طرطوشی، محمد بن ولید: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عـ' به 'ع') |
جز (جایگزینی متن - 'جـ' به 'ج') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
از مهمترین مشایخ ایشان در اندلس امام [[باجی، سلیمان بن خلف|ابوالولید باجی]] و [[ابن حزم، علی بن احمد|أبومحمد بن حزم]] | از مهمترین مشایخ ایشان در اندلس امام [[باجی، سلیمان بن خلف|ابوالولید باجی]] و [[ابن حزم، علی بن احمد|أبومحمد بن حزم]] | ||
از دیگر علمای ایشان بعد از مهاجرتش به مشرق: [[أبي‌بكر شاشي]] وأبي‌عباس أحمد | از دیگر علمای ایشان بعد از مهاجرتش به مشرق: [[أبي‌بكر شاشي]] وأبي‌عباس أحمد جـرجاني، وأبي‌عـلي تستري، وأبي‌عبد الله دامغاني، وأبي‌محمد رزق‌الله تميمي حنبلي، وأبي‌عبدالله حميدي و.... . | ||
== وفات == | == وفات == | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۲
| نام | طرطوشی، محمد بن ولید |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن اب‍ی رندقه، ابوبکر محمد
ابن اب‍ی رندقه، محمد بن ال‍ول‍ی‍د طرطوشی، ابوبکر محمد طرطوشی، محمد بن ال‍ول‍ی‍د فهری، ابوبکر محمد |
| نام پدر | ولید |
| متولد | 451ق |
| محل تولد | شمال اندلس |
| رحلت | 520 ق |
| اساتید | ابوالولید باجی |
| برخی آثار | سراج الملوک
بر الوالدین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03669AUTHORCODE |
ابوبکر محمد بن ولید بن خلف (451-520ق)، معروف به ابی‌بکر طرطوشی یا ابى رندقه، فقیه مالکی، از علمای قرن پنجم هجرى، صاحب سراج الملوک فی سلوک الملوک
ولادت
ابى‌بكر محمد بن ولید بن محمد بن خلف بن سلیمان بن ایوب وریثى فهرى اندلسى طرطوشى در 451ق، درطرطوش، واقع در شمال اندلس، متولد شد.
تحصیلات
او در طول عمر خود در بلاد اندلس زندگى كرد و به تحصیل علوم، از قبیل ادبیات و فقه پرداخت. او مذهب مالكى داشت و در مسیر كسب علم و دانش، رهسپار عراق گردید و در بغداد، رحل اقامت افكند. بعداً عازم شام شد و در بیت‌المقدس مقیم گردید. وى در آن‌جا بود كه مورد اقبال و توجه مردم گشت و به نیازهاى علمى و دینى مردم پاسخ گفت.
اساتید
از مهمترین مشایخ ایشان در اندلس امام ابوالولید باجی و أبومحمد بن حزم
از دیگر علمای ایشان بعد از مهاجرتش به مشرق: أبي‌بكر شاشي وأبي‌عباس أحمد جـرجاني، وأبي‌عـلي تستري، وأبي‌عبد الله دامغاني، وأبي‌محمد رزق‌الله تميمي حنبلي، وأبي‌عبدالله حميدي و.... .
وفات
در سال 520ق از دنیا رفت.
آثار
وى آثار زیادى از خود به یادگار گذاشت كه از آن جمله «مسائل الخلاف (التعلیقة فى الخلافیات)»، «مختصر تفسیر قرآن كریم للثعالبى»، «رسالة العدة عند الكروب و الشدةّ»، «ثلاثة اجزاء فیها الكلام عن الغنى و الفقر» و «رسالة فى الرد على الغرالى» را مى‌توان نام برد. او مخالف غزالى بود و كتاب «إحیاء علوم الدین» او را اماته‌ى علوم دینى مى‌دانست فلذا در ردّ آن، رساله‌اى نوشت.