دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR28665J1.jpg | عنوان = دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف |...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف''' مجموعه اشعار سید حسن غزنوی ملقب به اشرف، از شاعران بلندپایه زبان و ادب فارسی در سده ششم هجری و از هم‌عصران سنایی | '''دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف''' مجموعه اشعار [[سید حسن غزنوی]] ملقب به اشرف، از شاعران بلندپایه زبان و ادب فارسی در سده ششم هجری و از هم‌عصران [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی غزنوی]]، [[عثمان مختاری]] و [[ابوالمعالی نصرالله بن محمد بن عبدالحمید]] مترجم [[کلیه و دمنه]] است که با تصحیح [[تقی مدرس رضوی]] به چاپ رسیده است. | ||
اهمیت کتاب به آن است که شاعر آن، در عصر خود بسیار معروف بوده و آوازه شعر و شاعری او، به همه جا و همه کس رسیده و در شعر، مقام بلند و ارجمندی داشته و در سبک کلام و شیرینی زبان و فصاحت لفظ و بلاغت معنی، یکی از اساتید فن به‌شمار می‌رفته و خود او هم به بلندی اشعار و قوت طبع و سخنوری خویش در نظم فارسی و عربی، معتقد و به پایه و مرتبه خود در علم و حکمت فخر می‌کرده و در قصیده فخریه خود گفته است: | اهمیت کتاب به آن است که شاعر آن، در عصر خود بسیار معروف بوده و آوازه شعر و شاعری او، به همه جا و همه کس رسیده و در شعر، مقام بلند و ارجمندی داشته و در سبک کلام و شیرینی زبان و فصاحت لفظ و بلاغت معنی، یکی از اساتید فن به‌شمار می‌رفته و خود او هم به بلندی اشعار و قوت طبع و سخنوری خویش در نظم فارسی و عربی، معتقد و به پایه و مرتبه خود در علم و حکمت فخر می‌کرده و در قصیده فخریه خود گفته است: | ||
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۵
| دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسن غزنوی، حسن بن محمد (نویسنده) مدرس رضوی، محمدتقی (مصحح) |
| ناشر | اساطیر |
| مکان نشر | ایران- تهران |
| سال نشر | 1362 |
| چاپ | دوم |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 6ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | / 4863 PIR |
دیوان سید حسن غزنوی ملقب به اشرف مجموعه اشعار سید حسن غزنوی ملقب به اشرف، از شاعران بلندپایه زبان و ادب فارسی در سده ششم هجری و از هم‌عصران سنایی غزنوی، عثمان مختاری و ابوالمعالی نصرالله بن محمد بن عبدالحمید مترجم کلیه و دمنه است که با تصحیح تقی مدرس رضوی به چاپ رسیده است.
اهمیت کتاب به آن است که شاعر آن، در عصر خود بسیار معروف بوده و آوازه شعر و شاعری او، به همه جا و همه کس رسیده و در شعر، مقام بلند و ارجمندی داشته و در سبک کلام و شیرینی زبان و فصاحت لفظ و بلاغت معنی، یکی از اساتید فن به‌شمار می‌رفته و خود او هم به بلندی اشعار و قوت طبع و سخنوری خویش در نظم فارسی و عربی، معتقد و به پایه و مرتبه خود در علم و حکمت فخر می‌کرده و در قصیده فخریه خود گفته است:
ناورده برون چو من در هزار سال
اینک تو ایدری فلکا و من ایدرم
در عهد من هر آنکه کند دعوی سخن
خصمش اگر ننشیند برابرم[۱].
ویژگی این دیوان آن است که شاعر در تمام فنون سخن، از نسیب و حکمت و اعتذار و انذار و رثا و مخصوصا فخر و و همچنین در قصیده و غزل و ترجیع، دست داشته و در همه آنها، شعر گفته از عهده آنها به خوبی برآمده است و با این حال که وی از اساتید فن و در شعر و شاعری، خود دارای سبک مخصوص می‌باشد، در ابتدا پیرو جمعی از شعرای زمان خود بوده و بر روش آنان شعر گفته و سبک آنان را تقلید کرده است و با آنکه در مقام مفاخرت و مباهات، خود را از معاصرین برتر می‌داند و خویشتن را بر آنان ترجیح می‌نهد، مسلم است که از گفته آنها متأثر و به طرز خیال و فکر ایشان، پرورش یافته است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.