رسعنی، عبدالرزاق بن رزق‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> رسعنی، عبدالرزاق بن رزق الله| {| class="wikitable aboutAuthorT...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رموز الکنوز في تفسیر الکتاب العزیز]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات جدید]] | [[رده:مقالات جدید]] | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۹
| نام | رسعنی، عبدالرزاق بن رزق الله |
|---|---|
| نامهای دیگر | عزالدين عبدالرزاق بن رزق?الله الرسعني الحنبلي
رس‍ع‍ن‍ي، اب‍و محمد عزالدين عبدالرزاق بن عبدالله عبدالرزاق الرسعني |
| نام پدر | |
| متولد | 589ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 660ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | رموز الکنوز في تفسير الکتاب العزيز |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05958AUTHORCODE |
عبدرزاق بن رزق الله رسعنی (589-661ق)، محدث، مفسر، فقیه، ادیب و شاعر.
تولد
عبدالرزاق بن رزق الله بن ابوبکر بن خلف بن ابوالهیجاء، دارای کنیه ابومحمد و لقب «عزالدین» و نسبت «رسعنی»، «جزری» و «موصلی» در 23 رجب سال 589ق در رأس العین خابور (ناحیه‌ای در شمال شرقی سوریه) زاده شد[۱].
تحصیلات
تحصیلات اولیه و حفظ قرآن را در زادگاهش و نزد شیخ مبارک بن اسماعیل حرانی فرا گرفت و حدیث را نزد ابومجد قزوینی و... خواند و برای فراگیری علم و سماع حدیث به شهرهای بغداد، فلسطین، دمشق، حلب، موصل، تکریت و مصر مسافرت نمود و نزد شیوخ آنجا به تحصیل پرداخت.
برخی از اساتید و شیوخ ایشان عبارتند از:
- حنبلی واسطی (510-604ق)؛
- خضر دلال (523-608ق)؛
- ابن منینا (525-612ق)؛
- ابن جلاجلی (541-612ق)؛
- زید بن حسن کندی (520-613ق)؛
- ابن حرستانی (520-614ق)؛
- احمد بن عبدالله سلمی (546-615ق)؛
- جمال‌الدین یاسری (متوفی 616ق)؛
- عبدالله بن حسین عکبری (538-616ق)؛
- مؤید طوسی (524-617ق)؛
- ابن قدامه مقدسی (541-620ق)؛
- محمد بن حسین بن ابوالمکارم قزوینی (554-622ق)؛
- احمد بن عبدالواحد بخاری (متوفی 623ق)؛
- ابوهاشم بلخی (متوفی 626ق)؛
- عبدالسلام بن عبدالله بن احمد داهری (متوفی 628ق)؛
- علی بن محمد بن محمد بن عبدالکریم معروف به ابن اثیر، صاحب کتاب «الکامل» (555-630ق)[۲].
شاگردان
- ابن شعار (593-654ق)؛
- علی بن وهب بن مطیع قشیری (متوفی 667ق)؛
- محمد بن علی بن محمد صابونی (604-680ق)؛
- فرزندش محمد (متوفی 689ق)؛
- ادریس بن محمد بن عثمان شوشی (متوفی 694ق)؛
- جابر بن محمد بن قاسم وادی آشی (متوفی 694ق)؛
- احمد بن اسحاق بن محمد بن ابرقوهی (615-701ق)؛
- ابن دقیق العید (625-702ق)؛
- عبدالمؤمن بن خلف دمیاطی (613-705ق)[۳].
وفات
رسعنی در 12 یا 18 ربیع‌الثانی سال 661ق در شهر سنجار از دنیا رفت[۴].
آثار
- مختصر الفرق بين الفرق؛
- درة القاري، في الفرق بين الضاد و الضاء؛
- مطالع أنوار التنزيل و مفتاح أسرار التأويل؛
- القمر المنیر في علم التفسير؛
- المنزع الصافي من المين في مصرع الامام شهيد ابي‌عبدالله الحسين؛
- المنتصر في شرح المختصر؛
- اسني المواهب في أحاديث المذاهب؛
- عقود العروض؛
- رموز الكنوز في تفسير الكتاب العزيز[۵].
پانویس
منابع مقاله
عبدالملک بن عبدالله بن دهیش (محقق)، رموز الکنوز فی تفسیر الکتاب العزیز، تألیف عبدالرزاق رسعنی، مکه مکرمه، مکتبة الاسدی، چاپ اول، 1429ق/2008م.