دیوان خاقانی شروانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۹: خط ۳۹:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # دیباچه و متن کتاب.  
    # دیباچه و متن کتاب.  
    # یان ریپکا؛ «خاقانی شروانی»، زبان و ادب فارسی، بهار 1342، شماره 65، ص  101 تا 111؛ به آدرس اینترنتی:
    #[[:noormags:59317| یان ریپکا؛ «خاقانی شروانی»، زبان و ادب فارسی، بهار 1342، شماره 65، ص  101 تا 111]].
    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/59317
     


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۲

    دیوان خاقانی شروانی
    دیوان خاقانی شروانی
    پدیدآورانخاقانی، بدیل بن علی (نویسنده) کزازی، جلال الدین (مصحح)
    ناشرنشر مرکز
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1375ش.
    چاپاول
    شابک964-305-238-9
    موضوعشعر فارسي - قرن 6ق. خاقاني، بديل بن علي، 520 - 595ق. ديوان - واژه نامه‏‌ها
    زبانفارسی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    ‏‎‏1375 / 4878 ‏PIR‎‏

    دیوان خاقانی شروانی مجموعه اشعار قصیده‌سرای بزرگ افضل‌الدین بدیل بن علی خاقانی شروانی متخلص به خاقانی (درگذشته 595ق) است. این اثر با مقدمه و ویرایش میرجلال الدین کزازی در دو جلد منتشر شده است. جلد اول کتاب مشتمل بر چکامه‌ها و ترکیب‌بندها و جلد دوم مشتمل بر غزلها، قطعه‌ها، چارانه‌ها و سروده‌های عربی است.

    خاقانی شاعر قصیده‌سرا و مداح است، ولی نه به‌مفهوم معمولی آن. او ناظم نیست بلکه شاعر واقعی با شخصیت معنوی ممتاز و یکی از پرنبوغ‌ترین سرایندگان است. اشعار او در ظاهر در کمال بغرنجی و پیچیدگی است. اشکال اشعارش زائیده اندیشه دانشمندی است که از خواننده همپایگی علمی می‌طلبد. این سبک در قصاید وی نیز مانند اشعاری که مبین شور و حال و احساسات اوست مانند مراثی در مرگ فرزند و زوجه و یا قصیده در کشته‌شدن دانشمندی در ترکتازی غزان، در قصیده پرحال ایوان مدائن و اشعاری که در آنها در تنهایی و از بیوفایی روزگار و زندان نالیده دیده می‌شود. توصیف‌های او از طبیعت مخصوصاً از طلوع و غروب آفتاب باشکوه قفقاز زادگاه شاعر کم‌نظیر است.[۱]‏. دیوان خاقانی سرشار است از نکات خاص مسیحیت که با افکار و عبارات ویژه اسلام بهم می‌آمیزد. در دیوان او حتی متون و... مسیحیت نیز نقل گردیده است.[۲]‏.

    میرجلال الدین کزازی دیوان را بر پایه دو متن ویراسته دکتر سجادی و عبدالرسولی ویرایش مجدد کرده است.[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: یان ریپکا، ص109
    2. ر.ک: همان، ص102
    3. ر.ک: دیباچه، ص2

    منابع مقاله

    1. دیباچه و متن کتاب.
    2. یان ریپکا؛ «خاقانی شروانی»، زبان و ادب فارسی، بهار 1342، شماره 65، ص 101 تا 111.

    وابسته‌ها