إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''إعراب | '''إعراب ثلاثين سورة من القرآن الكريم،''' تألیف [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه]] (متوفای 370ق)، شاعر، اديب و نحوى برجسته ایرانى‌تبار، | ||
این کتاب شامل تفسير و اعراب استعاذه و | این کتاب شامل تفسير و اعراب استعاذه و بسمله، سپس سوره حمد و بعد از آن سوره طارق تا پايان قرآن كه بيست‌ونه سوره است و جمعا سى سوره را شامل می‌گردد؛ لذا آن را «الطارقية» نيز مى‌خوانند. | ||
مفسر محترم در این کتاب به اعراب آيات و كلمات قرآن كريم پرداخته و نيز اصول هر حرف را شرح داده و تلخيص آن و فروع کلمات را بيان داشته است و بعد از آن غريب كلمات را با ذكر مصادر و منابع مفرد و جمع و تثنيه آن و هرچه كه نياز به اعراب باشد را توضيح مى‌دهد | مفسر محترم در این کتاب به اعراب آيات و كلمات قرآن كريم پرداخته و نيز اصول هر حرف را شرح داده و تلخيص آن و فروع کلمات را بيان داشته است و بعد از آن غريب كلمات را با ذكر مصادر و منابع مفرد و جمع و تثنيه آن و هرچه كه نياز به اعراب باشد را توضيح مى‌دهد<ref>ر.ک: شهيدى صالحى، عبدالحسين، ص102</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
شهیدی صالحی، عبدالحسین، | شهیدی صالحی، عبدالحسین، «تفسیر و تفاسیر شیعه»، قزوین، انتشارات حدیث امروز، چاپ اول، 1381 | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ ۸ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۱۸
| إعراب ثلاثين سورة من القرآن الکريم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن‌خالويه، حسين بن احمد (نویسنده) |
| ناشر | ناصر خسرو |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1366ش |
| چاپ | چاپ دوم |
| زبان | عربي |
إعراب ثلاثين سورة من القرآن الكريم، تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفای 370ق)، شاعر، اديب و نحوى برجسته ایرانى‌تبار،
این کتاب شامل تفسير و اعراب استعاذه و بسمله، سپس سوره حمد و بعد از آن سوره طارق تا پايان قرآن كه بيست‌ونه سوره است و جمعا سى سوره را شامل می‌گردد؛ لذا آن را «الطارقية» نيز مى‌خوانند.
مفسر محترم در این کتاب به اعراب آيات و كلمات قرآن كريم پرداخته و نيز اصول هر حرف را شرح داده و تلخيص آن و فروع کلمات را بيان داشته است و بعد از آن غريب كلمات را با ذكر مصادر و منابع مفرد و جمع و تثنيه آن و هرچه كه نياز به اعراب باشد را توضيح مى‌دهد[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: شهيدى صالحى، عبدالحسين، ص102
منابع مقاله
شهیدی صالحی، عبدالحسین، «تفسیر و تفاسیر شیعه»، قزوین، انتشارات حدیث امروز، چاپ اول، 1381