أنيس الفقهاء في تعريفات الألفاظ المتداولة بين الفقهاء: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12256 | ||
| کتابخوان همراه نور =12256 | | کتابخوان همراه نور =12256 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
[[رده:فقه و اصول]] | [[رده:فقه و اصول]] | ||
[[رده:سازمان‌ها، انجمن‌ها، کنگره‌ها، دائرة‌المعارف‌ها، واژه‌نامه‌ها، مجموعه‌ها، مقاله‌ها، سخنرانی‌ها]] | [[رده:سازمان‌ها، انجمن‌ها، کنگره‌ها، دائرة‌المعارف‌ها، واژه‌نامه‌ها، مجموعه‌ها، مقاله‌ها، سخنرانی‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:اردیبهشت (1401)]] | ||
نسخهٔ ۱۹ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۱
| أنیس الفقهاء في تعریفات الألفاظ المتداولة بین الفقهاء | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قونوی، قاسم بن عبد‌الله (نویسنده) |
| ناشر | دار ابن الجوزي |
| مکان نشر | ریاض - عربستان |
| سال نشر | 1427 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | فقه - اصطلاحها و تعبیرها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 147/2 /ق9الف8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أنيس الفقهاء في تعريفات الألفاظ المتداولة بين الفقهاء، تأليف شيخ قاسم قونوى، به زبان عربى است. این كتاب در توضيح الفاظ متداول و معروف بين فقهاء است.
اين اثر یکى از كتاب‌هاى ارزشمند در باب اصطلاحات رايج در فقه است. نویسنده با استفاده از كتب متعدد لغت و آيات و احاديث، اصطلاحات مزبور را توضيح داده است. این كتاب توسط احمد بن عبدالرزاق كبيسى تحقيق شده است.
ساختار
كتاب از مقدمه محقق[۱]، مقدمه مؤلف[۲] و متن تشكيل شده است. متن اثر علاوه بر اينكه شامل تمام كتب فقهى، از كتاب الطهارة تا كتاب الوصايا است، یک «ذيل» را نيز در بر دارد كه در آن پاره‌اى از اصطلاحات كه به فقه و فقها مربوط است، ولى نمى‌توان آنها را در باب خاصى از ابواب فقه گنجاند، توضيح داده شده است.
گزارش محتوا
محقق در مقدمه خویش از نام كتاب و نام مؤلف آن، نسخ خطى و ویژگى آنها، روش مؤلف و ویژگى‌هاى كتاب وى و عمل خویش در تحقيق این كتاب سخن گفته است[۳].
مؤلف سخن خویش را در كتاب طهارت، با توضيح واژه‌هاى «كتاب»، «طهارت»، «طهور» و... آغاز كرده[۴] و در كتاب وصايا با شرح واژه‌هاى «وصيت»، «فرائض»، «عصبه» و... «تناسخ در میراث»، «حيل» و «ترفق» به پایان برده است[۵]. آنگاه پس از طرح یک مسئله، عنوان «ذيل» را گشوده[۶] و در ذيل آن، واژه‌هاى «شيخان»، «طرفان»، «آخران»، «حنيف»، «فقه»، «فقيه»، «شريعت»، «مشروعات»، «فتوا»، «مستفتى» و «مفتى» را توضيح داده‌است؛ مثلاًدر ذيل عنوان «حنيف» نوشته: حنيف، يعنى كسى كه از هر دين باطلى روى برتافته و به دين حق روى آورده است. حنيفه[۷]، قبيله‌اى است از عرب و «تاء» آن برای مبالغه است، نه برای تأنيث، مثل «تاء» خليفه و علامه و...
وضعيت كتاب
كتاب داراى پاورقى‌هاى بسيار در توضيح پاره‌اى از مطالب و واژه‌ها و نيز در ذكر منابع و... است. در پایان كتاب، بخش فهرست‌ها[۸]، مشتمل بر فهرست «آيات»، «احاديث»، «مصطلحات به ترتيب حروف الفبا»، «اعلام»، «مراجع» و «موضوعات» ذكر شده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب