۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوعة أعلام العلماء و الأدباء العرب و المسلمين (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۳۵
، ۲۹ اکتبر ۲۰۱۶بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''موسوعة أعلام العلماء و الأدباء العرب و المسلمين'''، تحت اشراف منجى بوسنينه و با مديريت محمدصالح الجابرى به انجام رسيده است. در اين اثر ائمه، علما و ادباى مذاهب اهل سنت و شيعه اماميه معرفى شده‌اند. هيئت علمى اين اثر از دانشگاه‌هاى كشورهاى مختلف انتخاب شده‌اند كه محمود فهمى حجاز (قزاقستان)، ابراهيم بن مراد (تونس) و محمد اسلم اصلاحى (هند) از آن جمله‌اند. محمدعلى آذرشب از اساتيد دانشگاه تهران نيز در خلق اين اثر سهيم بوده است. اين فرهنگ‌نامه در طول چهار سال آماده و در سال 1425ق2004/م به طبع رسيده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
اهداف متعددى براى نگارش اين دانشنامه ذكر شده كه از جمله مهم‌ترين آنهاست: | اهداف متعددى براى نگارش اين دانشنامه ذكر شده كه از جمله مهم‌ترين آنهاست: | ||
#شناساندن تمدن عربى به جهانيان و مشاركت‌هاى فكرى آن در تمدن بشرى و همچنين معرفى آثار علماى آنها در علوم مختلف. | |||
#احياى نام علما و مبدعين و متفكرينى كه در شاخه‌هاى مختلف معرفتى اثرى تأليف كرده‌اند. | |||
#مهيا كردن يك مصدر علمى عربى كه مرجعى مورد اطمينان براى مراجعه جويندگان معرفت اعم از اساتيد و محققين و دانشجويان باشد. | |||
#پيوستن به امت‌ها و دولت‌هايى كه انتشار دانشنامه فرهنگى و مدنى خود را كامل كرده‌اند؛ خواه از دولت‌هاى متقدم يا همسايه يا جهان سوم باشند <ref>ر.ك: مقدمه، ج1، ص13</ref>. | |||
از جمله نكاتى كه محمد صالح الجابرى در مقدمه‌اش به آن اشاره كرده اين است كه در نگارش اين اثر، علاوه بر بلاد عربى و مجامع علمى و تحقيقى آنها، از ديگر محققين جوامع عربى و اسلامى از تركيه تا بلاد فارس و هند استفاده شده است. وى تأكيد مى‌كند كه اگرچه در انتخاب متخصصين خبره دقت فراوان شده است، اما اين موضوع ما را از مراجعات و بازبينى مجدد برخى مداخل به جهت تطبيق با قواعد فنى بازنداشت؛ تا جايى كه گاه از مدخلى كه آن را تأمين‌كننده غرض و مطابق شيوه مقرر ندانستيم صرف نظر كرديم <ref>ر.ك: همان، ص17</ref>. | از جمله نكاتى كه محمد صالح الجابرى در مقدمه‌اش به آن اشاره كرده اين است كه در نگارش اين اثر، علاوه بر بلاد عربى و مجامع علمى و تحقيقى آنها، از ديگر محققين جوامع عربى و اسلامى از تركيه تا بلاد فارس و هند استفاده شده است. وى تأكيد مى‌كند كه اگرچه در انتخاب متخصصين خبره دقت فراوان شده است، اما اين موضوع ما را از مراجعات و بازبينى مجدد برخى مداخل به جهت تطبيق با قواعد فنى بازنداشت؛ تا جايى كه گاه از مدخلى كه آن را تأمين‌كننده غرض و مطابق شيوه مقرر ندانستيم صرف نظر كرديم <ref>ر.ك: همان، ص17</ref>. | ||