تكملة الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'بحر العلوم،' به 'بحرالعلوم،')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[کاظمی، عبدالنبی]] (نويسنده)
[[کاظمی، عبدالنبی]] (نویسنده)


[[بحرالعلوم، محمد صادق]] (محقق)
[[بحرالعلوم، محمد صادق]] (محقق)
خط ۱۸: خط ۱۸:
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15448AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15448AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =3
| تعداد جلد =3
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15448
| کتابخوان همراه نور =15448
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''تكملة الرجال'''، تأليف شيخ عبدالنبى كاظمى (متوفى 1256ق)، تكمله‌اى بر كتاب «نقد الرجال» مير مصطفى حسينى تفرشى است. اين اثر با تحقيق و تقديم [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد محمدصادق بحرالعلوم]] به زبان عربى نگارش شده است.
 
'''تكملة الرجال'''، تأليف شيخ عبدالنبى كاظمى (متوفى 1256ق)، تكمله‌اى بر كتاب «نقد الرجال» مير مصطفى حسینى تفرشى است. اين اثر با تحقيق و تقديم [[بحرالعلوم، محمد صادق|سيد محمدصادق بحرالعلوم]] به زبان عربى نگارش شده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب، مشتمل بر سه جزء است:
كتاب، مشتمل بر سه جزء است:


جزء اول: مشتمل بر دو مقدمه مفصل (در مجموع 150 صفحه) از محقق و نويسنده و نيز معرفى رجال به ترتيب حروف الفبا تا حرف طاء؛
جزء اول: مشتمل بر دو مقدمه مفصل (در مجموع 150 صفحه) از محقق و نویسنده و نيز معرفى رجال به ترتيب حروف الفبا تا حرف طاء؛


جزء دوم: مشتمل بر تتمه معرفى رجال تا حرف ياء و چهار باب كنيه‌ها، آنچه با ابن آغاز مى‌شود، القاب و نسب و نساء و نيز خاتمه در چهار فايده؛
جزء دوم: مشتمل بر تتمه معرفى رجال تا حرف ياء و چهار باب كنيه‌ها، آنچه با ابن آغاز مى‌شود، القاب و نسب و نساء و نيز خاتمه در چهار فايده؛
خط ۳۷: خط ۳۹:


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
محقق كتاب، مقدمه‌اش را با تعريف و بيان موضوع علم رجال آغاز كرده است. پس از آن به شرح حال صاحب نقد الرجال و تكملة الرجال پرداخته و در ادامه به توصيف كتاب همت نهاده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص75-7</ref>


نویسنده در مقدمه، مباحث مختلفى را تحت عناوين «مسئلة» و «مقباس» بيان كرده است. اولين مسئله به تعريف علم رجال و بيان موضوع و مسائل آن اختصاص يافته است.<ref>ر.ک: مقدمه نویسنده، ص92-91</ref>در يكى از مقابس‌هاى مقدمه، چنين مى‌خوانيم: از مهم‌ترين ويژگى‌هايى كه بايد در كتب رجال بيان شود، مذهب شخص، عدالت، ضبط، طبقه او، تمييز او از ديگر رجالى است كه در اسم و صفت با او مشترك هستند و ديگر مطالبى است كه در عمل به حديث دخيل هستند؛ به‌عنوان مثال طريق [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] معمولاً بدين ترتيب است كه با لفظ «ثقة» به سه ويژگى اول اشاره مى‌كند؛ پس زمانى كه ثقه مى‌آورد منظورش اين است كه آن شخص امامى، عادل و ضابط است. در غير اين صورت اگر غير امامی‌باشد - اعم از اينكه فطحى، واقفى يا غير آن باشد - به مذهب او اشاره مى‌كند و اگر امامی‌باشد، سكوت اختيار مى‌كند؛ پس هر زمان كه از بيان مذهب شخصى خوددارى كند، مى‌فهميم امامى است.<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>


محقق كتاب، مقدمه‌اش را با تعريف و بيان موضوع علم رجال آغاز كرده است. پس از آن به شرح حال صاحب نقد الرجال و تكملة الرجال پرداخته و در ادامه به توصيف كتاب همت نهاده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص75-7</ref>
در يكى از مسائل مقدمه، به اين مطلب پرداخته شده است: در موارد فراوانى [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و [[کشی، محمد بن عمر|كشى]] سندى را با ذكر «محمد بن اسماعيل عن ال[[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]]» نقل كرده‌اند و محمد بن اسماعيل مشترك بين سيزده نفر است: ابن بزيع، زعفرانى، برمكى رازى و... نویسنده اقوال و ادله مختلف علما را ذكر كرده و مورد بررسى قرار داده است. وى در انتها توقف كرده و به نتيجه روشنى نرسيده است.<ref>ر.ک: همان، ص148-135</ref>
 
