شیبانی (ابهام زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:




    *[[شیبانی تبریزی، یحیی بن علی|یحیی بن علی شیبانی تبریزی]] (متوفی 502قادیب و لغوی قرن پنجم هجری است که نزد ابوالعلاء معرى، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، ابوالحسن بن بابشاذ کسب علم نموده و جوالیقى و [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن‎ عساکر]]، از جمله شاگردان وی، می‌باشند. از جمله آثار او، می‌توان به شرح الحماسة؛ شرح المعلقات السبع/العشر و شرح مفضلیات، اشاره نمود.
    *[[شیبانی، حنبل بن اسحاق|حنبل بن اسحاق شیبانی]] (متوفای 273ق/886مراوی و مورخ حنبلی قرن سوم است که «[[الفتن]]» و «[[محنة الإمام أحمد بن حنبل]]»، از جمله آثار اوست. 
     
    *[[شیبانی، محمد بن حسن|محمد بن حسن شیبانی]] (متوفی 189ق)، از فقهای برجسته اهل سنت، قاضی رقه در دوره عباسیان و از شاگردان [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]] و [[مالک بن انس]]
     
     
    *[[شیبانی، محمد بن حسن(شیعی)|محمد بن حسن شیبانی]] (متوفی 189ق)، از اعلام فقهای برجسته قرن هفتم هجری، کتاب [[نهج البيان عن كشف معاني القرآن]] منسوب به ایشان است.




    *[[شیبانی، حنبل بن اسحاق|حنبل بن اسحاق شیبانی]] (متوفای 273ق/886مراوی و مورخ حنبلی قرن سوم است که «[[الفتن]]» و «[[محنة الإمام أحمد بن حنبل]]»، از جمله آثار اوست.
    *[[شیبانی تبریزی، یحیی بن علی|یحیی بن علی شیبانی تبریزی]] (متوفی 502قادیب و لغوی قرن پنجم هجری است که نزد ابوالعلاء معرى، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، ابوالحسن بن بابشاذ کسب علم نموده و جوالیقى و [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن‎ عساکر]]، از جمله شاگردان وی، می‌باشند. از جمله آثار او، می‌توان به شرح الحماسة؛ شرح المعلقات السبع/العشر و شرح مفضلیات، اشاره نمود.




    خط ۱۳: خط ۱۹:




    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]
    [[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
    [[رده:آذر (99)]]
    {{ابهام‌زدایی}}
     
    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۲

    شیبانی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:





    • یحیی بن علی شیبانی تبریزی (متوفی 502ق)، ادیب و لغوی قرن پنجم هجری است که نزد ابوالعلاء معرى، خطیب بغدادی، ابوالحسن بن بابشاذ کسب علم نموده و جوالیقى و ابن‎ عساکر، از جمله شاگردان وی، می‌باشند. از جمله آثار او، می‌توان به شرح الحماسة؛ شرح المعلقات السبع/العشر و شرح مفضلیات، اشاره نمود.