المراجعات رهبری امام علی علیه‌السلام در قرآن و سنت: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه

    نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۶

    المراجعات، رهبری امام علی(ع) در قرآن و سنت
    المراجعات رهبری امام علی علیه‌السلام در قرآن و سنت
    پدیدآورانشرف‌الدین، سید عبدالحسین (نویسنده) امامي، محمدجعفر (مترجم)
    عنوان‌های دیگرالمراجعات: رهبری امام علی(ع) در قرآن و سنت

    ترجمه المراجعات

    المراجعات. فارسی
    ناشرسازمان تبليغات اسلامی، شركت چاپ و نشر بين الملل
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1386 ش
    چاپ6
    شابک978-964-304-248-6
    موضوعاهل سنت - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها

    بشری، سلیم، ۱۸۳۲ - 1917م. - نامه‏‌ها

    شرف‌الدین، سید عبدالحسین، 1873 - 1958م. - نامه‌ها

    شیعه - دفاعیه‌ها و ردیه‌ها

    علی بن ابی‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - اثبات خلافت

    کلام شیعه امامیه
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏212‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ش‎‏4‎‏ ‎‏م‎‏4041‎‏ ‎‏1386
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    رهبرى امام على(ع) در قرآن و سنت (ترجمه المراجعات)، يكى از آثار بسيار مهمّ پژوهشگر بزرگ سيد‌ ‎عبدالحسين شرف‌الدين موسوى عاملى (كاظمين 1290- 1377ق نجف) است كه در 112 مناظره مفصل و عالمانه، ولايت و امامت حضرت اميرالمؤمنين على(ع) اثبات شده و شبهات مطرح شده، پاسخ داده شده است.

    در مورد روش و محتواى اثر حاضر چند نكته گفتنى است:

    1. چرا مترجم كتاب المراجعات را براى ترجمه برگزيد؟ مترجم خودش چنين پاسخ داده است: الآن به خاطر ندارم كه كجا و چه كسى اين كتاب را به من معرفى كرد ولى همين كه شروع به مطالعه آن كردم احساس كردم كه جذبه مخصوصى دارد و اين جاذبه از سه جهت بود: فصاحت و بلاغت و نظم بى‌نظير كلمات؛ محتواى عميق و همراه با استدلال و آنچه بيشتر از همه مرا مجذوب ساخت، عبارت از ادب و احترامى بود كه در سراسر كتاب و در بين هر دو نفر برقرار بود.[۱]
    2. مترجم در مقدمه كتاب چنين مى‌نويسد كه به خاطر شش ويژگى كه در المراجعات ديدم جذب آن شدم به‌طورى‌كه آن را چندين بار مطالعه كردم. از مباحث شيخ سليم بشرى: يك- ادب و احترام در سؤال نسبت به طرف مقابل، دو- ايجاز در بيان بدون اينكه خللى به وضوح سخن وارد كند و سه- انصاف در آنجايى كه استدلال تامّ و كامل است. و سه ويژگى در سيد‌ ‎عبدالحسين شرف‌الدين: يك- كرامت در جواب در عين مبارزه براى پاسخ دادن، دو- دقت در بيان و انتخاب مطالب و پيوستگى و اتقان آن و سه- حقيقت‌جويى و غناى بحث.[۲]
    3. مترجم همچنين چنين نوشته است كه مناظرات اين كتاب زمينه پيدايش «دارالتقريب بين المذاهب الاسلامىة» را فراهم آورد و براى رسيدن به اين وحدت، جمعى از علماى شيعه و سنى به هم پيوستند و نتيجه آن، فتواى رسمى رئيس دانشگاه الأزهر شيخ محمود شلتوت شد -كه در سال 1959م در مجله رسالة الإسلام منتشر گرديد- كه بر طبق آن عمل به مذهب شيعه اماميه را نيز مانند عمل به مذاهب اربعه مجاز شمرد.[۳]
    4. مترجم، زندگى‌نامه نویسنده را با استفاده از مقدمه استاد مرتضى آل‌ياسين به زبان عربى كه در سال 1365ق و در زمان حيات مؤلف نوشته ذكر كرده است.[۴]
    5. مترجم توضيحاتى براى مطالب كتاب در نظر داشته كه بنويسد ولى موفق نشده براى تمامى كتاب انجام دهد و فقط توانسته در 28 مورد توضيح و تكمله بيفزايد كه در آخر كتاب آمده است.[۵]در اين توضيحات، مطالبى در مورد برخى از مباحث تاريخى مثل بيعت عقبه و مكاتب كلامى مانند معتزله و اشاعره و شخصيت‌هایى چون ابوحنيفه، مالك بن انس، امام شافعى و اصطلاحاتى مثل حطّه ذكر شده است.
    6. مترجم يادآور شده است كه آنچه از همه جالب‌تر بود و مى‌توانست مرا مجذوب خود سازد، رعايت ادب و احترام در بحث بود كه در سراسر كتاب به چشم مى‌خورد.[۶]وى به همين جهت دو مقاله يكى به زبان عربى تحت عنوان «في سبحات المراجعات» و ديگرى به زبان فارسی «از سرچشمه‌هاى زلال المراجعات» تأليف كرده و ادب و احترام را نشان داده است.[۷]
    7. مترجم يادآور شده كه كتاب المراجعات ترجمه‌هاى ديگرى هم دارد و من دو ترجمه از آن را ديده‌ام ولى آن دو را از جهاتى نارسا يافتم و به همين جهت و به جهت بيان برخى از توضيحات بر مطالب آن و نيز به دليل جاذبه‌هاى متعددى كه در اين كتاب وجود دارد اقدام به ترجمه جديد كردم.[۸]
    8. به نظر مى‌رسد كه ترجمه حاضر از نظر زبان و ادبيات، رسا و شيوا و وافى به مقصود نویسنده و بلكه تحسين‌برانگيز است.
    9. پاورقى‌هاى كتاب نيز ترجمه نوشته‌هاى نویسنده است كه منابع برخى از مطالب را ذكر كرده و توضيحاتى تكميلى در مورد نوشته است و مربوط به مترجم نيست.
    10. فهرست مطالب در ابتداى كتاب و فهارس آيات، اشخاص، كتب، اماكن، قبايل، مذاهب، طايفه و اشعار در انتهاى كتاب ذكر شده است.

    پانويس

    منابع مقاله

    مقدمه‌ها و متن كتاب.