شاهنامه فردوسی (نشر قطره)

شاهنامه فردوسی
پدیدآوران	فردوسی، ابوالقاسم (نویسنده)
ناشر	نشر قطره
مکان نشر	ايران - تهران
سال نشر	1379ش.
چاپ	چاپ ششم
شابک	‎964-5958-12-1
موضوع	شعر فارسي - قرن 4ق.
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	‏1فا 8 / 4494 ‏PIR‎‏

شاهنامه فردوسی بزرگ‌ترین اثر حماسی فارسی و از شاهکارهای حماسی ادبیات جهان، سروده ابوالقاسم فردوسی، متعلق به اواخر قرن چهارم ق است. شاهنامه مثنوی‌ای در حدود پنجاه هزار بیت در بحر متقارت مثمن محذوف یا مقصور (فعولن فعولن فعولن فعول/فَعَل) و شامل روایات اساطیری و پهلوانی و تاریخی ایران از عهد کیومرث تا پایان روزگار یزدگرد سوم ساسانی است. مأخذ عمده شاهنامه ظاهراً شاهنامه منثور ابومنصوری بوده است.

شاهنامه به علت از دست‌رفتن بیشتر آثار نظم و نثر فارسی پیش از فردوسی، بزرگ‌ترین گنجینه واژگان زبان فارسی به‌شمار می‌رود.‏

فردوسی از شاهنامه و مأخذ خود بارها به لفظ «نامه»، «نامه باستان»، «نامه خسروان»، «نامه شهریار» و نظایر آن نام برده، ولی جایی اثر خود را «شاهنامه» یا به‌ضرورت وزن «شهنامه» ننامیده است؛ اما چون همه منابع پس از فردوسی، کتاب او را به این عنوان نامیده‌اند و همچنین همه منابع پس از فردوسی، کتاب او را به این عنوان نامیده‌اند و همچنین در همه دست‌نویسهای این کتاب و ترجمه عربی قوام الدین بنداری عنوان آن «شاهنامه» است، دیگر تردیدی نمی‌ماند که عنوان کتاب در اصل هم «شاهنامه» بوده است که ترجمه فارسی «خداینامگ» در پهلوی است.‏

در باب فرهنگ شاهنامه، غیر از لغت شاهنامه عبدالقادر بغدادی، فرهنگ شاهنامه اثر ف. وولف، را می‌توان یاد کرد. از میان مهم‌ترین پژوهش‌ها نیز به حماسه ملی ایران نوشته تئودور نولدکه می توان اشاره کرد .‏

ترجمه کامل شاهنامه به انگلیسی که از شهرت بسزایی برخوردار است ترجمه برادران وارنر است (لندن، 1925-1905). به زبان فرانسه نیز هنوز بهترین و مشهورترین ترجمه، همان کار ژول مول است که همسر او پس از مرگ مترجم منتشر کرد (پاریس، 1877-1876).‏

در کتاب حاضر، متن کامل شاهنامه ارائه شده است. در ابتدای آن نیز شرح حال و معرفی شاهنامه به نقل از دایرة المعارف فارسی دکتر مصاحب آمده است.‏

منابع مقاله

1. مقدمه و متن کتاب.
2. خالقی مطلق، جلال، «شاهنامۀ فردوسی»، دانشنامه جهان اسلام، جلد 26، ص 512 تا 519؛ به آدرس اینترنتی:

https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1712135