۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1''''
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها == [[' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}} [[') |
جز (جایگزینی متن - '== معرفى اجمالى == «(.*)»' به '== معرفى اجمالى == '''$1'''') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''ترجمه نهج‌البلاغه دشتى'''، از ترجمه‌هاى فارسى به قلم محمد دشتى(م 1330ش) است. اين ترجمه به دليل روان بوده و سادگى مفاهيم و نيز فهرست‌هاى موضوعى مختلف و عنوان‌بندى‌هاى مطالب نهج‌البلاغه در سال‌هاى اخير مورد استقبال عموم قرار گرفته و بارها چاپ شده است. مترجم در مقدمه به نقائص ترجمه‌هاى ديگر اشاره مى‌كند و انگيزه خود را از اين ترجمه رفع آن نقائص، ارائه ترجمه‌اى جامع، رعايت پيام-رسانى و حفظ امانت ذكر مى‌كند. | |||
وى در اين‌باره مى‌نويسد: «با شناسايى و جمع‌آورى 30 ترجمه كامل از نهج‌البلاغه، از قرن پنجم (به تصحيح عزيزاللّه جوينى) تا روزگار نورانى انقلاب اسلامى ايران، و برّرسى اهداف و شيوه‌ها و قابليّت‌هاى نهفته در آن و با توجّه به ضرورت مطرح كردن مفاهيم نهج‌البلاغه از نظر كاربردى در مجامع فرهنگى، به اين نتيجه رسيديم كه هنوز هم به ترجمه‌هاى ديگرى نياز است، زيرا: يكى از جاذبه‌هاى ادبى قلم زده، و ديگرى در مرز و حدود الفاظ و عبارات مانده برخى با شيوه‌هاى ترجمه آزاد، دچار تندروى‌هايى شده‌اند و برخى ديگر تفسير و ترجمه را به هم آميخته‌اند، بعضى در ترجمه تحت‌اللّفظى موفّق، امّا در پيام‌رسانى كوتاهى كرده‌اند و بعضى ديگر در پيام‌رسانى موفّق، امّا از حدود الفاظ و عبارات فاصله گرفته‌اند و مخاطب ترجمه‌ها نيز از نظر كاربردى متفاوتند: برخى از ترجمه‌ها به قشر خاصّى از جامعه تعلّق دارد (تنها محقّقان و اديبان و اهل نظر مى‌توانند از آن بهره‌مند گردند)، و برخى ديگر به گونه‌اى سامان يافته‌اند كه براى نسل معاصر قابل استفاده نيستند و كاربرد عمومى ندارند». | وى در اين‌باره مى‌نويسد: «با شناسايى و جمع‌آورى 30 ترجمه كامل از نهج‌البلاغه، از قرن پنجم (به تصحيح عزيزاللّه جوينى) تا روزگار نورانى انقلاب اسلامى ايران، و برّرسى اهداف و شيوه‌ها و قابليّت‌هاى نهفته در آن و با توجّه به ضرورت مطرح كردن مفاهيم نهج‌البلاغه از نظر كاربردى در مجامع فرهنگى، به اين نتيجه رسيديم كه هنوز هم به ترجمه‌هاى ديگرى نياز است، زيرا: يكى از جاذبه‌هاى ادبى قلم زده، و ديگرى در مرز و حدود الفاظ و عبارات مانده برخى با شيوه‌هاى ترجمه آزاد، دچار تندروى‌هايى شده‌اند و برخى ديگر تفسير و ترجمه را به هم آميخته‌اند، بعضى در ترجمه تحت‌اللّفظى موفّق، امّا در پيام‌رسانى كوتاهى كرده‌اند و بعضى ديگر در پيام‌رسانى موفّق، امّا از حدود الفاظ و عبارات فاصله گرفته‌اند و مخاطب ترجمه‌ها نيز از نظر كاربردى متفاوتند: برخى از ترجمه‌ها به قشر خاصّى از جامعه تعلّق دارد (تنها محقّقان و اديبان و اهل نظر مى‌توانند از آن بهره‌مند گردند)، و برخى ديگر به گونه‌اى سامان يافته‌اند كه براى نسل معاصر قابل استفاده نيستند و كاربرد عمومى ندارند». | ||