غضبان، سید جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فلاسفه شيعه' به 'فلاسفه شیعه')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |[[آیت‌الله میر سید حسین]]
|-
|-
|متولد  
|متولد  
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |نجف اشرف
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
خط ۲۲: خط ۲۲:
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |[[میرزا محمدرضا ایروانی]]
 
[[موسی خوانساری نجفی]]
 
[[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[فلاسفه شیعه]]
| data-type="authorWritings" |[[فلاسفه شیعه]]
[[عیون الأنباء في طبقات الأطباء]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
خط ۳۴: خط ۳۹:
'''سید جعفر غضبان''' (1277-1350ش)، نویسنده و مترجم عراقی ساکن ایران، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف و از شاگردان میرزا محمدرضا ایروانی و سید ابوالحسن اصفهانی.
'''سید جعفر غضبان''' (1277-1350ش)، نویسنده و مترجم عراقی ساکن ایران، دانش‌آموخته حوزه علمیه نجف و از شاگردان میرزا محمدرضا ایروانی و سید ابوالحسن اصفهانی.


==تولد==
==ولادت==
ایشان در سال ۱۲۷۷ش [مطابق با ۱۳۱۵ق]، در نجف اشرف زاده شد. پدرش مرحوم آیت‌الله میر سید حسین، معروف به اصفهانی از احفاد فیلسوف بزرگ میرداماد (که بنا به گفته فرزندشان دارای شجره‌نامه معتبر بودند) و مادرش مرحومه نرگس‌خانم، فرزند مرحوم آیت‌الله سید عباس مراغه‌ای از شاگردان میرزای شیرازی، بود.
ایشان در سال ۱۲۷۷ش [مطابق با ۱۳۱۵ق]، در نجف اشرف زاده شد. پدرش مرحوم [[آیت‌الله میر سید حسین]]، معروف به اصفهانی از احفاد فیلسوف بزرگ میرداماد (که بنا به گفته فرزندشان دارای شجره‌نامه معتبر بودند) و مادرش مرحومه نرگس‌خانم، فرزند مرحوم [[آیت‌الله سید عباس مراغه‌ای]] از شاگردان [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزای شیرازی]]، بود.


==تحصیل==
==تحصیلات==
مطابق معمول آن روزگار، از کودکی به فراگیری قرآن مشغول شد و سپس از محضر پدر، دروس مقدماتی قدیم را فراگرفت و هم‌زمان دروس جدید را نیز دنبال می‌کرد. هوش و ذکاوت او در فراگیری علوم و معارف دینی موجب شد که پله‌های ترقی را به‌سرعت طی کند و درحالی‌که نوجوانی خود را پشت سر می‌گذاشت موفق شد دروس سطوح را از محضر استادان متعدد در حوزه نجف اشرف، از جمله میرزا محمدرضا ایروانی (متوفی ۱۳۱۹ش) و همچنین از محضر شیخ موسی خوانساری نجفی (متوفی ۱۳۲۲ش) و چندی هم از محضر آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی کسب فیض نمود.
مطابق معمول آن روزگار، از کودکی به فراگیری قرآن مشغول شد و سپس از محضر پدر، دروس مقدماتی قدیم را فراگرفت و هم‌زمان دروس جدید را نیز دنبال می‌کرد. هوش و ذکاوت او در فراگیری علوم و معارف دینی موجب شد که پله‌های ترقی را به‌سرعت طی کند و درحالی‌که نوجوانی خود را پشت سر می‌گذاشت موفق شد دروس سطوح را از محضر استادان متعدد در حوزه نجف اشرف، از جمله [[میرزا محمدرضا ایروانی]] (متوفی ۱۳۱۹ش) و همچنین از محضر شیخ [[موسی خوانساری نجفی]] (متوفی ۱۳۲۲ش) و چندی هم از محضر [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] کسب فیض نمود.


==هجرت به ایران==
==هجرت به ایران==
خط ۴۸: خط ۵۳:


==عضویت در انجمن ادبی فرهنگستان ایران==
==عضویت در انجمن ادبی فرهنگستان ایران==
مرحوم احمد گلچین معانی، از جمله اعضای اصلی و افتخاری انجمن ادبی فرهنگستان را ملک‌الشعرای بهار، جلال‌الدین همایی، محیط طباطبایی، امیری فیروزکوهی، رهی معیری، دکتر علی‌اکبر فیاض، دکتر پرویز ناتل خانلری... و سید جعفر غضبان نام برده و می‌نویسد: «در سال ۱۳۲۵ش رئیس فرهنگستان ایران، مرحوم حسین سمیعی (ادیب‌السلطنه) یک‌صدوبیست تن از شعرا و فضلا و ادبا و دانشمندان بنام را به عمارت فرهنگستان، واقع در پشت مدرسه عالی سپهسالار (شهید مطهری فعلی) دعوت کرد و انجمن ادبی فرهنگستان ایران را تشکیل داد که تا پایان عمر ادیب‌السلطنه (۱۳۳۲) دوام یافت».
مرحوم احمد گلچین معانی، از جمله اعضای اصلی و افتخاری انجمن ادبی فرهنگستان را [[بهار، محمدتقی|ملک‌الشعرای بهار]]، [[همایی، جلال‌الدین|جلال‌الدین همایی]]، [[محیط طباطبایی]]، امیری فیروزکوهی، [[رهی معیری]]، دکتر علی‌اکبر فیاض، دکتر [[خانلری، پرویز|پرویز ناتل خانلری]]... و سید [[جعفر غضبان]] نام برده و می‌نویسد: «در سال ۱۳۲۵ش رئیس فرهنگستان ایران، مرحوم حسین سمیعی (ادیب‌السلطنه) یک‌صدوبیست تن از شعرا و فضلا و ادبا و دانشمندان بنام را به عمارت فرهنگستان، واقع در پشت مدرسه عالی سپهسالار (شهید مطهری فعلی) دعوت کرد و انجمن ادبی فرهنگستان ایران را تشکیل داد که تا پایان عمر ادیب‌السلطنه (۱۳۳۲) دوام یافت».


==عضویت در انجمن تاریخ علوم و طب==
==عضویت در انجمن تاریخ علوم و طب==
در سال ۱۳۴۱ش نخستین انجمن ایرانی تاریخ و طب، به همت جمعی از شخصیت‌های مطرح علمی – فرهنگی آن دوران، شامل دانشوران و پزشکان با هدف «بررسی تاریخ علوم مختلف و دانش پزشکی در ایران در طول تاریخ» در تهران تشکیل شد.
در سال ۱۳۴۱ش نخستین انجمن ایرانی تاریخ و طب، به همت جمعی از شخصیت‌های مطرح علمی – فرهنگی آن دوران، شامل دانشوران و پزشکان با هدف «بررسی تاریخ علوم مختلف و دانش پزشکی در ایران در طول تاریخ» در تهران تشکیل شد.


از جمله بنیان‌گذاران این انجمن عبارت از: دکتر جهان‌شاه صالح، دکتر محمود نجم‌آبادی، احمد آرام، اکبر دانا سرشک، دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، علامه سید محمد مشکات، دکتر غلامحسین مصاحب، محمدتقی دانش‌پژوه، دکتر جواد مشکور... و سید جعفر غضبان بودند.
از جمله بنیان‌گذاران این انجمن عبارت از: دکتر جهان‌شاه صالح، دکتر [[نجم‌آبادی، محمود|محمود نجم‌آبادی]]، [[آرام، احمد|احمد آرام]]، اکبر دانا سرشک، دکتر [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‌کوب]]، علامه [[مشکوة، سید محمد|سید محمد مشکات]]، دکتر [[مصاحب، غلامحسین|غلامحسین مصاحب]]، [[دانش‌پژوه، محمدتقی|محمدتقی دانش‌پژوه]]، دکتر [[مشکور، محمدجواد|جواد مشکور]]... و [[سید جعفر غضبان]] بودند.


==بازنشستگی از کار دولتی==
==بازنشستگی از کار دولتی==
خط ۶۱: خط ۶۶:
ایشان در روز چهارشنبه سوم شهریور ۱۳۵۰ش، برابر با سوم رجب ۱۳۹۱ق به علت سکته مغزی جان به جان‌آفرین تسلیم کردند.
ایشان در روز چهارشنبه سوم شهریور ۱۳۵۰ش، برابر با سوم رجب ۱۳۹۱ق به علت سکته مغزی جان به جان‌آفرین تسلیم کردند.


پس از تشیع در تهران، پیکرش برای خاک‌سپاری مطابق وصیتش به قم منتقل و در آرامستان وادی‌السلام قم در جوار مرقد مجاهد شهید نواب صفوی و آیت‌الله شهید سید محمدرضا سعیدی خراسانی به خاک سپرده شد.
پس از تشیع در تهران، پیکرش برای خاک‌سپاری مطابق وصیتش به قم منتقل و در آرامستان وادی‌السلام قم در جوار مرقد مجاهد شهید نواب صفوی و آیت‌الله شهید [[سید محمدرضا سعیدی]] خراسانی به خاک سپرده شد.


==آثار==
==آثار==
خط ۹۳: خط ۹۸:


==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش