دیوان شمس مغربی (انتشارات امیرکبیر): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| ناشر = امیرکبیر | | ناشر = امیرکبیر | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| سال نشر = 1381ش. | | سال نشر = 1381ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12801AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12801AUTOMATIONCODE | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
'''دیوان شمس مغربی،''' مجموعه اشعار [[شمس مغربی، محمدشیرین بن عزالدین|شمس‌الدین محمد شمس مغربی]] (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملا محمد شیرین، از شاعران صوفی‌مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب [[محی‌الدین بن عربی]] است. این اثر با تحقیق و مقدمه [[سید ابوطالب میرعابدینی]] منتشر شده است. | '''دیوان شمس مغربی،''' مجموعه اشعار [[شمس مغربی، محمدشیرین بن عزالدین|شمس‌الدین محمد شمس مغربی]] (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملا محمد شیرین، از شاعران صوفی‌مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب [[محی‌الدین بن عربی]] است. این اثر با تحقیق و مقدمه [[سید ابوطالب میرعابدینی]] منتشر شده است. | ||
کلیات دیوان مغربی، مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>. | کلیات دیوان مغربی، مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است<ref>ر.ک: مقدمه، ص18</ref>. | ||
مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از [[ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح)|«ترجمان الاشواق»]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین،]] عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص21-2؛ مقدمه منثور دیوان شمس مغربی، ص45</ref>. | مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از [[ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح)|«ترجمان الاشواق»]] [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین،]] عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص21-2؛ مقدمه منثور دیوان شمس مغربی، ص45</ref>. در تجدید نظر چاپ دوم دیوان، سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم به‌ویژه با تفکر [[شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین|شمس مغربی]] آشکارتر گردد. | ||
در انتهای کتاب نیز اصطلاحات عرفانی در اشعار شمس مغربی با استفاده از شرح گلشن راز و اصطلاحات عراقی و دیگر منابع شرح و تبیین شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص257</ref>. | در انتهای کتاب نیز اصطلاحات عرفانی در اشعار شمس مغربی با استفاده از شرح گلشن راز و اصطلاحات عراقی و دیگر منابع شرح و تبیین شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص257</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | ||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] | ||
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۵
| دیوان شمس مغربی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شمس مغربی، محمد شیرین بن عزالدین (نویسنده) میرعابدینی، ابوطالب (محقق) |
| ناشر | امیرکبیر |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1381ش. |
| چاپ | یکم |
| شابک | 964-00-0859-1 |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 8ق. شمس مغربي، محمد شيرين بن عز الدين ، 750؟ - 809ق. - سرگذشت نامه توحيد |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1381 / 5513 PIR |
دیوان شمس مغربی، مجموعه اشعار شمس‌الدین محمد شمس مغربی (متوفی 809ق) ملقب به محمد شیرین یا ملا محمد شیرین، از شاعران صوفی‌مشرب قرن هشتم هجری و از پیروان مکتب محی‌الدین بن عربی است. این اثر با تحقیق و مقدمه سید ابوطالب میرعابدینی منتشر شده است.
کلیات دیوان مغربی، مشتمل بر اشعار عربی 223 بیت، غزلیات فارسی 199، مثنوی 22، قطعه 2، ترجیعات 3، رباعیات 35 بیت و فهلویات یک غزل و 14 دوبیتی است[۱].
مغربی در مقدمه دیوان با ذکر اشعاری از «ترجمان الاشواق» محیی‌الدین، عشق و ارادت خویش را به وی بیان کرده است[۲]. در تجدید نظر چاپ دوم دیوان، سخنی کوتاه در باب وحدت وجود افزوده شده است تا چگونگی ارتباط و اتصال این اندیشه با تصوف قرن نهم به‌ویژه با تفکر شمس مغربی آشکارتر گردد.
در انتهای کتاب نیز اصطلاحات عرفانی در اشعار شمس مغربی با استفاده از شرح گلشن راز و اصطلاحات عراقی و دیگر منابع شرح و تبیین شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- اکبرزاده، فریبا، «بررسی و تحلیل تطبیقی وحدت وجود در شعر ابن عربی و شمس مغربی»، کاوش‌نامه ادبیات تطبیقی تابستان 1397، شماره 30، ص 25 تا 40.