ابتدای سوره حج تا انتهای قرآن کریم تفسیر شده است. اشاره به دیدگاه ارسطو و افلاطون در خصوص علم پروردگار به جزئیات در تفسیر آیه 66 سوره انفال «الئن خفف الله عنکم...» از جمله موضوعات فلسفی است که نویسنده به‌تفصیل به آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص305-304</ref>‏.
    در جلد اول از آغاز قرآن تا انتهای سوره انبیاء و در جلد دوم نیز از ابتدای سوره حج تا انتهای قرآن کریم تفسیر شده است. اشاره به دیدگاه [[ارسطو]] و [[افلاطون]] در خصوص علم پروردگار به جزئیات در تفسیر آیه 66 سوره انفال «الئن خفف الله عنکم...» از جمله موضوعات فلسفی است که نویسنده به‌تفصیل به آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص305-304</ref>‏.  


    از جهت دیگر، نگاه متصوفه با دیدی باطنی‌ و معنوی‌ به آیات می‌نگرند و آن را جدای از ظاهر قـرآن بررسی می‌نمایند. در تفسیر آیه 107 سوره انبیاء «و ما ارسلناک الا رحمة للعلمین» چنین می‌خوانیم: «ارسال به معنای صدور است و با توجه به حدیث رسول‌الله(ص) خطاب به جابر: «اول ما خلق الله نور نبیک یا جابر»، صوفیه این آیه را این‌گونه تفسیر می‌کنند: نبی(ص) دو حقیقت معنا و ظاهر دارد؛ معنای نبی همان نور قدیم است که از حق ازلی تشعشع یافته است. از این نور به رحمت توصیف شده است؛ چراکه هر معقولی شعاعی از این نور است و به همین جهت هر تعلم و فهم و ادراک و آگاهی از جمال حق مطلق با بقیه صفات فضلی از این نور است<ref>ر.ک: همان، ص625</ref>‏.
    از جهت دیگر، نگاه متصوفه با دیدی باطنی‌ و معنوی‌ به آیات می‌نگرند و آن را جدای از ظاهر قرآن بررسی می‌نمایند. در تفسیر آیه 107 سوره انبیاء «و ما ارسلناک الا رحمة للعلمین» چنین می‌خوانیم: «ارسال به معنای صدور است و با توجه به حدیث رسول‌الله(ص) خطاب به جابر: «اول ما خلق الله نور نبیک یا جابر»، صوفیه این آیه را این‌گونه تفسیر می‌کنند: نبی(ص) دو حقیقت معنا و ظاهر دارد؛ معنای نبی همان نور قدیم است که از حق ازلی تشعشع یافته است. از این نور به رحمت توصیف شده است؛ چراکه هر معقولی شعاعی از این نور است و به همین جهت هر تعلم و فهم و ادراک و آگاهی از جمال حق مطلق با بقیه صفات فضلی از این نور است<ref>ر.ک: همان، ص625</ref>‏.  


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    خط ۴۷: خط ۴۷:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
    [[رده: تفسیر]]
    [[رده: متون تفاسیر]]
    [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۲۳

    التفسير الصوفي الفلسفي للقرآن الکريم
    التفسير الصوفي الفلسفي للقرآن الكريم
    پدیدآورانعرابی، محمد غازی (نویسنده)
    ناشردار البشائر
    مکان نشرسوریه - دمشق
    سال نشر1426ق. = 2006م.
    چاپیکم
    موضوعتفاسير اهل سنت - قرن 14، تفاسير فلسفی - قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏ /ع4ت7 / 98 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    التفسير الصوفي الفلسفي للقرآن الكريم، تألیف محمد غازی عرابی از جمله تفاسیر معاصر است که آیات قرآن کریم را از دیدگاه تصوف و فلسفه تفسیر و تبیین کرده است. در این کتاب در دو جلد تمام آیات قرآن کریم تفسیر شده است.

    در مقدمه کتاب، به نقل از کتاب دراسات صوفیه چنین آمده که قوم (صوفیان) اسم‌هایی همچون موسی، خضر و فرعون را به‌گونه استعاره به‌کار می‌برند، نه غیر آن و آنچه را که بسیاری برداشت کرده‌اند که مثلا موسی اسم عقل است و خضر اسم روح و فرعون اسم نفس، درست نیست و خطای در فهم و اعتقاد است؛ چراکه موسی شخص معینی بوده است. خضر و فرعون نیز همین‌طور و قرآن داستان‌های آنها را برای ما بیان می‌کند[۱]‏.

    در جلد اول از آغاز قرآن تا انتهای سوره انبیاء و در جلد دوم نیز از ابتدای سوره حج تا انتهای قرآن کریم تفسیر شده است. اشاره به دیدگاه ارسطو و افلاطون در خصوص علم پروردگار به جزئیات در تفسیر آیه 66 سوره انفال «الئن خفف الله عنکم...» از جمله موضوعات فلسفی است که نویسنده به‌تفصیل به آن پرداخته است[۲]‏.

    از جهت دیگر، نگاه متصوفه با دیدی باطنی‌ و معنوی‌ به آیات می‌نگرند و آن را جدای از ظاهر قرآن بررسی می‌نمایند. در تفسیر آیه 107 سوره انبیاء «و ما ارسلناک الا رحمة للعلمین» چنین می‌خوانیم: «ارسال به معنای صدور است و با توجه به حدیث رسول‌الله(ص) خطاب به جابر: «اول ما خلق الله نور نبیک یا جابر»، صوفیه این آیه را این‌گونه تفسیر می‌کنند: نبی(ص) دو حقیقت معنا و ظاهر دارد؛ معنای نبی همان نور قدیم است که از حق ازلی تشعشع یافته است. از این نور به رحمت توصیف شده است؛ چراکه هر معقولی شعاعی از این نور است و به همین جهت هر تعلم و فهم و ادراک و آگاهی از جمال حق مطلق با بقیه صفات فضلی از این نور است[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ج1، ص5
    2. ر.ک: متن کتاب، همان، ص305-304
    3. ر.ک: همان، ص625

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها