أقسام المولی في اللسان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
شيخ | [[مفید، محمد بن محمد|شيخ مفيد]]، در این کتاب، با بيانى رسا و با دقتى فراوان به بررسى معانى كلمه «مولى» پرداخته و گستردگى اطلاعات ادبى و قدرت لغوى برتر خود را به نمايش گذارده است. | ||
وى، در آغاز، ده معنا را برای كلمه «مولى» ذكر كرده و مى‌فرمايد: معناى حقيقى و اصلى آن، عبارت است از «اَوْلَى» و معانى ديگر به همین معنا برمى‌گردند... برخى از معاندين به خاطر دشمنى با اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع) این معناى اصلى را انكار كرده‌اند... | وى، در آغاز، ده معنا را برای كلمه «مولى» ذكر كرده و مى‌فرمايد: معناى حقيقى و اصلى آن، عبارت است از «اَوْلَى» و معانى ديگر به همین معنا برمى‌گردند... برخى از معاندين به خاطر دشمنى با اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع) این معناى اصلى را انكار كرده‌اند... | ||
نسخهٔ ۱۳ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۴
| أقسام المولی في اللسان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نجف، مهدی (محقق) مفید، محمد بن محمد (نویسنده) |
| ناشر | المؤتمر العالمی لألفية الشيخ المفيد |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1413 ق |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت
غدیر خم مفید، محمد بن محمد، 336 - 413ق. - کنگرهها ولایت کلام شیعه امامیه - قرن 4ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 209/7 /م7ک9 11.ش* |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
أقسام المولى في اللسان، نوشته شيخ مفيد، ابوعبدالله، محمد بن محمد بن نعمان عكبرى بغدادى (336 - 413ق) است. این کتاب، به زبان عربى و درباره معناى كلمه «مولى» در حديث غدير مى‌باشد.
ساختار
کتاب، مشتمل بر یک مقدمه و دو باب است.
گزارش محتوا
شيخ مفيد، در این کتاب، با بيانى رسا و با دقتى فراوان به بررسى معانى كلمه «مولى» پرداخته و گستردگى اطلاعات ادبى و قدرت لغوى برتر خود را به نمايش گذارده است.
وى، در آغاز، ده معنا را برای كلمه «مولى» ذكر كرده و مى‌فرمايد: معناى حقيقى و اصلى آن، عبارت است از «اَوْلَى» و معانى ديگر به همین معنا برمى‌گردند... برخى از معاندين به خاطر دشمنى با اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع) این معناى اصلى را انكار كرده‌اند...
وى در ادامه، این حديث را متواتر دانسته و ثابت كرده كه كلمه «مولى» با معناى حقيقيش، در آن به كار گرفته شده است.
وى، اشعار فراوانى را در تأييد مدعاى خود مى‌آورد، مانند:اشعار حسان بن ثابت، قيس بن سعد بن عبادة، اخطل، كُمیت بن زيد اسدى و بسيارى ديگر از شعراى بلندآوازه عرب.
بدين ترتيب، او با استدلال به حديث شريف پيامبر اسلام، حضرت محمّد(ص) كه مى‌فرمايد: «من كنت مولاه فهذا علي مولاه»، امامت حضرت امیر را ثابت مى‌كند.
از جمله نكات مهمى كه در این کتاب، مطرح شده عبارت است از:
1. توجه به قرائن داخلى و خارجى در فهم معانى الفاظ.
2. امیرالمؤمنين، على(ع) در زمان حكومت خویش تقيه نمی‌كردند و به راحتى عقايد خود را مطرح مى‌نمودند.
3. شاعرى كه فصاحت و بلاغت را رعايت مى‌كند، بايد بر طبق قوانين لغت، شعر بگوید.
4. نسبت برخى از اشعار به حضرت على(ع).
5. اعتماد بر اهل خبره غير مسلمان در استدلال بر معانى الفاظ.
6. انفتاح باب علم در لغت.
و...