نیر ممقانی، محمدتقی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

پدرش آخوند ملا محمّد ممقانی، شاگرد [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شیخ احمد احسائی]] است. وی از جمله علمایی است که در مجلس مـناظره مـیرزا علی‌محمّد باب در تبریز حاضر بـوده، فـتوی‎ بـه‎ کفر مـیرزا علی‌محمّد بـاب داده و حکم بر قتلش براند.  

آخوند میرزا محمّدتقی در بیست‌ودو سالگی بـرای‎ تکمیل‎ تحصیلات خود به نجف رفته و پس از کسب علم از مـحضر استادان و مـشایخ آن سامان، بـه تبریز بازگشت. میرزا جعفر‎ سلطان‌القرائی زیر عنوان حجّت‌الاسلام محمّـــدتقی بن محمد بن الحسینی‎ الشّریف‎ التبریزی‎ الممقانی، گـوید: «او از شانزده سالگی مدت پنج سال نزد پدر خود به تحصیل فقه و حکمت اشـتغال ورزیده، پس از مـرگ پدر (١٢٦٩ق) در بیست‌ودوسالگی برای تکمیل تحصیلات به عراق عرب که مرکز‎ علم‎ بود، سفر کرد و مدتی در محضر علمای آن دیار کسب فواید علمیه نمود و به تبریز مراجعت کرد. در آن ایام حجّـت‌الاسلام میرزا حسین برادر بـزرگش زنده و مرجع شـیخیه بوده است‎. مع‎هذا پس از ورود به تبریز، امامت مسجد حجّت‌الاسلام به او محوّل شده و در آن مسجد اقامه جماعت می‌کرده است<ref>ر.ک: فرهمند، محمد، ص60؛ دهخدا، علی‌اکبر، ج5، ص7667</ref>‏.  

در شخصیت او گفته‌اند که‎ شهامت‎ نفس و مناعت طبـع او‎ به‎ اندازه‌ای بوده که جز خانه مسکونی چیزی نداشته و آن را هم بعد از فوت به وامش دادند و ازاین‌روی همیشه در شکنجه و فـشار رجال حسود و بدخواه بوده است<ref>ر.ک: فرهمند، محمد، ص59</ref>‏.  

کتابخانه‎ شخصی‎ او‎ که حاوی نسخه‌های خطی ممتاز بوده، بـعد‎ از‎ مرگ او پراکنده و متفرق گشت. وی در نوشتن خطوط مختلف اعم از ثلث، رقاع، شکسته، نستعلیق و انواع خطوط دیگر‎ استاد‎ و از‎ خـوش‎نویسان مـاهر زمان خود بشمار می‌آمد.