کیا هراسی، علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عماد الدين' به 'عمادالدين') |
|||
| (۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02839.jpg|بندانگشتی|کیاهراسی، علی بن محمد]] | [[پرونده:NUR02839.jpg|بندانگشتی|کیاهراسی، علی بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |کیاهراسی، علی بن محمد | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | طبری، عمادالدین ابوالحسن علی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |450ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |طبرستان(هرّاس) | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |504 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[جوینی، عطاملک بن محمد|امام الحرمین، عطا ملک جوینى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[أحكام القرآن (كیا هراسی)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02839AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''عمادالدین ابوالحسن على بن محمد بن على طبرى''' (450-504 ق)، معروف به کیا هراسى'''،''' از مفسران و فقیهان شافعى. | |||
== ولادت == | |||
نوشته‌اند خاندانش از مردم خراسان بوده‌اند ولى در سال 450ق طبرستان(هرّاس) به دنیا آمد. | |||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
با امام محمد غزّالى همدرس و از شاگردان امام | با [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزّالى]] همدرس و از شاگردان [[جوینی، عطاملک بن محمد|امام الحرمین، عطا ملک جوینى]] بود که نزد او دانش آموخت تا آنکه خود به مقام استادى نایل آمد.مدتى در نیشابور زیست و به تدریس مشغول بود، در بیهق نیز تدریس مى‌نمود، آنگاه به بغداد رفت و در نظامیۀ بغداد به تدریس مشغول شد.از بهترین شاگردان [[امام‌الحرمین، عبدالملک بن عبدالله|امام الحرمین]] بود و او را ثانى غزالى مى‌گفتند.در خصایل او نوشته‌اند که چهره‌اى زیبا داشت و نیکو سخن مى‌گفت. | ||
کیا بمعناى عظیم القدر نزد مردم است، گویند از آن روى که در نام کیا با اسماعیلیۀ باطنى شباهت داشت او را دستگیر کردند و شکنجه دادند تا اینکه حقیقت معلوم شد. | |||
به خدمت محمد | به خدمت محمد ملک بر کیاروق بن ملکشاه سلجوقى درآمد و منصب قضا در آن دیار را به عهده گرفت. تعصب خاصى بر شافعى و مذهب فقهى او مى‌ورزید.خوش مناظره، خوش سیما و صدا، محب اهل‌بیت «علیهم‌السلام» با ذکاوت، خوش فکر و محدث بودن از خصوصیاتى است که دربارۀ وى گفته شده است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
از شاگردان وى سلفى، سعد الخیر بن محمد انصارى را مى‌توان نام برد. | |||
==وفات== | |||
کیا هراسى در مقام استادى نظامیۀ بغداد باقى ماند تا اینکه در سال 504 ق در همانجا درگذشت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
افزون بر احکام قرآن تعلیقى هم بر اصول فقه نوشته است.«لوامع الدلائل فى زوایا المسائل»،«شفاء المسترشدین فى مباحث المجتهدین» و «نقد مفردات الامام احمد» از دیگر تألیفات وى مى‌باشند. | |||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[ | [[أحكام القرآن (كیا هراسی)]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:دی (1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰
| نام | کیاهراسی، علی بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | طبری، عمادالدین ابوالحسن علی |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 450ق |
| محل تولد | طبرستان(هرّاس) |
| رحلت | 504 ق |
| اساتید | امام الحرمین، عطا ملک جوینى |
| برخی آثار | أحكام القرآن (كیا هراسی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02839AUTHORCODE |
عمادالدین ابوالحسن على بن محمد بن على طبرى (450-504 ق)، معروف به کیا هراسى، از مفسران و فقیهان شافعى.
ولادت
نوشته‌اند خاندانش از مردم خراسان بوده‌اند ولى در سال 450ق طبرستان(هرّاس) به دنیا آمد.
اساتید
با امام محمد غزّالى همدرس و از شاگردان امام الحرمین، عطا ملک جوینى بود که نزد او دانش آموخت تا آنکه خود به مقام استادى نایل آمد.مدتى در نیشابور زیست و به تدریس مشغول بود، در بیهق نیز تدریس مى‌نمود، آنگاه به بغداد رفت و در نظامیۀ بغداد به تدریس مشغول شد.از بهترین شاگردان امام الحرمین بود و او را ثانى غزالى مى‌گفتند.در خصایل او نوشته‌اند که چهره‌اى زیبا داشت و نیکو سخن مى‌گفت.
کیا بمعناى عظیم القدر نزد مردم است، گویند از آن روى که در نام کیا با اسماعیلیۀ باطنى شباهت داشت او را دستگیر کردند و شکنجه دادند تا اینکه حقیقت معلوم شد.
به خدمت محمد ملک بر کیاروق بن ملکشاه سلجوقى درآمد و منصب قضا در آن دیار را به عهده گرفت. تعصب خاصى بر شافعى و مذهب فقهى او مى‌ورزید.خوش مناظره، خوش سیما و صدا، محب اهل‌بیت «علیهم‌السلام» با ذکاوت، خوش فکر و محدث بودن از خصوصیاتى است که دربارۀ وى گفته شده است.
شاگردان
از شاگردان وى سلفى، سعد الخیر بن محمد انصارى را مى‌توان نام برد.
وفات
کیا هراسى در مقام استادى نظامیۀ بغداد باقى ماند تا اینکه در سال 504 ق در همانجا درگذشت.
آثار
افزون بر احکام قرآن تعلیقى هم بر اصول فقه نوشته است.«لوامع الدلائل فى زوایا المسائل»،«شفاء المسترشدین فى مباحث المجتهدین» و «نقد مفردات الامام احمد» از دیگر تألیفات وى مى‌باشند.