إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR37486J1.jpg | عنوان = إعراب ثلاثين سورة من القرآن الکر...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم''' تألیف [[ابن خالویه، حسین بن احمد|ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه]] (متوفای 370ق)، شاعر، اديب و نحوى برجسته ایرانى‌تبار، در موضوع | |||
این کتاب شامل تفسير و اعراب استعاذه و بسمله سپس سوره حمد و بعد از آن سوره طارق تا پايان قرآن كه بيست و نه سوره است و جمعا سى سوره را شامل می‌گردد، لذا آن را الطارقية نيز مى‌خوانند. | |||
واژهشناسى، اختلاف در قراءات و توجيه آنها، تحليل نحوى جملهها و كلمهها و اختلاف نحويان از مهمترين مطالب كتاب است | |||
مفسر محترم در این کتاب به اعراب آيات و كلمات قرآن كريم پرداخته و نيز اصول هر حرف را شرح داده و تلخيص آن و فروع کلمات را بيان داشته است و بعد از آن غريب كلمات را با ذكر مصادر و منابع مفرد و جمع و تثنيه آن و هرچه كه نياز به اعراب باشد را توضيح مى‌دهد.<ref>ر.ک: شهيدى صالحى، عبدالحسين، ص 102</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
شهیدی صالحی، عبدالحسین، تفسیر و تفاسیر شیعه، قزوین، انتشارات حدیث امروز، چاپ اول، 1381 | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۶
| إعراب ثلاثين سورة من القرآن الکريم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن‌خالويه، حسين بن احمد (نویسنده) |
| ناشر | ناصر خسرو |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1366ش |
| چاپ | چاپ دوم |
| زبان | عربي |
إعراب ثلاثین سورة من القرآن الکریم تألیف ابوعبدالله حسین بن احمد بن خالویه (متوفای 370ق)، شاعر، اديب و نحوى برجسته ایرانى‌تبار، در موضوع
این کتاب شامل تفسير و اعراب استعاذه و بسمله سپس سوره حمد و بعد از آن سوره طارق تا پايان قرآن كه بيست و نه سوره است و جمعا سى سوره را شامل می‌گردد، لذا آن را الطارقية نيز مى‌خوانند.
واژهشناسى، اختلاف در قراءات و توجيه آنها، تحليل نحوى جملهها و كلمهها و اختلاف نحويان از مهمترين مطالب كتاب است
مفسر محترم در این کتاب به اعراب آيات و كلمات قرآن كريم پرداخته و نيز اصول هر حرف را شرح داده و تلخيص آن و فروع کلمات را بيان داشته است و بعد از آن غريب كلمات را با ذكر مصادر و منابع مفرد و جمع و تثنيه آن و هرچه كه نياز به اعراب باشد را توضيح مى‌دهد.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: شهيدى صالحى، عبدالحسين، ص 102
منابع مقاله
شهیدی صالحی، عبدالحسین، تفسیر و تفاسیر شیعه، قزوین، انتشارات حدیث امروز، چاپ اول، 1381