گوپاموی، محمد قدرتالله: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
بدر عالم | بدر عالم | ||
[[خوشدل]] | |||
[[سيد شاهغلام نصيرالدين سعدى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد قدرتالله خان گوپاموى''' (1199-1281ق)، | |||
ولادت | |||
در سال 1199ق، متولد شد. | |||
==خاندان و نسب== | ==خاندان و نسب== | ||
| خط ۴۵: | خط ۵۳: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی چون به سن تمييز رسيد، كتب درسى فارسى و عربى را پيش بعضى استادان مانند [[مولوى مقيم]] و شيخ [[غلام جيلانى]] و شيخ بدر عالم خواند. در فن شعر از اول شاگرد | وی چون به سن تمييز رسيد، كتب درسى فارسى و عربى را پيش بعضى استادان مانند [[مولوى مقيم]] و شيخ [[غلام جيلانى]] و شيخ بدر عالم خواند. در فن شعر از اول شاگرد «[[خوشدل]]» بود و چندى بعد به دست [[سيد شاهغلام نصيرالدين سعدى]] بيعت كرده و در سلسله قادريه درآمد. در اوايل سن بيست و نه سالگى در سال 1227ق، جهت استفاده از صحبت استادان خود «خوشدل» و «خوشنود» به مدراس مهاجرت كرد. مولوى محمد ارتضى علىخان خوشنود، قدرت را به دربار اعظم جاه نواب كرناتك (1234 - 1241ق) معرفى كرد و قدرت بدين ترتيب در زمره ندماى نوّاب مزبور درآمد. | ||
| خط ۸۵: | خط ۹۳: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۴۴
| نام | گوپاموی، محمد قدرتالله |
|---|---|
| نامهای دیگر | گوپاموی، محمد قدرةالله بن محمدکامل
قدرت |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | گوپاماو يكى از شهرهاى دارالسلطنه لكهنو هند |
| رحلت | 1281 ق |
| اساتید | مولوى مقيم
بدر عالم |
| برخی آثار | تذکره نتائج الافکار |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06392AUTHORCODE |
محمد قدرتالله خان گوپاموى (1199-1281ق)،
ولادت
در سال 1199ق، متولد شد.
خاندان و نسب
«محمد قدرتالله خان گوپاموى»، متخلص به قدرت است. نسبش به بيست و سه واسطه به قاسم بن محمد بن ابىبكر مىرسد كه از فقهاى سبعه مدينه بود و سلسله صوفيه نقشبندیه به او منتهى مىشود. اسلاف مؤلف از عربستان به هندوستان آمده و در قنوج اقامت جستند و از آنجا يكى از اجداد مؤلف در اواخر سلطنت غوريان (571 - 612ق)، در گوپامو يا گوپامن يا گوپاماو كه يكى از شهرهاى دارالسلطنه لكهنو و در نواحى استان اختر (اود) بود، سكونت گزيد و با شرفا و اهالى محترم آنجا روابط و هم نسبتى پيدا كرد و نظر به تقوى و صلاح و ديانت و امانت، او را به نيابت صدارت (رياست) برگزيدند و به اين سمت، مأمور و منصوب كردند.
تحصیلات
وی چون به سن تمييز رسيد، كتب درسى فارسى و عربى را پيش بعضى استادان مانند مولوى مقيم و شيخ غلام جيلانى و شيخ بدر عالم خواند. در فن شعر از اول شاگرد «خوشدل» بود و چندى بعد به دست سيد شاهغلام نصيرالدين سعدى بيعت كرده و در سلسله قادريه درآمد. در اوايل سن بيست و نه سالگى در سال 1227ق، جهت استفاده از صحبت استادان خود «خوشدل» و «خوشنود» به مدراس مهاجرت كرد. مولوى محمد ارتضى علىخان خوشنود، قدرت را به دربار اعظم جاه نواب كرناتك (1234 - 1241ق) معرفى كرد و قدرت بدين ترتيب در زمره ندماى نوّاب مزبور درآمد.
آثار
از قدرت، دو ديوان فارسى بهجاى مانده است.
منظومههايى نيز بدو نسبت دادهاند كه عبارتند از:
- ازهار قدرت؛
- اكوان قدرت؛
- تماشاى قدرت؛
- كيمياى قدرت؛
- گلزار قدرت؛
- مجراى قدرت؛
- گلزار عشرت.
رسالههاى وی
- حكايات قدرت؛
- رفعات قدرت؛
- عجايب قدرت؛
- تذكره نتايج الافكار.
وفات
احتمالا سال وفات او 1281ق، است.[۱]
منابع مقاله
كتابخانه موزه و مركز اسناد مجلس شوراى اسلامى