س‍یب‍ک فتاحی‌ ن‍یش‍اب‍وری، یح‍یی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> یح‍یی‌ س‍یب‍ک فتّاحی‌ ن‍یش‍اب‍وری| {| class="wik...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۷۱: خط ۷۱:
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}


    [[دی‍وان‌ غ‍زل‍ی‍ات‌ و رب‍اع‍ی‍ات‌ ف‍ت‍اح‍ی‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری‌ (س‍ی‍ب‍ک‌) از ش‍اع‍ران‌ ق‍رن‌ ن‍ه‍م‌ ه‍ج‍ری‌]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 قربانی]]  
    [[رده:مقالات خرداد 01 قربانی]]  
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]

    نسخهٔ ‏۱۳ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۴۸

    NUR42770.jpg

    نام یح‍یی‌ س‍یب‍ک فتّاحی‌ ن‍یش‍اب‍وری
    نام‎های دیگر
    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 852ق
    اساتید
    برخی آثار
    کد مؤلف AUTHORCODE42770AUTHORCODE

    یح‍یی‌ س‍یب‍ک فتّاحی‌ ن‍یش‍اب‍وری از شاعران و نویسندگان و خطاطان معروف قرن نهم هجری است. درباره ولادت و زادگاه ایشان اطلاعی به دست نیامد.[۱]

    دروه زندگی

    دوران زندگانی وی با شاهرخ فرزند امیر تیمور گورکان (850-807ه) همزمان بوده است.

    تخلص

    او در آغاز «تفّاحی» تخلص داشته از کلمه «تفّاح» به معنی سیب که با کاف تصغیر مفید تحبیب سیبک شده با تبدیل تا و فا فتاحی را برای تخلص خود برگزیده است. [۲]


    تحصیلات

    از جزئیات زندگی تحصیلی و علمی او آگاهی فراوانی در دست نیست فقط در برخی از تذکره‌ها و کتاب‌های تراجم و تاریخ به صورت اجمال از او یاد شده است. [۳]

    ویژگی‌های فکری

    س‍یب‍ک‌ ن‍یش‍اب‍وری در اکثر علوم، خصوصا در علم شعر، خط و فن عروض، صاحب نظر بوده است. [۴]

    وفات

    یح‍یی‌ س‍ی‍ب‍ک‌ ن‍ی‍ش‍اب‍وری، ‌در سال 852ق وفات یافته است. [۵]

    آثار

    1. شبستان خیال؛
    2. رسالة فی الإنشاآت المصنوعة؛
    3. رساله حسن و دل؛
    4. دستور العشاق؛
    5. قصائد؛
    6. غزلیات و رباعیات و مقطعات؛
    7. اسرارنامه؛
    8. خماری؛
    9. البسه.

    پانویس

    1. ر.ک: پیشگفتار، ص5
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: همان
    5. ر.ک: پیشگفتار، ص 8

    منابع

    محقق، مهدی؛ بستان‌شیرین، کبری «دیوان غزلیات و رباعیات فتاحی نیشابوری(سیبک)»، به اهتمام مهدی محقق - کبری بستان‌شیرین، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، چاپ اول، 1385.


    وابسته‌ها