۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| data-type="authorCode" | | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07035AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمدابراهیم باستانى پاريزى''' (۳ دی ۱۳۰۴ پاریز – ۵ فروردین ۱۳۹۳ تهران)، نویسنده، مورخ، ادیب و استاد بازنشستهٔ دانشگاه تهران | ||
== | == تولد== | ||
در سوم دى‌ماه 1304 در پاريز از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان متولد شد. وى تا پايان تحصيلات ششم ابتدايى در پاريز تحصيل كرد و در عين حال، از محضر پدر خود مرحوم شيخ علي اكبر هم بهره مى‌برد. | در سوم دى‌ماه 1304 در پاريز از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان متولد شد. | ||
==تحصیلات== | |||
وى تا پايان تحصيلات ششم ابتدايى در پاريز تحصيل كرد و در عين حال، از محضر پدر خود مرحوم شيخ علي اكبر هم بهره مى‌برد. | |||
پس از پايان تحصيلات ابتدايى و دو سال ترك تحصيل اجبارى، در سال 1320 تحصيلات خود را در دانشسراى مقدماتى کرمان ادامه داد و پس از اخذ ديپلم در سال 1325 براى ادامه تحصيل به تهران آمد و در سال 1326 در دانشگاه تهران در رشته تاريخ تحصيلات خود را پى‌گرفت. | پس از پايان تحصيلات ابتدايى و دو سال ترك تحصيل اجبارى، در سال 1320 تحصيلات خود را در دانشسراى مقدماتى کرمان ادامه داد و پس از اخذ ديپلم در سال 1325 براى ادامه تحصيل به تهران آمد و در سال 1326 در دانشگاه تهران در رشته تاريخ تحصيلات خود را پى‌گرفت و پس از آن در دوره دکترا مشغول به تحصیل گشت. | ||
==مشاغل== | |||
در 1330 از دانشگاه تهران فارغ التحصيل شد و براى انجام تعهد دبيرى به کرمان بازگشت. در همين ايام با همسرش، حبيبه حايرى ازدواج كرد و تا سال 1337ش كه در آزمون دكترى تاريخ پذيرفته شد، در کرمان ماند. | در 1330 از دانشگاه تهران فارغ التحصيل شد و براى انجام تعهد دبيرى به کرمان بازگشت. در همين ايام با همسرش، حبيبه حايرى ازدواج كرد و تا سال 1337ش كه در آزمون دكترى تاريخ پذيرفته شد، در کرمان ماند. | ||
| خط ۴۷: | خط ۵۰: | ||
وى در مرداد 1387 حكم بازنشستگى خود را، به صورتى غير مترقبه و همزمان با بازنشستگى 21 استاد ديگر دانشگاه تهران دريافت نمود. | وى در مرداد 1387 حكم بازنشستگى خود را، به صورتى غير مترقبه و همزمان با بازنشستگى 21 استاد ديگر دانشگاه تهران دريافت نمود. | ||
==آثار== | |||
شوق نويسندگى وى در دوران كودكى و نوجوانى در پاريز و با خواندن نشرياتى مانند حبل‌المتين، آينده و مهر برانگيخته شد. باستانى، اولين نوشته‌هاى خود را در سال‌هاى ترك تحصيل اجبارى (1318 و 1319) در قالب روزنامه‌اى به نام باستان و مجله‌اى به نام نداى پاريز نوشت، كه خود در پاريز منتشر مى‌كرد و دو يا سه مشترك داشت. | شوق نويسندگى وى در دوران كودكى و نوجوانى در پاريز و با خواندن نشرياتى مانند حبل‌المتين، آينده و مهر برانگيخته شد. باستانى، اولين نوشته‌هاى خود را در سال‌هاى ترك تحصيل اجبارى (1318 و 1319) در قالب روزنامه‌اى به نام باستان و مجله‌اى به نام نداى پاريز نوشت، كه خود در پاريز منتشر مى‌كرد و دو يا سه مشترك داشت. | ||
اولين نوشته او در جرايد آن زمان، مقاله‌اى بود با عنوان «تقصير با مردان است نه زنان» كه در سال 1321 در مجله بيدارى کرمان چاپ شد. پس از آن به عنوان | اولين نوشته او در جرايد آن زمان، مقاله‌اى بود با عنوان «تقصير با مردان است نه زنان» كه در سال 1321 در مجله بيدارى کرمان چاپ شد. پس از آن به عنوان نویسنده يا مترجم از زبان‌هاى عربى و فرانسه مقالات بى‌شمارى در روزنامه‌ها و مجلاتى مانند كيهان، اطلاعات، خواندنى‌ها، يغما، راهنماى كتاب، آينده، كلك و بخارا چاپ كرده است. | ||
اولين كتاب وى «پيغمبر دزدان» نام دارد كه شرح نامه‌هاى طنزگونه شيخ محمدحسن زيدآبادى است و براى اولين بار در سال 1324 در کرمان چاپ شده است. اين كتاب تا كنون به چاپ شانزدهم رسيده است. وى تاكنون بيش از شصت عنوان كتاب تأليف و يا ترجمه كرده است. كتاب‌هاى باستانى پاريزى برخى شامل مجموعه برگزيده‌اى از مقالات وى هستند كه به صورت كتاب جمع‌آورى شده‌اند و برخى از ابتدا به عنوان كتاب نوشته شده‌اند. | اولين كتاب وى «پيغمبر دزدان» نام دارد كه شرح نامه‌هاى طنزگونه شيخ محمدحسن زيدآبادى است و براى اولين بار در سال 1324 در کرمان چاپ شده است. اين كتاب تا كنون به چاپ شانزدهم رسيده است. وى تاكنون بيش از شصت عنوان كتاب تأليف و يا ترجمه كرده است. كتاب‌هاى باستانى پاريزى برخى شامل مجموعه برگزيده‌اى از مقالات وى هستند كه به صورت كتاب جمع‌آورى شده‌اند و برخى از ابتدا به عنوان كتاب نوشته شده‌اند. | ||
| خط ۵۹: | خط ۶۳: | ||
بر خلاف عمده كتاب‌هاى تاريخى كه نثرى سرد و سنگين دارند، بيشتر نوشته‌هاى تاريخى باستانى پاريزى پر از داستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها، حكايات و اشعارى است كه خواندن متن را براى خواننده آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر مى‌كند. | بر خلاف عمده كتاب‌هاى تاريخى كه نثرى سرد و سنگين دارند، بيشتر نوشته‌هاى تاريخى باستانى پاريزى پر از داستان‌ها، ضرب‌المثل‌ها، حكايات و اشعارى است كه خواندن متن را براى خواننده آسان‌تر و لذت‌بخش‌تر مى‌كند. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۶: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||