ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ترجمه نهج‌البلاغة (انصاریان)' به 'ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان)') |
جز (جایگزینی متن - 'ترجمه نهج‌البلاغة (اولیایی)' به 'ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی)') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
[[ترجمه نهج‌البلاغة (اردبیلی)]] | [[ترجمه نهج‌البلاغة (اردبیلی)]] | ||
[[ترجمه | [[ترجمه نهج‌البلاغه (اولیایی)]] | ||
[[ترجمه نهج‌البلاغة (انصاری)]] | [[ترجمه نهج‌البلاغة (انصاری)]] | ||
نسخهٔ ۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۱
| ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علی بن ابیطالب(ع)، امام اول (نویسنده)
شریف الرضی، محمد بن حسین (گردآورنده) انصاریان، حسین (مترجم) |
| ناشر | دارالعرفان |
| مکان نشر | قم- ایران |
| سال نشر | 1388 ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
ترجمه نهج‌البلاغه (انصاریان) ترجمه فارسى نهج‌البلاغة به قلم شيخ حسین انصاريان از نويسندگان معاصر است. اين ترجمه از نوع ترجمه‌هاى تحت‌اللفظى اما سليس و روان است كه فاقد هرگونه شرح و توضيح اضافى است و تنها توضيحات بسيار اندكى در پرانتز ذكر شده است.
مترجم در پيش‌گفتار كتاب، پس از معرفى نهج‌البلاغة، تاكيد مى‌كند كه اين كتاب بى‌نظير در دنياى بشريت ناشناخته، در ميان مسلمانان مهجور، و در جامعه شيعه غريب است. بر آنان كه از وجدان بيدار برخوردارند و احساس تكليف مى‌نمايند، واجب است آن را به تمام ملّت‌هاى غير اسلامى بشناسانند، در ميان مسلمانان از محاق مهجوريت درآورند و غربتش را كه خسارتى بس سنگين است، در جامعه شيعه علاج كنند. بر گويندگان لازم است، خطبه‌هایش را بر مردم بخوانند. بر نويسندگان واجب است، نامه‌هایش را در نوشته‌هاى خود بياورند. بر طبيبان روحانى فرض است كه حكمت‌هایش را در ميان مردم رواج دهند.
گزيده‌اى از خطبه‌ها و نامه‌ها و حكمت‌هاى اين كتاب لازم است، جزء كتب درسى دبيرستان‌ها و دانشگاه‌ها قرار گيرد، تا نسل جوان با معارف الهى، و نظام زندگى، و حسنات اخلاقى، و روش همزيستى مسالمت‌آميز، و طريق سياست مثبت آشنا شوند، و از اين رهگذر به احياى اصول انسانى برخیزند، و تبديل به منابعى از معرفت و عمل صالح شوند.
مترجم سپس به دورنمائى از شخصيت اميرالمؤمنين اشاره مى‌كند. و پيش ورود به متن نهج‌البلاغة شرح حال سيد رضى(ره) گردآورنده نهج‌البلاغة را در يك صفحه بيان مى‌كند.
مترجم خود شيوه نگارش ترجمه را تبيين كرده است.، ابتدا در جملات ملكوتى نهج‌البلاغة دقت مى‌نموده، سپس به لغت مراجعه مى‌كرده، آن‌گاه شرح ابن ابى‌الحديد، و شرح ابن‌ميثم، و شرح خوئى، و شرح ملاصالح قزوينى و برخى از شروح ديگر را مى‌ديده است تا در مدّت هفت ماه كار و فعاليت شبانه روزى، اين ترجمه آماده شده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب