گلستانه، سید علاءالدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR02231.jpg|بندانگشتی|گلستانه، علاءالدین محمد]]

! نام!! data-type='authorName'|گلستانه، علاءالدین محمد

|نام های دیگر  

|data-type='authorOtherNames'|  

|data-type='authorfatherName'|

|data-type='authorbirthDate'|

|data-type='authorBirthPlace'|

|data-type='authorDeathDate'|1110 هـ.ق

|data-type='authorTeachers'|

|data-type='authorWritings'|[[‏منهج الیقین (شرح نامه [[امام صادق]] علیه‌السلام به شیعیان)]]  

|-class='articleCode'

|کد مولف

|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2231AUTHORCODE

سيّد علاء الدين محمّد گلستانه اصفهانى (م 1100 ق)، مولف منهج اليقين فرزند شاه سيّد ابوتراب محمّد على قاضى است. نسب شاه ابوتراب محمّد على، با چندين واسطه به مير ابوالفضل، جدّ سادات گلستانه مى‌رسد، از پدر علاء الدين گلستانه، همين اندازه اطّلاع داريم كه شاعرى با تلّخص «عصرى»، وى را هجو نموده است.

از تاريخ تولّد سيّد علاء الدين، اطّلاعى در دست نيست و از استادانش فقط علّامه محمّدباقر مجلسى را مى‌شناسيم كه با خاندان گلستانه، وصلت نيز داشته است. از ايّام جوانى و تحصيل وى نيز اطّلاعى در دست نيست؛ ولى در اواخر عمرش از عالمان موجّه و مورد توجّه مردم و حاكمان صفوى در اصفهان به شمار مى‌رفته، به طورى كه دو بار به وى سمت وزارت پيشنهاد شده؛ ولى وى از شدّت پارسايى و تقوا، از پذيرش آن، خوددارى ورزيده است. آن‌چنان كه از كتب تاريخ عصر وى به دست مى‌آيد، وى در اصفهان، مشغول امورات شرعى و تبليغ احكام دين بوده و روزگار خود را با شرح و تفسير احاديث معصومان عليهم السلام سپرى مى‌كرده است.  

ميرزا عبداللَّه افندى، در [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]، گلستانه را همدرس علّامه مجلسى و پدر خودش مى‌داند.  

گلستانه، علاوه بر آن شاگرد علّامه محمّدباقر مجلسى بوده و كتاب قواعد الأحكام علّامه حلّى را نيز نزد ايشان، قرائت نموده و مجلسى، در سال 1091 ق، براى وى علامت بلاغْ نوشته است. علاوه بر آن، علّامه مجلسى، داماد خانواده آنها نيز بوده است. در مصادر در اين باره اختلاف است كه آيا علّامه مجلسى با خواهر وى يا با دختر خواهر وى ازدواج نموده است.

منزل مسكونى سيّد علاء الدين گلستانه، در كوچه محلّ سكونت علّامه مجلسى قرار داشته است.

 

محلّ منزل علّامه مجلسى، به طور قطع و يقين، معلوم نيست؛ ليكن بر حسب قرائن، محلّ آن در كوچه امام جمعه در جنب مسجد جامع، قرار داشته است؛ زيرا بيشتر خاندان او در اين حدود، سكونت داشته‌اند. منزل ميرزا علاء الدين گلستانه (برادر زن علّامه مجلسى) در آخر اين كوچه و خانه مير صالح خاتون‌آبادى، در اواسط اين كوچه و منزل سيّد حسنعلى، خواهرزاده علّامه مجلسى، به شرح و صيّت‌نامه او، در جنب مسجد در قسمت شمالى مقبره علّامه مجلسى بوده است.

سيّد عبدالحسين خاتون‌آبادى، در كتاب وقايع السنين و الأعوام، در وقايع سال 1100 ق، چنين مى‌نويسد:

فوت سيّد سند، فاضل زاهد، جامع كمالات دينى و دنيوى، ميرزا علاء الدين محمّد پسر شاه ابوتراب گلستانه، صاحب شرح نهج‌البلاغة در بيست و هفتم شهر شؤال هزار و صد، در شصت نُه سالگى.

 

با توجّه به تاريخ تولّد حزين (سال 1103 ق) و اين كه گلستانه را ملاقات نموده، قطعاً گلستانه بعد از سال 1103 ق، وفات نموده است و اين كه درگذشت علّامه مجلسى در سال 1110 ق، بوده و بر اساس نوشته حزين، گلستانه نيز در همان اوان، در گذشته است، وفات او را در سال 1110 ق، تقويت مى‌كند. واللَّه العالم!

 

در سمت شمال كوچه مسجد مصرى، از متفرّعات محلّه طوقچى، آثار قبرستان خرابه‌اى است و در اتاقى نيمه‌خراب، قبرى است كه به صورت سكّوى بزرگى مى‌باشد و نام مدفونِ در آن به نام حسن بن ابى عدنان، از بزرگان دانشمندان و عرفاى قرن هشتم بوده و در شب پنج‌شنبه دهم رمضان المبارك سال 788 ق، وفات يافته است. برخى از نويسندگان، قبر مرحوم علاء الدين محمّد گلستانه، متوفّا به سال 1100 ق، را نيز در همين محل مى‌دانند.

 

1. حدائق الحقائق فى شرح كلمات كلام اللَّه الناطق (شرح نهج‌البلاغة)، به عربى.

 

مهم‌ترين و مفصّل‌ترين اثر گلستانه، اين كتاب است. گلستانه، مدّت مديدى از عمر خود را صرف تدريس و شرح نهج‌البلاغة نموده است كه حاصل آن، تأليف چهار اثر در باره نهج‌البلاغة است كه حدائق الحقائق، مفصّل‌ترين آن‍. او در اين شرح، بسيارى از حوادث تاريخى و روايات مربوط به مطالب كتاب را نقل نموده و لغات را شرح كرده و بعضى مشكلات را در حواشى، توضيح داده است. سه جلد از اين شرح، تأليف شده است.

 

2. بهجة الحدائق (شرح نهج‌البلاغة)، به عربى. اين اثر، شرح كوتاه گلستانه بر نهج‌البلاغة است. او اين شرح را بعد از حدائق الحقائق، نگاشته است.

 

اين شرح نيز تاكنون به چاپ نرسيده و هفت نسخه از آن، شناسايى گرديده است.

 

مرحوم على‌اكبر غفّارى، در حواشى جلد هفتاد و چهارم بحار الأنوار، از اين شرح، استفاده نموده است. همچنين در برخى از نسخه چاپى نهج‌البلاغة، ترجمه لغات، از اين شرح نقل شده است.  

 

3. شرح الخطبة الشقشقية. گويا بخشى از حدائق الحقائق وى كه شرح نهج‌البلاغة است.

 

4. شرح خطبه همّام. شرح مفصّلى است بر خطبه همّام. مولّف، اين شرح را در ضمن كتابش روضة العرفاء فى شرح الأسماء الحسنى، درج نموده است.

 

5. منهج اليقين. كتاب حاضر، كه بعد از اين، درباره آن توضيح خواهيم داد.

 

6. روضة العرفا و دوحة العلماء فى شرح الأسماء الحسنى، به عربى. اين كتاب با عنوان كاشف الأسماء، با نام مؤلّف ديگرى به چاپ رسيده است. از اين كتاب، تا كنون شش نسخه شناسايى شده است.

 

7. ترتيب مشيخه [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]] (رجال السيّد علاء الدين گلستانه). اين اثر، در 24 ورقه است و مؤلف در دايره‌هايى، اسانيد و رجال ذكر شده در مشيخه كتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]] [[شيخ صدوق]] را مرتّب نموده است.

 

8. كتابت مثنوى «وامق و عذرا». مرحوم سنگلاخ، در امتحان الفضلاء، بيان نموده كه نسخه‌اى از مثنوى وامق و عذرا ى سروده عنصرى را ملاحظه كرده كه به خط سيد علاء الدين گلستانه، تحرير شده بود.

 

9. أربعون حديثاً. شرح و تفسير چهل حديث است كه به چاپ رسيده و در نسخه چاپى، آن را اشتباهاً به آقا نجفى اصفهانى نسبت داده‌اند.

 

10. روضة الشهداء.

 

11. فهرست «شرائع الإسلام»، اثر [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقّق حلّى]]. وى، اين كتاب را در ربيع ثانى 1075 نوشته است. 12. فهرست چهار كتاب اهل سنّت. فهرستى است كه گلستانه بر كتاب جامع الاصول ابن اثير، صحيح البخارى، [[صحيح مسلم]] و بخشى از شرح نهج‌البلاغةى ابن ابى‌الحديد، نگاشته است و نسخه آن در كتاب‌خانه آیت‌الله گلپايگانى، به شماره /24 /26 5144، در 51 برگ، نگهدارى مى‌شود.

 

1. سيّد محمّدباقر، فرزند علاء الدين گلستانه.  

 

2. مير كمال الدين محمّد، فرزند علاء الدين گلستانه.  

 

 

[[منهج الیقین (شرح نامه [[امام صادق]] علیه‌السلام به شیعیان)]]