نويسنده در مقدمه، مباحث مختلفى را تحت عناوين «مسئلة» و «مقباس» بيان كرده است. اولين مسئله به تعريف علم رجال و بيان موضوع و مسائل آن اختصاص يافته است<ref>ر.ک: مقدمه نويسنده، ص92-91</ref>در يكى از مقابس‌هاى مقدمه، چنين مى‌خوانيم: از مهم‌ترين ويژگى‌هايى كه بايد در كتب رجال بيان شود، مذهب شخص، عدالت، ضبط، طبقه او، تمييز او از ديگر رجالى است كه در اسم و صفت با او مشترك هستند و ديگر مطالبى است كه در عمل به حديث دخيل هستند؛ به‌عنوان مثال طريق [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] معمولاً بدين ترتيب است كه با لفظ «ثقة» به سه ويژگى اول اشاره مى‌كند؛ پس زمانى كه ثقه مى‌آورد منظورش اين است كه آن شخص امامى، عادل و ضابط است. در غير اين صورت اگر غير امامی‌باشد - اعم از اينكه فطحى، واقفى يا غير آن باشد - به مذهب او اشاره مى‌كند و اگر امامی‌باشد، سكوت اختيار مى‌كند؛ پس هر زمان كه از بيان مذهب شخصى خوددارى كند، مى‌فهميم امامى است<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>
 
در يكى از مسائل مقدمه، به اين مطلب پرداخته شده است: در موارد فراوانى [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] و [[کشی، محمد بن عمر|كشى]] سندى را با ذكر «محمد بن اسماعيل عن ال[[ابن شاذان، فضل بن شاذان|فضل بن شاذان]]» نقل كرده‌اند و محمد بن اسماعيل مشترك بين سيزده نفر است: ابن بزيع، زعفرانى، برمكى رازى و... نويسنده اقوال و ادله مختلف علما را ذكر كرده و مورد بررسى قرار داده است. وى در انتها توقف كرده و به نتيجه روشنى نرسيده است<ref>ر.ک: همان، ص148-135</ref>


نويسنده در رابطه با ذكر اسامى رجال، برخلاف برخى منابع، چون «التبيين في أصحاب الإمام أميرالمؤمنين(ع) و الرواة عنه» [[عبدالحسين شبسترى]] - كه رجالى مانند مالك اشتر را در حرف «ميم» تحت عنوان «النخعي» ذكر كرده است - شيوه بهترى را پيش گرفته است؛ بدين ترتيب كه ابتدا «مالك اشتر» را ذكر كرده و سپس به «مالك بن حارث» ارجاع داده است<ref>شبسترى، عبدالحسين، ج3، ص100؛ كاظمى، عبدالنبى، ج2، ص305</ref>
نویسنده در رابطه با ذكر اسامى رجال، برخلاف برخى منابع، چون «التبيين في أصحاب الإمام أميرالمؤمنين(ع) و الرواة عنه» [[عبدالحسين شبسترى]] - كه رجالى مانند مالك اشتر را در حرف «ميم» تحت عنوان «النخعي» ذكر كرده است - شيوه بهترى را پيش گرفته است؛ بدين ترتيب كه ابتدا «مالك اشتر» را ذكر كرده و سپس به «مالك بن حارث» ارجاع داده است.<ref>شبسترى، عبدالحسين، ج3، ص100؛ كاظمى، عبدالنبى، ج2، ص305</ref>


نويسنده، دليل آوردن باب «كنيه‌ها» پس از اتمام اسامى رجال را اين‌گونه توضيح مى‌دهد: «بسيارى اوقات در اخبار، كنيه رجل و لقب او ذكر مى‌شود؛ لذا علماى رجال اين باب و مابعدش را بدين جهت قرار داده‌اند تا كنيه‌ها و القاب را معرفى كنند؛ تا زمانى كه نام رجل در اسانيد با اسم آمده، در اسامى شرح حال او را ببينند و هنگامى كه با كنيه آمده در باب كنيه‌ها شرح حال او را ببينند؛ لذا آن‌چنان‌كه برخى اساطين تصور كرده‌اند كنيه تمامى رجال در اين بخش ذكر نشده است»<ref>ر.ک: متن كتاب، ج2، 633</ref>
نویسنده، دليل آوردن باب «كنيه‌ها» پس از اتمام اسامى رجال را اين‌گونه توضيح مى‌دهد: «بسيارى اوقات در اخبار، كنيه رجل و لقب او ذكر مى‌شود؛ لذا علماى رجال اين باب و مابعدش را بدين جهت قرار داده‌اند تا كنيه‌ها و القاب را معرفى كنند؛ تا زمانى كه نام رجل در اسانيد با اسم آمده، در اسامى شرح حال او را ببينند و هنگامى كه با كنيه آمده در باب كنيه‌ها شرح حال او را ببينند؛ لذا آن‌چنان‌كه برخى اساطين تصور كرده‌اند كنيه تمامى رجال در اين بخش ذكر نشده است»<ref>ر.ک: متن كتاب، ج2، 633</ref>


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
در جلد سوم كه به فهارس اختصاص يافته، به تفكيك هر جلد، فهارس زير ذكر شده است: فهرست اعلام عامه، اعلامى كه شرح حال آنها در كتاب آمده است، كنيه‌ها، القاب و نسب، امكنه و بقاع، آيات قرآن، احاديث شريف، فهرست مطالب.
در جلد سوم كه به فهارس اختصاص يافته، به تفكيك هر جلد، فهارس زير ذكر شده است: فهرست اعلام عامه، اعلامى كه شرح حال آنها در كتاب آمده است، كنيه‌ها، القاب و نسب، امكنه و بقاع، آيات قرآن، احاديث شريف، فهرست مطالب.


خط ۵۷: خط ۵۵:


==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references/>
== منابع مقاله ==
== منابع مقاله ==


مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}






[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش