۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'صحيح بخارى' به 'صحيح بخارى') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«بقاعى، ابوالحسن ابراهيم بن عُمر»، ملقب به برهانالدين، اديب، شاعر، مورخ و مفسّر شافعى قرن نهم بوده است. | «بقاعى، ابوالحسن ابراهيم بن عُمر»، ملقب به برهانالدين، اديب، شاعر، مورخ و مفسّر شافعى قرن نهم بوده است. | ||
وى در سال 809 در خربةروحا، از نواحى بقاع، متولد شد و تا دوازدهسالگى در آنجا بود. به گفته خودش، در821 در پى يك جنگ قبيلهاى، همراه خانواده خود، به وادى التيم مهاجرت كرد، سپس به دمشق رفت و به كسب علم پرداخت. در دمشق، از كسانى مثل «على بن شمس جزرى»، «تاج بن بهادر غرابيلى»، «ابن قاضى شُهبه» و ديگران علم آموخت. براى تحصيلات بيشتر، به بيتالمقدس و سپس به مصر رفت. در قاهره از علاء قلقشندى و قايانى و ديگران علم آموخت. وى همچنين از اكابر تلاميذ ابن حجر بود و ابن حجر وى را بهعنوان قارى صحيح بخارى در قصر ملك ظاهر جَقْمَق تعيين كرده بود و او با فصاحتى كه در خواندن آن متن داشت، بارها مورد تقدير جقمق قرار گرفت. | وى در سال 809 در خربةروحا، از نواحى بقاع، متولد شد و تا دوازدهسالگى در آنجا بود. به گفته خودش، در821 در پى يك جنگ قبيلهاى، همراه خانواده خود، به وادى التيم مهاجرت كرد، سپس به دمشق رفت و به كسب علم پرداخت. در دمشق، از كسانى مثل «على بن شمس جزرى»، «تاج بن بهادر غرابيلى»، «ابن قاضى شُهبه» و ديگران علم آموخت. براى تحصيلات بيشتر، به بيتالمقدس و سپس به مصر رفت. در قاهره از علاء قلقشندى و قايانى و ديگران علم آموخت. وى همچنين از اكابر تلاميذ ابن حجر بود و ابن حجر وى را بهعنوان قارى [[صحيح بخارى]] در قصر ملك ظاهر جَقْمَق تعيين كرده بود و او با فصاحتى كه در خواندن آن متن داشت، بارها مورد تقدير جقمق قرار گرفت. | ||
بقاعى پس از پايان تحصيلات، در مصر اقامت كرد و به تأليف و سخنرانى پرداخت. وى از عالمانى بود كه در سخنرانىها و تأليفات خود، پيوسته بر صوفيان و صوفىمشربان مىتاخت و اعمال آنان را تشنيع مىكرد. به گزارش ابن صيرفى، وى در سخنرانىهاى خود بهويژه در ذم و تكفير ابن فارض سخن مىگفت و حتى يك بار بعد از سخنرانى بقاعى بين طرفداران ابن فارض و اصحاب بقاعى درگيرى شد و طرفين به ضرب و شتم يكديگر پرداختند، ولى بهرغم اعتراض و شكايت برخى علماى مصر به مقامات حكومتى، بقاعى در موضعگيرى خود تجديد نظر نكرد. قاضى مالكى مصر نيز، به سبب همين روشها، حكم به كفر او داد و ريختن خونش را جايز شمرد، اما بقاعى با حمايت قاضى زينالدين ابوبكر بن مُزْهِر انصارى، ناظر ديوان انشاى جقمق، تبرئه شد. پس از آن، در مصر پيوسته مورد ايذا و اذيت بود، بهناچار مصر را به قصد دمشق ترك كرد. پس از ورود به دمشق، مجدداً با صوفيان درگير شد و در رد سماع صوفيان كتاب «إنارة الفكر بما هو الحق في كيفية الذكر» را نوشت. بقاعى در885 دار فانى را وداع گفت. | بقاعى پس از پايان تحصيلات، در مصر اقامت كرد و به تأليف و سخنرانى پرداخت. وى از عالمانى بود كه در سخنرانىها و تأليفات خود، پيوسته بر صوفيان و صوفىمشربان مىتاخت و اعمال آنان را تشنيع مىكرد. به گزارش ابن صيرفى، وى در سخنرانىهاى خود بهويژه در ذم و تكفير ابن فارض سخن مىگفت و حتى يك بار بعد از سخنرانى بقاعى بين طرفداران ابن فارض و اصحاب بقاعى درگيرى شد و طرفين به ضرب و شتم يكديگر پرداختند، ولى بهرغم اعتراض و شكايت برخى علماى مصر به مقامات حكومتى، بقاعى در موضعگيرى خود تجديد نظر نكرد. قاضى مالكى مصر نيز، به سبب همين روشها، حكم به كفر او داد و ريختن خونش را جايز شمرد، اما بقاعى با حمايت قاضى زينالدين ابوبكر بن مُزْهِر انصارى، ناظر ديوان انشاى جقمق، تبرئه شد. پس از آن، در مصر پيوسته مورد ايذا و اذيت بود، بهناچار مصر را به قصد دمشق ترك كرد. پس از ورود به دمشق، مجدداً با صوفيان درگير شد و در رد سماع صوفيان كتاب «إنارة الفكر بما هو الحق في كيفية الذكر» را نوشت. بقاعى در885 دار فانى را وداع گفت. | ||
ویرایش