رسعنی، عبدالرزاق بن رزق‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ رسعنی، عبدالرزاق بن رزق الله را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به رسعنی، عبدالرزاق بن رزق‌الله منتقل کرد)
    (بدون تفاوت)

    نسخهٔ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۶

    NUR05958.jpg

    نام رسعنی، عبدالرزاق بن رزق الله
    نام‎های دیگر عزالدين عبدالرزاق بن رزق الله الرسعني الحنبلي

    رس‍ع‍ن‍ي‌، اب‍و م‍ح‍م‍د ع‍زال‍دي‍ن‌ ع‍ب‍دال‍رزاق‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌

    ع‍ب‍دال‍رزاق‌ ال‍رس‍ع‍ن‍ي‌

    نام پدر رزق الله
    متولد 23 رجب سال 589ق
    محل تولد رأس العین خابور (ناحیه‌ای در شمال شرقی سوریه)
    رحلت 12 یا 18 ربیع‌الثانی سال 661ق
    اساتید حنبلی واسطی

    خضر دلال

    ابن منینا

    برخی آثار رموز الكنوز في تفسير الكتاب العزيز
    کد مؤلف AUTHORCODE05958AUTHORCODE

    عبدالرزاق بن رزق الله رسعنی (589-661ق)، محدث، مفسر، فقیه، ادیب و شاعر.

    ولادت

    عبدالرزاق بن رزق الله بن ابوبکر بن خلف بن ابوالهیجاء، دارای کنیه ابومحمد و لقب «عزالدین» و نسبت «رسعنی»، «جزری» و «موصلی» در 23 رجب سال 589ق در رأس العین خابور (ناحیه‌ای در شمال شرقی سوریه) زاده شد[۱].

    تحصیلات

    تحصیلات اولیه و حفظ قرآن را در زادگاهش و نزد شیخ مبارک بن اسماعیل حرانی فرا گرفت و حدیث را نزد ابومجد قزوینی و... خواند و برای فراگیری علم و سماع حدیث به شهرهای بغداد، فلسطین، دمشق، حلب، موصل، تکریت و مصر مسافرت نمود و نزد شیوخ آنجا به تحصیل پرداخت.

    برخی از اساتید و شیوخ ایشان عبارتند از:

    1. حنبلی واسطی (510-604ق)؛
    2. خضر دلال (523-608ق)؛
    3. ابن منینا (525-612ق)؛
    4. ابن جلاجلی (541-612ق)؛
    5. زید بن حسن کندی (520-613ق)؛
    6. ابن حرستانی (520-614ق)؛
    7. احمد بن عبدالله سلمی (546-615ق)؛
    8. جمال‌الدین یاسری (متوفی 616ق)؛
    9. عبدالله بن حسین عکبری (538-616ق)؛
    10. مؤید طوسی (524-617ق)؛
    11. ابن قدامه مقدسی (541-620ق)؛
    12. محمد بن حسین بن ابوالمکارم قزوینی (554-622ق)؛
    13. احمد بن عبدالواحد بخاری (متوفی 623ق)؛
    14. ابوهاشم بلخی (متوفی 626ق)؛
    15. عبدالسلام بن عبدالله بن احمد داهری (متوفی 628ق)؛
    16. علی بن محمد بن محمد بن عبدالکریم معروف به ابن اثیر، صاحب کتاب «الکامل» (555-630ق)[۲].

    شاگردان

    1. ابن شعار (593-654ق)؛
    2. علی بن وهب بن مطیع قشیری (متوفی 667ق)؛
    3. محمد بن علی بن محمد صابونی (604-680ق)؛
    4. فرزندش محمد (متوفی 689ق)؛
    5. ادریس بن محمد بن عثمان شوشی (متوفی 694ق)؛
    6. جابر بن محمد بن قاسم وادی آشی (متوفی 694ق)؛
    7. احمد بن اسحاق بن محمد بن ابرقوهی (615-701ق)؛
    8. ابن دقیق العید (625-702ق)؛
    9. عبدالمؤمن بن خلف دمیاطی (613-705ق)[۳].

    وفات

    رسعنی در 12 یا 18 ربیع‌الثانی سال 661ق در شهر سنجار از دنیا رفت[۴].

    آثار

    1. مختصر الفرق بين الفرق؛
    2. درة القاري، في الفرق بين الضاد و الضاء؛
    3. مطالع أنوار التنزيل و مفتاح أسرار التأويل؛
    4. القمر المنیر في علم التفسير؛
    5. المنزع الصافي من المين في مصرع الامام شهيد ابي‌عبدالله الحسين؛
    6. المنتصر في شرح المختصر؛
    7. اسني المواهب في أحاديث المذاهب؛
    8. عقود العروض؛
    9. رموز الكنوز في تفسير الكتاب العزيز[۵].

    پانویس

    1. عبدالملک بن عبدالله بن دهیش، ص16-17
    2. همان، ص29-37
    3. همان، ص38-41
    4. همان، ص53-54
    5. همان، ص42-47


    منابع مقاله

    عبدالملک بن عبدالله بن دهیش (محقق)، رموز الکنوز فی تفسیر الکتاب العزیز، تألیف عبدالرزاق رسعنی، مکه مکرمه، مکتبة الاسدی، چاپ اول، 1429ق/2008م.

    وابسته‌ها