جهانگیر میرزا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR09684.jpg|بندانگشتی|جهانگیر میرزا]] | [[پرونده:NUR09684.jpg|بندانگشتی|جهانگیر میرزا]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |جهانگیر میرزا | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | قاجار، جهانگیر میرزا | ||
قاجار، جهانگیر میرزا بن عباس‌میرزا نایب‌السلطنه | قاجار، جهانگیر میرزا بن عباس‌میرزا نایب‌السلطنه | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عباس میرزا | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1225ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1269 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ نو (شامل حوادث دوره قاجاریه) از سال 1240 تا 1267 قمری]] | ||
[[آثار البلاد و اخبار العباد]] | [[آثار البلاد و اخبار العباد]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE09684AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''جهانگير ميرزاخان قاجار''' (1225-1269ق)، پسر سوم عباس میرزا نایب‌السلطنه، تاریخ‌نگار و شاهزاده ایرانی، مؤلف کتاب [[تاریخ نو (شامل حوادث دوره قاجاریه) از سال 1240 تا 1267 قمری|تاریخ نو]] | |||
== ولادت == | |||
در سال 1225ق (۱۱۸۹ش) متولد گردید. | |||
جهانگير ميرزا نوه فتحعلى‌شاه قاجار و پسر سوم عباس ميرزا نايب‌السلطنه بود. خجسته خانم تاج‌الدوله نخستين همسر عقدى كه ناصرالدين شاه قاجار پس از به سلطنت رسيدن اختيار كرد خواهر جهانگير ميرزا بود. جهانگیرمیرزا پس از ازدواج عصمت‌الدوله و دوست محمدخان در منزل ايشان سكونت داشته است و از كارگزاران دستگاه معيرالممالك بوده است. | |||
او در زمان حيات پدر، مورد محبت وى بود و به فرمانروايى خوى و سلماس و اميرى لشگر آنها برگزيده شد. در جنگهاى ايران و روس شركت داشت و بعد از جنگ، فرماندهى قلعه اردبيل و حفاظت از مرزها به وى سپرده شد. با مرگ فتحعلى شاه (1250ق) به استقبال محمدشاه (برادر تنى و شاه جديد) شتافت، ليكن وى دستور داد تا وى به همراه خسرو ميرزا، احمد ميرزا و مصطفى قلى ميرزا دستگير و | او در زمان حيات پدر، مورد محبت وى بود و به فرمانروايى خوى و سلماس و اميرى لشگر آنها برگزيده شد. در جنگهاى ايران و روس شركت داشت و بعد از جنگ، فرماندهى قلعه اردبيل و حفاظت از مرزها به وى سپرده شد. با مرگ فتحعلى شاه (1250ق) به استقبال محمدشاه (برادر تنى و شاه جديد) شتافت، ليكن وى دستور داد تا وى به همراه خسرو ميرزا، احمد ميرزا و مصطفى قلى ميرزا دستگير و در 18 ربيع‌الاول 1250ق به دستور برادرش محمد شاه قاجار كور شد. | ||
دو سال بعد نامبردگان به قلعه تويسركان فرستاده شدند. با مرگ محمدشاه، ناصرالدين شاه به تشويق | == حاکم خوی == | ||
دو سال بعد نامبردگان به قلعه تويسركان فرستاده شدند. با مرگ محمدشاه، ناصرالدين شاه به تشويق امیرکبیر عموهاى خود را آزاد نمود و به امر ناصرالدین شاه به حکومت خوی منصوب شد. | |||
== وفات == | |||
او در رجب ۱۲۶۹ (اردیبهشت ۱۲۳۲ ه.ش) از شاه اجازه گرفت که به مکه برود، اما در میانه راه بیمار شد و در رمضان همان سال (تیر ۱۲۳۲ ه.ش) در تبریز درگذشت. او را در قم در مقبره‌ای که خودش ساخته بود، دفن کردند. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
از نامبرده كتب معتبرى چون [[تاریخ نو (شامل حوادث دوره قاجاریه) از سال 1240 تا 1267 قمری|تاريخ نو]] و ترجمه [[آثار البلاد و اخبار العباد (ترجمه)|آثار البلاد و اخبار العباد]] و تألیف طرائف الظرائف و كتابى نيز در علم عروض باقى مانده است. بعد از وى فرزندان و نوادگانش تا ساليان دراز در قلعه تويسركان می‌زیسته‌اند. | |||
از نامبرده كتب معتبرى چون تاريخ نو و ترجمه آثار البلاد و اخبار العباد و تألیف طرائف الظرائف و كتابى نيز در علم عروض باقى مانده است. بعد از وى فرزندان و نوادگانش تا ساليان دراز در قلعه تويسركان | |||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
مقدمه آثارالبلاد و اخبار العباد، قزوينى، زكريا بن محمد بن محمود، تصحيح ميرهاشم محدث،1373، صص 14-17. | مقدمه آثارالبلاد و اخبار العباد، قزوينى، زكريا بن محمد بن محمود، تصحيح ميرهاشم محدث،1373، صص 14-17. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[آثار البلاد و اخبار العباد (ترجمه)]] | [[آثار البلاد و اخبار العباد (ترجمه)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۰
| نام | جهانگیر میرزا |
|---|---|
| نامهای دیگر | قاجار، جهانگیر میرزا
قاجار، جهانگیر میرزا بن عباس‌میرزا نایب‌السلطنه |
| نام پدر | عباس میرزا |
| متولد | 1225ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 1269 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ نو (شامل حوادث دوره قاجاریه) از سال 1240 تا 1267 قمری |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09684AUTHORCODE |
جهانگير ميرزاخان قاجار (1225-1269ق)، پسر سوم عباس میرزا نایب‌السلطنه، تاریخ‌نگار و شاهزاده ایرانی، مؤلف کتاب تاریخ نو
ولادت
در سال 1225ق (۱۱۸۹ش) متولد گردید.
جهانگير ميرزا نوه فتحعلى‌شاه قاجار و پسر سوم عباس ميرزا نايب‌السلطنه بود. خجسته خانم تاج‌الدوله نخستين همسر عقدى كه ناصرالدين شاه قاجار پس از به سلطنت رسيدن اختيار كرد خواهر جهانگير ميرزا بود. جهانگیرمیرزا پس از ازدواج عصمت‌الدوله و دوست محمدخان در منزل ايشان سكونت داشته است و از كارگزاران دستگاه معيرالممالك بوده است.
او در زمان حيات پدر، مورد محبت وى بود و به فرمانروايى خوى و سلماس و اميرى لشگر آنها برگزيده شد. در جنگهاى ايران و روس شركت داشت و بعد از جنگ، فرماندهى قلعه اردبيل و حفاظت از مرزها به وى سپرده شد. با مرگ فتحعلى شاه (1250ق) به استقبال محمدشاه (برادر تنى و شاه جديد) شتافت، ليكن وى دستور داد تا وى به همراه خسرو ميرزا، احمد ميرزا و مصطفى قلى ميرزا دستگير و در 18 ربيع‌الاول 1250ق به دستور برادرش محمد شاه قاجار كور شد.
حاکم خوی
دو سال بعد نامبردگان به قلعه تويسركان فرستاده شدند. با مرگ محمدشاه، ناصرالدين شاه به تشويق امیرکبیر عموهاى خود را آزاد نمود و به امر ناصرالدین شاه به حکومت خوی منصوب شد.
وفات
او در رجب ۱۲۶۹ (اردیبهشت ۱۲۳۲ ه.ش) از شاه اجازه گرفت که به مکه برود، اما در میانه راه بیمار شد و در رمضان همان سال (تیر ۱۲۳۲ ه.ش) در تبریز درگذشت. او را در قم در مقبره‌ای که خودش ساخته بود، دفن کردند.
آثار
از نامبرده كتب معتبرى چون تاريخ نو و ترجمه آثار البلاد و اخبار العباد و تألیف طرائف الظرائف و كتابى نيز در علم عروض باقى مانده است. بعد از وى فرزندان و نوادگانش تا ساليان دراز در قلعه تويسركان می‌زیسته‌اند.
منابع مقاله
مقدمه آثارالبلاد و اخبار العباد، قزوينى، زكريا بن محمد بن محمود، تصحيح ميرهاشم محدث،1373، صص 14-17.