المجالس المؤيدية

المجالس المؤيدية
پدیدآوران	غالب، مصطفی (محقق) مؤید فی‌الدین، هبةالله بن موسی (نویسنده)
ناشر	دار الأندلس
مکان نشر	بیروت - لبنان
چاپ	1
موضوع	اندرز نامه‌ها موید فی‎ الدین، هبه ‎الله بن موسی، - 470ق. - وعظ وعظ - متون قدیمی تا قرن 14 وعظ اسماعلیه
زبان	عربی
تعداد جلد	3
کد کنگره	‏BP‎‏ ‎‏10‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏8‎‏م‎‏3
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf

المجالس المؤیدیة اثر مؤید‌الدین هبةالله شیرازى داعى‌الدعاة است که به زبان عربى، در مورد مجالس هشتصدگانه مؤیدالدین است که به نام المجالس المؤیدیة معروف شده و از آثار مهم علمى و کلامى اسماعیلیه به شمار می‌رود.

ساختار

پس از مقدمه‌اى از محقق کتاب، مجالس مویدالدین به ترتیب حروف الفبا شروع مى‌گردد.

گزارش محتوا

مؤید ادعا دارد که منبعش ردیه‌اى است بر الزمرد که یک داعى و مبلّغ اسماعیلى آن را نگاشته است. این ردیه، شامل استدلال‌هایى بر ضد نبوت است، که از الزمرد اخذ شده است؛ و پاسخ‌هایى به این استدلال‌ها که خود داعى نگاشته است، مى‌باشد. البته الزمرد نیز استدلال‌هایى بر وجود نبوت داشته است، و داعى تنها استدلال‌هاى خود را ذکر کرده است.

مؤید در کتاب خود، برخى براهین کتاب الزمرد را با تفصیل بیان کرده و شناسانده است. مؤید اشاره نکرده که متن الزمرد را در اختیار داشته است یا خیر، بلکه ادعا دارد، نقل قول‌ها را از یک ردیه بر الزمرد، که داعى اسماعیلى نگاشته است، بیان مى‌دارد و مى‌نویسد: به ما خبر رسیده که ابن ریوندى رساله‌اى نگاشته و آن را الزمرد؛ نامیده است و در آن شبهه‌اى درباره رد نبوت، منسوب به براهمه، بیان کرده است. همچنین از یاد شدن براهین کسانى که نبوت را اثبات یا نفى مى‌کنند، در الزمرد یاد مى‌کند.

گفت و گوى ثبت شده در المجالس المؤیدیة بیشتر نشانه گفت و گویى به روش الزمرد است. مؤید عبارتى از الزمرد نقل کرده است که نشان مى‌دهد که الزمرد به شکل گفت و گویى بین دو رقیب تألیف شده است؛ شخصى بر وجود انبیا برهان مى‌آورد و دیگرى آن براهین را رد مى‌کند.

در المجالس المؤیدیة، ابن ریوندى کسى است که براهینى بر ضد نبوت به نقل از براهمه بیان مى‌کند؛ اما در التوحید، کسى است که بر وجود نبوت استدلال کرده است.

وضعیت

در پایان کتاب فهرست محتویات کتاب مرقوم شده است.

محقق و مقدمه نویس کتاب آقاى مصطفى غالب مى‌باشد.

منابع مقاله

متن و مقدمه کتاب