اصلاح المنطق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''اصلاح المنطق'''، اثر [[ابویوسف یعقوب بن اسحاق]](186-244ق/ 802 - 858م)، معروف به ابن سکیت، کتابی است در موضوع لغت عربی. | '''اصلاح المنطق'''، اثر [[ابویوسف یعقوب بن اسحاق]](186-244ق/ 802 - 858م)، معروف به ابن سکیت، کتابی است در موضوع لغت عربی. | ||
این کتاب مهمترین ، اثر نویسنده به شمار میرود و تا دیرگاهى پس از وی توجه و ستایش علمای لغت را برانگیخته و مورد استناد آنان بوده است. مؤلف | این کتاب مهمترین ، اثر نویسنده به شمار میرود و تا دیرگاهى پس از وی توجه و ستایش علمای لغت را برانگیخته و مورد استناد آنان بوده است. مؤلف ضبط صحیح واژههای عربى را آوره و آنها را از جنبههای صرفى، فصاحت و عدم فصاحت، نادر یا شاذ بودن و جز آنها مورد بررسى قرار داده است. این اثر از معتبرترین کتابهای لغت به شمار مىرود و شرحها و تلخیصهای بسیاری که بر آن نوشته شده، دلیل این مدعاست. [[سزگین]] به تفصیل در مورد شرحها، تلخیصها و ردّیههای آن بحث کرده است<ref>فاتحینژاد، عنایتالله، ج3، ص697</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۵ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۴
| اصلاح المنطق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق (نویسنده)
شاکر، احمد محمد (شارح) هارون عبدالسلام محمد (محقق) |
| ناشر | دارالمعارف |
| مکان نشر | قاهره- مصر |
| چاپ | چاپ چهارم |
| موضوع | زبان عربی - واژهنامهها، صرف و نحو |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2الف6 / 6620 PJ |
اصلاح المنطق، اثر ابویوسف یعقوب بن اسحاق(186-244ق/ 802 - 858م)، معروف به ابن سکیت، کتابی است در موضوع لغت عربی.
این کتاب مهمترین ، اثر نویسنده به شمار میرود و تا دیرگاهى پس از وی توجه و ستایش علمای لغت را برانگیخته و مورد استناد آنان بوده است. مؤلف ضبط صحیح واژههای عربى را آوره و آنها را از جنبههای صرفى، فصاحت و عدم فصاحت، نادر یا شاذ بودن و جز آنها مورد بررسى قرار داده است. این اثر از معتبرترین کتابهای لغت به شمار مىرود و شرحها و تلخیصهای بسیاری که بر آن نوشته شده، دلیل این مدعاست. سزگین به تفصیل در مورد شرحها، تلخیصها و ردّیههای آن بحث کرده است[۱].
پانویس
- ↑ فاتحینژاد، عنایتالله، ج3، ص697
منابع مقاله
فاتحی نژاد، عنایتالله، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.
وابستهها
[[ ]]