ادیب طوسی، محمدامین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱۶: خط ۱۶:
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    | data-type="authorBirthPlace" |
    | data-type="authorBirthPlace" |مشهد
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    </div>
    </div>


    '''ادیب طوسی، محمدامین''' (۱۲۸۳-۱۳۶۱ش/ ۱۹۰۴-۱۹۸۲م)، شاعر، نویسنده و محقق معاصر، فرزند شیخ محمدحسین گیلانی (تنكابنی) از علمای دینی و از شاگردان افتخارالحكما، شاگرد ملاهادی سبزواری، صاحب «ذیلی بر برهان قاطع یا فرهنگ لغات بازیافته».
    '''ادیب طوسی، محمدامین''' (۱۲۸۳-۱۳۶۱ش/ ۱۹۰۴-۱۹۸۲م)، شاعر، نویسنده و محقق معاصر، فرزند [[شیخ محمدحسین گیلانی (تنكابنی)]] از علمای دینی و از شاگردان [[افتخارالحكما]]، شاگرد [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]]، صاحب [[دیوان ادیب طوسی|دیوان اشعار]].


    وی در مشهد زاده شد و مقدمات فقه و ادب را چون صرف و نحو، معانی و بیان و منطق نزد پدر و ادیب نیشابوری فرا گرفت. آنگاه به سبزوار رفت و در محضر افتخارالحكما، شاگرد ملاهادی سبزواری، حكمت و فلسفه آموخت. ادیب افزون بر تحصیل علوم قدیم، تحصیلات دانشگاهی را نیز به پایان رسانید. در ۱۳۴۲ق / ۱۹۲۴م به منظور تكمیل دانش به بغداد سفر كرد و ۳ سال در آنجا به تحصیل زبان عربی و انگلیسی، و نیز تدریس ادبیات فارسی پرداخت<ref>ملاابراهیمی، عزت، ج7، ص372</ref>.
    وی در مشهد زاده شد و مقدمات فقه و ادب را چون صرف و نحو، معانی و بیان و منطق نزد پدر و [[ادیب نیشابوری]] فرا گرفت. آنگاه به سبزوار رفت و در محضر افتخارالحكما، شاگرد ملاهادی سبزواری، حكمت و فلسفه آموخت. ادیب افزون بر تحصیل علوم قدیم، تحصیلات دانشگاهی را نیز به پایان رسانید. در ۱۳۴۲ق / ۱۹۲۴م به منظور تكمیل دانش به بغداد سفر كرد و ۳ سال در آنجا به تحصیل زبان عربی و انگلیسی، و نیز تدریس ادبیات فارسی پرداخت<ref>ملاابراهیمی، عزت، ج7، ص372</ref>.


    ادیب به زبان‌های انگلیسی، اردو، عربی و تركی تسلط داشت و نزد هرتسفلد، ویلسن و مستشرقان دیگر به تحصیل سانسكریت، پهلوی، عبری و كلدانی پرداخته بود<ref>همان</ref>.
    ادیب به زبان‌های انگلیسی، اردو، عربی و تركی تسلط داشت و نزد هرتسفلد، ویلسن و مستشرقان دیگر به تحصیل سانسكریت، پهلوی، عبری و كلدانی پرداخته بود<ref>همان</ref>.

    نسخهٔ ‏۲۶ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۱

    NUR18564.jpg
    نام ادیب طوسی، محمدامین
    نام‎های دیگر
    نام پدر شیخ محمدحسین گیلانی (تنكابنی)
    متولد 1283ش/ 1904م
    محل تولد مشهد
    رحلت 1361ش/ 1982م
    اساتید ملاهادی سبزواری
    برخی آثار دیوان اشعار
    کد مؤلف AUTHORCODE18564AUTHORCODE

    ادیب طوسی، محمدامین (۱۲۸۳-۱۳۶۱ش/ ۱۹۰۴-۱۹۸۲م)، شاعر، نویسنده و محقق معاصر، فرزند شیخ محمدحسین گیلانی (تنكابنی) از علمای دینی و از شاگردان افتخارالحكما، شاگرد ملاهادی سبزواری، صاحب دیوان اشعار.

    وی در مشهد زاده شد و مقدمات فقه و ادب را چون صرف و نحو، معانی و بیان و منطق نزد پدر و ادیب نیشابوری فرا گرفت. آنگاه به سبزوار رفت و در محضر افتخارالحكما، شاگرد ملاهادی سبزواری، حكمت و فلسفه آموخت. ادیب افزون بر تحصیل علوم قدیم، تحصیلات دانشگاهی را نیز به پایان رسانید. در ۱۳۴۲ق / ۱۹۲۴م به منظور تكمیل دانش به بغداد سفر كرد و ۳ سال در آنجا به تحصیل زبان عربی و انگلیسی، و نیز تدریس ادبیات فارسی پرداخت[۱].

    ادیب به زبان‌های انگلیسی، اردو، عربی و تركی تسلط داشت و نزد هرتسفلد، ویلسن و مستشرقان دیگر به تحصیل سانسكریت، پهلوی، عبری و كلدانی پرداخته بود[۲].

    وی پس از بازنشستگی به تهران رفت و همانجا درگذشت[۳].

    آثار فراوانی در زمینه‌های مختلف ادبی، تاریخی و جز آنها از ادیب بر جای مانده است. مهم ترین موضوع‌هایی كه درباره آنها به نگارش و تحقیق پرداخته، عبارتند از: الف) گردآوری واژه‌نامه و فرهنگ‌فارسی:

    1. ذیلی بر برهان قاطع یا فرهنگ لغات بازیافته؛
    2. فرهنگ لغات ادبی.

    ب) تاریخ

    1. تاریخ دینی ایران قدیم؛
    2. تخت سلیمان.

    ج) دستور زبان فارسی:

    1. دستور نوین زبان.

    د) تحقیق در متون ادبی و شرح و تلخیص آثار دیگران:

    1. شرح تهذیب المنطق سعدالدین تفتازانی؛
    2. تلخیص مثنوی؛
    3. نقد الادب.

    ه) داستان و رمان:

    1. انتقام عشق؛
    2. جوكی در جنگل؛
    3. دخمه های سیاه یا كلبه بدبختان؛
    4. درویش گمنام؛
    5. شبح مخوف؛
    6. مرد عجیب.

    و) گویش‌ها، لهجه‌ها و ترانه‌های محلی:

    1. رابطه اوزان شعر فارسی با اوزان ترانه‌های محلی ایران؛
    2. لغات آذری؛
    3. فرهنگ لغات لهجه‌های محلی ایران.

    ز) مجموعه‌های شعری:

    1. ایام كودكی؛
    2. پیام فردوسی؛
    3. دیوان[۴].

    پانویس

    1. ملاابراهیمی، عزت، ج7، ص372
    2. همان
    3. ر.ک: همان، ص372- 373
    4. همان، ص373

    منابع مقاله

    ملاابراهیمی، عزت، «دائرة المعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377.


    وابسته‌ها