کجوری شیرازی، محمدمهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۷:۰۷

کجوری شیرازی، محمدمهدی

نام	کجوری شیرازی، محمدمهدی
نام‌های دیگر
نام پدر	ملاحیدر
متولد	مازندران
محل تولد	کجور از توابع مازندران
رحلت	1293 ق
اساتید	صاحب جواهر سید‌ ابراهیم موسوى قزوینى
برخی آثار	الاجتهاد و التقلید
کد مؤلف	AUTHORCODE00647AUTHORCODE

محمدمهدى مجتهد کجورى شیرازى (1217- 1293ق)، علامه ذوالفنون، مجتهد بزرگ، جامع معقول و منقول و از بزرگان علم و تقوى و فضیلت دارالعلم شیراز

ولادت

ایشان در روستای پول کجور شهرستان نوشهر متولد شد. پدر ایشان آخوند ملاحیدر از طایفه مشایخ روستای پول و در جنب مسجد امام حسن عسکری روستای مذکور سکونت داشته است. سال تولد ایشان، بنا بر مشهور، 1217ق است. این شهرت بر اساس گفته ایشان در پایان جلد چهارم شرح فرائد الاصول مى‌باشد ولى در یک نسخه خطى موجود در کتابخانه شاهچراغ(ع) که یادداشتهاى پراکنده‌اى در علم نجوم و هیئت، به خط ایشان نوشته شده، بالاى یک نماد نجومى، آمده است: «طالع ولادت مهدى الکجورى در شب یکشنبه ششم شهر جمادى الاولى دو ساعت گذشته سنه 1222.»

تحصیلات

براى تکمیل تحصیلات به عتبات رحلت کرد. ایشان مدت کوتاهی در نجف اشرف از درس مرحوم صاحب جواهر استفاده کرده است، در حدود سال 1250ق در شهر مقدس کربلا مقیم شد و در از محضر پر فیض صاحب ضوابط بهره برد.در سال 1259ق به درخواست مردم شیراز از صاحب ضوابط، به شیراز هجرت نمود و به تألیف، تدریس و رتق و فتق امور شرعى مردم پرداخت.

اساتید

علاقه و ارتباط طرفینى علامه کجورى و صاحب ضوابط، فراتر از مقوله استاد و شاگردى بود. علامه کجورى یک دوره تقریرات اصول صاحب ضوابط را در سال‌هاى 1250 و 1251ق نوشته، همچنین کتاب نتایج الافکار استاد را مفصلاً شرح کرده، در مجالس و محافل علمى ملازم استاده بوده، به توصیه ایشان به شیراز آمده و ارتباط خویش را با استاد در غربت نیز قطع ننموده است.

در حدود سال 1254 با نوشتن شرحى بر کتاب «الاجازه و الصلاة شرایع الاسلام» و ارائه به استاد، پس از بررسى از سوى استاد، به کسب اجازه اجتهاد از صاحب ضوابط نائل مى‌گردد.

متن اجازه اجتهاد، به خط صاحب ضوابط، بر روى برگ اول شرح مذکور نوشته شده و در کتابخانه شاهچراغ(ع) شیراز نگهدارى مى‌شود.

ایشان قبل از هجرت به کربلا و اقامت در جوار مرقد اباعبدالله(ع)، در نجف اشرف از محضر صاحب جواهر بهره برده است. ایشان در تألیفاتش، خصوصاً شرح کتاب بیع شرایع الاسلام، بارها از صاحب جواهر با عنوان «استاذنا» نام برده است.

متأسفانه اطلاعى از دوران تحصیلات مقدماتى ایشان در دست نیست، به خصوص از کیفیت تحصیل و اساتید ایشان در رشته ریاضیات و نجوم، در حالیکه ایشان، استاد این علوم بوده و در شیراز آنها را تدریس مى‌کرده‌اند.

شاگردان

حضور ایشان در شیراز موجب رونق علمى در این شهر شده و تعداد زیادى از اهل علم و دانش، در جلسه درس ایشان حاضر مى‌شدند. ایشان علاوه بر فقه و اصول، به تدریس ریاضیات و هیئت نیز اشتغال داشته است.

در زیر نام تعدادى از شاگردان ایشان که هر یک از بزرگان شیراز مى‌باشند، همراه با مختصرى از زندگى ایشان، آمده است:

میرزا ابوطالب نواب، فرزند حاج شیخ على اکبر نواب.
حاج شیخ محمدحسین شیخ‌الاسلام متولد 1251ق در شیراز.
میرزا ابوطالب رضوى فرزند حاجى سید میرزا، متولد 1251ق.
میرزا محمدحسین صالح حسینى، فرزند حاجى میرزا على نقى صالح.
سید حسن حسینى فائى، مؤلف کتاب «فارسنامه ناصرى».
میرزا ابوالحسن حسنى حسینى دستغیب فرزند میرزا احمد.

علامه کجورى از مصادیق بارز فقیهان و دانشمندان پرکار و پرتلاش بوده که هیچگاه از تألیف، استنساخ، کتابت و تحریر دست نکشیده است. در حالیکه داراى عائله زیادى بوده و گرفتارى‌هاى زیادى همچون تنگدستى در طول ایام تحصیل، او را رنج مى‌داده، ولى همواره تحصیل، تدریس و تألیف را بر هر کارى مقدم داشته است.

ایشان تألیفات خویش را بیش از دوبار تحریر کرده و در دفعات متعدد، آنها را مطالعه کرده و تصحیحات و تعلیقات جدیدى بر آنها افزوده است.

یکى از کارهاى که نشانگر ذوق و سلیقه ایشان نیز مى‌باشد، نوشتن نکات مهم زندگى شخصى و مطالب و وقایع تاریخ زمان خویش، بر بالاى بعضى از برگ‌هاى تألیفات و تقریرات بوده که گوشه‌هایى هرچند اندک، از زندگى و وقایع روزگار ایشان را روشن نموده است.

وفات

ایشان نزدیک به 35 سال در شیراز به حوزه علمیه و مردم خدمت نمود و در سال 1293ق، دعوت حق را لبیک گفت و در آرامگاه حافظیه، مدفون گردید.

آثار

فهرست تألیفات ایشان که در زیر آمده است، بر اساس نسخه‌هاى خطى موجود در کتابخانه شاهچراغ(ع) و کتاب‌هاى چاپ شده ایشان مى‌باشد:

اصول فقه؛ یک دوره مفصل اصول فقه که بخش‌هایى چون مبحث «استصحاب» و «اجتهاد و تقلید» آن موجود است.
تقریرات اصول فقه.
حاشیه بر نتایج الافکار.
رساله عملیه.
شرح شرایع الاسلام.
شرح فرائد الاصول.
شرح نتایج الافکار.
فقه استدلالى.
فوائد الرجال.
هدایه العباد الى طریق الرشاد.

منابع مقاله

برگرفته از مقدمه کتاب «الاجتهاد و التقلید» ایشان.

وابسته‌ها

الاجتهاد و التقليد

الفوائد الرجالیة

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR00647.jpg|بندانگشتی|کجوری شیرازی، محمدمهدی]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|کجوری شیرازی، محمدمهدی
+! نام!! data-type="authorName" |کجوری شیرازی، محمدمهدی
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'|
+| data-type="authorOtherNames" |
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |ملاحیدر
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |مازندران
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |کجور از توابع مازندران
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|1293 هـ.ق
+| data-type="authorDeathDate" |1293 ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]
+[[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|سید‌ ابراهیم موسوى قزوینى]]
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|[[الاجتهاد و التقلید  ]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
+| data-type="authorWritings" |[[الاجتهاد و التقلید]]
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
-|کد مولف
+|کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE647AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00647AUTHORCODE
 |}
 </div>
+'''محمدمهدى مجتهد کجورى شیرازى''' (1217- 1293ق)، علامه ذوالفنون، مجتهد بزرگ، جامع معقول و منقول و از بزرگان علم و تقوى و فضیلت دارالعلم شیراز
-== معرفى اجمالى:==
+== ولادت ==
+ایشان در روستای پول کجور شهرستان نوشهر متولد شد. پدر ایشان آخوند ملاحیدر از طایفه مشایخ روستای پول و در جنب مسجد امام حسن عسکری روستای مذکور سکونت داشته است. سال تولد ایشان، بنا بر مشهور، 1217ق است. این شهرت بر اساس گفته ایشان در پایان جلد چهارم شرح فرائد الاصول مى‌باشد ولى در یک نسخه خطى موجود در کتابخانه شاهچراغ(ع) که یادداشتهاى پراکنده‌اى در علم نجوم و هیئت، به خط ایشان نوشته شده، بالاى یک نماد نجومى، آمده است: «طالع ولادت مهدى الکجورى در شب یکشنبه ششم شهر جمادى الاولى دو ساعت گذشته سنه 1222.»
+== تحصیلات ==
+براى تکمیل تحصیلات به عتبات رحلت کرد.  ایشان مدت کوتاهی در نجف اشرف از درس مرحوم [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] استفاده کرده است، در حدود سال 1250ق در شهر مقدس کربلا مقیم شد و در از محضر پر فیض [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]] بهره برد.در سال 1259ق به درخواست مردم شیراز از [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]]، به شیراز هجرت نمود و به تألیف، تدریس و رتق و فتق امور شرعى مردم پرداخت.
-«حاج شيخ محمد مهدى مجتهد كجورى شيرازى» علامه ذوالفنون، جامع معقول و منقول و از بزرگان علم و تقوى و فضيلت دارالعلم شيراز است.
+== اساتید==
-وى در شهر كجور از توابع مازندران متولد شد و براى تكميل تحصيلات به عتبات رحلت كرد. در حدود سال 1250ق در شهر مقدس كربلا مقيم شد و در از محضر پر فيض صاحب ضوابط بهره برد.
+علاقه و ارتباط طرفینى علامه کجورى و [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]]، فراتر از مقوله استاد و شاگردى بود. علامه کجورى یک دوره تقریرات اصول [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]] را در سال‌هاى 1250 و 1251ق نوشته، همچنین کتاب نتایج الافکار استاد را مفصلاً شرح کرده، در مجالس و محافل علمى ملازم استاده بوده، به توصیه ایشان به شیراز آمده و ارتباط خویش را با استاد در غربت نیز قطع ننموده است.
-در سال 1259ق به درخواست مردم شيراز از صاحب ضوابط، به شيراز هجرت نمود و به تأليف، تدريس و رتق و فتق امور شرعى مردم پرداخت.
+در حدود سال 1254 با نوشتن شرحى بر کتاب «الاجازه و الصلاة شرایع الاسلام» و ارائه به استاد، پس از بررسى از سوى استاد، به کسب اجازه اجتهاد از [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]] نائل مى‌گردد.
-وى نزديك به 35 سال در شيراز به حوزه علميه و مردم خدمت نمود و در سال 1293ق، دعوت حق را لبيك گفت و در آرامگاه حافظيه، مدفون گرديد.
+متن اجازه اجتهاد، به خط [[قزوینی، سید ابراهیم بن محمدباقر|صاحب ضوابط]]، بر روى برگ اول شرح مذکور نوشته شده و در کتابخانه شاهچراغ(ع) شیراز نگهدارى مى‌شود.
-سال تولد ايشان، بنا بر مشهور، 1217ق است. اين شهرت بر اساس گفته ايشان در پايان جلد چهارم شرح فرائد الاصول مى‌باشد ولى در يك نسخه خطى موجود در كتابخانه شاهچراغ(ع) كه يادداشتهاى پراكنده‌اى در علم نجوم و هيئت، به خط ايشان نوشته شده، بالاى يك نماد نجومى، آمده است: «طالع ولادت مهدى الكجورى در شب يكشنبه ششم شهر جمادى الاولى دو ساعت گذشته سنه 1222.»
+ایشان قبل از هجرت به کربلا و اقامت در جوار مرقد اباعبدالله(ع)، در نجف اشرف از محضر [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] بهره برده است. ایشان در تألیفاتش، خصوصاً شرح کتاب بیع شرایع الاسلام، بارها از [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] با عنوان «استاذنا» نام برده است.
-== اساتيد:==
+متأسفانه اطلاعى از دوران تحصیلات مقدماتى ایشان در دست نیست، به خصوص از کیفیت تحصیل و اساتید ایشان در رشته ریاضیات و نجوم، در حالیکه ایشان، استاد این علوم بوده و در شیراز آنها را تدریس مى‌کرده‌اند.
+== شاگردان==
-علاقه و ارتباط طرفينى علامه كجورى و صاحب ضوابط، فراتر از مقوله استاد و شاگردى بود. علامه كجورى يك دوره تقريرات اصول صاحب ضوابط را در سال‌هاى 1250 و 1251ق نوشته، همچنين كتاب نتايج الافكار استاد را مفصلاً شرح كرده، در مجالس و محافل علمى ملازم استاده بوده، به توصيه ايشان به شيراز آمده و ارتباط خويش را با استاد در غربت نيز قطع ننموده است.
+حضور ایشان در شیراز موجب رونق علمى در این شهر شده و تعداد زیادى از اهل علم و دانش، در جلسه درس ایشان حاضر مى‌شدند. ایشان علاوه بر فقه و اصول، به تدریس ریاضیات و هیئت نیز اشتغال داشته است.
-در حدود سال 1254 با نوشتن شرحى بر كتاب «الاجازه و الصلاه شرايع الاسلام» و ارائه به استاد، پس از بررسى از سوى استاد، به كسب اجازه اجتهاد از صاحب ضوابط نائل مى‌گردد.
+در زیر نام تعدادى از شاگردان ایشان که هر یک از بزرگان شیراز مى‌باشند، همراه با مختصرى از زندگى ایشان، آمده است:
-متن اجازه اجتهاد، به خط صاحب ضوابط، بر روى برگ اول شرح مذكور نوشته شده و در كتابخانه شاهچراغ(ع) شيراز نگهدارى مى‌شود.
+# میرزا ابوطالب نواب، فرزند حاج شیخ على اکبر نواب.
+# حاج شیخ محمدحسین شیخ‌الاسلام متولد 1251ق در شیراز.
+# میرزا ابوطالب رضوى فرزند حاجى سید میرزا، متولد 1251ق.
+# میرزا محمدحسین صالح حسینى، فرزند حاجى میرزا على نقى صالح.
+# سید حسن حسینى فائى، مؤلف کتاب «فارسنامه ناصرى».
+# میرزا ابوالحسن حسنى حسینى دستغیب فرزند میرزا احمد.
-ايشان قبل از هجرت به كربلا و اقامت در جوار مرقد اباعبدالله(ع)، در نجف اشرف از محضر صاحب جواهر بهره برده است. ايشان در تأليفاتش، خصوصاً شرح كتاب بيع شرايع الاسلام، بارها از صاحب جواهر با عنوان «استاذنا» نام برده است.
+علامه کجورى از مصادیق بارز فقیهان و دانشمندان پرکار و پرتلاش بوده که هیچگاه از تألیف، استنساخ، کتابت و تحریر دست نکشیده است. در حالیکه داراى عائله زیادى بوده و گرفتارى‌هاى زیادى همچون تنگدستى در طول ایام تحصیل، او را رنج مى‌داده، ولى همواره تحصیل، تدریس و تألیف را بر هر کارى مقدم داشته است.
-متأسفانه اطلاعى از دوران تحصيلات مقدماتى ايشان در دست نيست، به خصوص از كيفيت تحصيل و اساتيد ايشان در رشته رياضيات و نجوم، در حاليكه ايشان، استاد اين علوم بوده و در شيراز آنها را تدريس مى‌كرده‌اند.
+ایشان تألیفات خویش را بیش از دوبار تحریر کرده و در دفعات متعدد، آنها را مطالعه کرده و تصحیحات و تعلیقات جدیدى بر آنها افزوده است.
-== شاگردان:==
+یکى از کارهاى که نشانگر ذوق و سلیقه ایشان نیز مى‌باشد، نوشتن نکات مهم زندگى شخصى و مطالب و وقایع تاریخ زمان خویش، بر بالاى بعضى از برگ‌هاى تألیفات و تقریرات بوده که گوشه‌هایى هرچند اندک، از زندگى و وقایع روزگار ایشان را روشن نموده است.
+== وفات ==
+ایشان نزدیک به 35 سال در شیراز به حوزه علمیه و مردم خدمت نمود و در سال 1293ق، دعوت حق را لبیک گفت و در آرامگاه حافظیه، مدفون گردید.
-حضور ايشان در شيراز موجب رونق علمى در اين شهر شده و تعداد زيادى از اهل علم و دانش، در جلسه درس ايشان حاضر مى‌شدند. ايشان علاوه بر فقه و اصول، به تدريس رياضيات و هيئت نيز اشتغال داشته است.
+== آثار==
-در زير نام تعدادى از شاگردان ايشان كه هر يك از بزرگان شيراز مى‌باشند، همراه با مختصرى از زندگى ايشان، آمده است:
-- ميرزا ابوطالب نواب، فرزند حاج شيخ على اكبر نواب.
+فهرست تألیفات ایشان که در زیر آمده است، بر اساس نسخه‌هاى خطى موجود در کتابخانه شاهچراغ(ع) و کتاب‌هاى چاپ شده ایشان مى‌باشد:
-- حاج شيخ محمد حسين شيخ الاسلام متولد 1251ق در شيراز.
+# اصول فقه؛ یک دوره مفصل اصول فقه که بخش‌هایى چون مبحث «استصحاب» و «اجتهاد و تقلید» آن موجود است.
+# تقریرات اصول فقه.
+# حاشیه بر نتایج الافکار.
+# رساله عملیه.
+# شرح شرایع الاسلام.
+# شرح فرائد الاصول.
+# شرح نتایج الافکار.
+# فقه استدلالى.
+# فوائد الرجال.
+# هدایه العباد الى طریق الرشاد.
-- ميرزا ابوطالب رضوى فرزند حاجى سيد ميرزا، متولد 1251ق.
+== منابع مقاله ==
-- ميرزا محمد حسين صالح حسينى، فرزند حاجى ميرزا على نقى صالح.
-- سيد حسن حسينى فائى، مؤلف كتاب «فارسنامه ناصرى».
+برگرفته از مقدمه کتاب «الاجتهاد و التقلید» ایشان.
-- ميرزا ابوالحسن حسنى حسينى دستغيب فرزند ميرزا احمد.
-علامه كجورى از مصاديق بارز فقيهان و دانشمندان پركار و پرتلاش بوده كه هيچگاه از تأليف، استنساخ، كتابت و تحرير دست نكشيده است. در حاليكه داراى عائله زيادى بوده و گرفتارى‌هاى زيادى همچون تنگدستى در طول ايام تحصيل، او را رنج مى‌داده، ولى همواره تحصيل، تدريس و تأليف را بر هر كارى مقدم داشته است.
+== وابسته‌ها ==
+{{وابسته‌ها}}
-ايشان تأليفات خويش را بيش از دوبار تحرير كرده و در دفعات متعدد، آنها را مطالعه كرده و تصحيحات و تعليقات جديدى بر آنها افزوده است.
-يكى از كارهاى كه نشانگر ذوق و سليقه ايشان نيز مى‌باشد، نوشتن نكات مهم زندگى شخصى و مطالب و وقايع تاريخ زمان خويش، بر بالاى بعضى از برگ‌هاى تأليفات و تقريرات بوده كه گوشه‌هايى هرچند اندك، از زندگى و وقايع روزگار ايشان را روشن نموده است.
-== آثار:==
-فهرست تأليفات ايشان كه در زير آمده است، بر اساس نسخه‌هاى خطى موجود در كتابخانه شاهچراغ(ع) و كتاب‌هاى چاپ شده ايشان مى‌باشد:
-- اصول فقه؛ يك دوره مفصل اصول فقه كه بخش‌هايى چون مبحث «استصحاب» و «اجتهاد و تقليد» آن موجود است.
-- تقريرات اصول فقه.
-- حاشيه بر نتايج الافكار.
-- رساله عمليه.
+[[الاجتهاد و التقليد]]
-- شرح شرايع الاسلام.
-- شرح فرائد الاصول.
-- شرح نتايج الافكار.
-- فقه استدلالى.
-- فوائد الرجال.
-- هدايه العباد الى طريق الرشاد.
-== منابع مقاله ==
-برگرفته از مقدمه كتاب «الاجتهاد و التقليد» ايشان.
-== وابسته‌ها ==
-[[الاجتهاد و التقليد]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
-[[الفوائد الرجالیة]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
+[[الفوائد الرجالیة]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]