قرطبة حاضرة الخلافة في الأندلس: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'تـ' به 'ت'
جز (جایگزینی متن - 'قـ' به 'ق')
جز (جایگزینی متن - 'تـ' به 'ت')
خط ۵۱: خط ۵۱:
نویسنده، فصول هفتم و هشتم کتاب را به معرفی و توصیف مسجد جامع اختصاص داده است. مسجد جامع قرطبه به‌ فرمان‌ «عبدالرحمن اول» (بازمانده خلفای اموی شام که بعد ازسقوط بنی‌امیه گریخت و به اسپانیا آمد)، به سال 170ق، سـاخته شـد. محل‌‌ آن‌ پیش‌ از فتح اسـپانیا بـه‌ دست مـسلمانان، کلیسای گت‌ها بود‌. عبدالرحمن می‌خواست در جای کلیسای مزبور مسجدی بنا کند که بزرگ‌ترین و پرشکوه‌ترین مسجد اروپا باشد. به همین منظور‌ سـتون‌های‌ مـرمر‌ و سـنگ‌های بزرگ آن را از شهرهای جنوب‌ فرانسه مانند «ناربون» و «نیم» و هـمچنین از «قسطنطنیه» پایتخت روم شرقی و «اشبیلیه» آورد تا در آن بنای مجلل کار گذارند، ولی پیش از‌ تکمیل‌ مسجد‌ درگذشت. بعد از عبدالرحمن اول، پسرش «هشام» فـرمانروای دیگر اندلس ‌(اسپانیا‌)، مسجد را به‌ اتمام رسانید و مناره نخستین آن را بنا کرد. سپس عبدالرحمن دوم پسر «حکم»، نوه‌ او‌ در سال‌ 218ق، دو ایوان تازه در سمت قبله، یعنی ناحیه‌ جنوبی‌ مسجد‌ مقابل نهر «وادی الکـبیر» بـر آن‌ افزود<ref>ر.ک: عبدالله عنان، محمد؛ دوانی، علی، ص25</ref>‏.
نویسنده، فصول هفتم و هشتم کتاب را به معرفی و توصیف مسجد جامع اختصاص داده است. مسجد جامع قرطبه به‌ فرمان‌ «عبدالرحمن اول» (بازمانده خلفای اموی شام که بعد ازسقوط بنی‌امیه گریخت و به اسپانیا آمد)، به سال 170ق، سـاخته شـد. محل‌‌ آن‌ پیش‌ از فتح اسـپانیا بـه‌ دست مـسلمانان، کلیسای گت‌ها بود‌. عبدالرحمن می‌خواست در جای کلیسای مزبور مسجدی بنا کند که بزرگ‌ترین و پرشکوه‌ترین مسجد اروپا باشد. به همین منظور‌ سـتون‌های‌ مـرمر‌ و سـنگ‌های بزرگ آن را از شهرهای جنوب‌ فرانسه مانند «ناربون» و «نیم» و هـمچنین از «قسطنطنیه» پایتخت روم شرقی و «اشبیلیه» آورد تا در آن بنای مجلل کار گذارند، ولی پیش از‌ تکمیل‌ مسجد‌ درگذشت. بعد از عبدالرحمن اول، پسرش «هشام» فـرمانروای دیگر اندلس ‌(اسپانیا‌)، مسجد را به‌ اتمام رسانید و مناره نخستین آن را بنا کرد. سپس عبدالرحمن دوم پسر «حکم»، نوه‌ او‌ در سال‌ 218ق، دو ایوان تازه در سمت قبله، یعنی ناحیه‌ جنوبی‌ مسجد‌ مقابل نهر «وادی الکـبیر» بـر آن‌ افزود<ref>ر.ک: عبدالله عنان، محمد؛ دوانی، علی، ص25</ref>‏.


آنگاه محمد بن عبدالرحمن دوم شبستان‌ بزرگی‌ در‌ آن بنا کرد و در زمـان حـکومت امیر عبداللّه پسر محمد، راهرو سرپوشیده‌ای از‌ قصر‌ سلطنتی تا نزدیک محراب مسجد ساخته شد که‌ خـلیفه بـه‌وسیله آن از قصر‌ مستقیماً‌‌ خود‌ را به محراب می‌رسانید. عبدالرحمن سوم، معروف به «ناصر» نمای داخـلی مـسجد را‌ تجدید‌ بنا کرد؛ مناره قدیمی را خراب و به‌جای آن مناره دیگری که بلندتر و پرشکوه‌تر‌ بود‌، بـه سال‌ 340ق‌، سـاخت. مناره جدید، دارای دو نردبان بود که از یکی بالا می‌رفتند و از‌ دیگری‌ پایین می‌آمدند. بر فراز این مـناره، سـه قبه کوچک ساخته شده بود که‌ دو‌ تای‌ آن از طلا و سومی از نقره بود. این مـناره‌ بـه شکل چـهارگوش بود و 14 شبکه‌ طاق‌‌دار‌ نیم‌دائره‌ای داشت. بعد از عبدالرحمن ناصر، پسرش «حکم دوم»، زیاداتی‌ در‌ آن احـداث نمود. حکم‌ محراب سوم مسجد را ساخت؛ ساختمان این محراب مدت چهار سال به‌ طول‌ انجامید‌. بـر روی این محراب نیز گنبد بزرگی ساخته شد که با سنگ‌های‌ الوان‌ منقش بود. به‌طور خلاصه امرا و خـلفای اندلس هرکدام روی کار‌ می‌آمدند‌ سعی بلیغی در توسعه و تـکمیل‌ و زیبایی‌ این‌ مسجد مجلل داشتند‌، تا‌آنکه چنان وسـعتی‌ یافت‌ و دارای‌ یک‌هزارودویست ستون و درهای برنزی متعدد و محراب‌های بزرگ و زینت‌کاری‌های جالب و بـدیع گـردید؛ به‌طوری‌که‌ اگر بزرگ‌ترین مـسجد عـالم نبود، یکی‌ از‌ بـزرگ‌ترین‌ آنها‌ بشمار‌ می‌رفت<ref>ر.ک: همان، ص‌26-25</ref>‏.
آنگاه محمد بن عبدالرحمن دوم شبستان‌ بزرگی‌ در‌ آن بنا کرد و در زمـان حـکومت امیر عبداللّه پسر محمد، راهرو سرپوشیده‌ای از‌ قصر‌ سلطنتی تا نزدیک محراب مسجد ساخته شد که‌ خـلیفه بـه‌وسیله آن از قصر‌ مستقیماً‌‌ خود‌ را به محراب می‌رسانید. عبدالرحمن سوم، معروف به «ناصر» نمای داخـلی مـسجد را‌ تجدید‌ بنا کرد؛ مناره قدیمی را خراب و به‌جای آن مناره دیگری که بلندتر و پرشکوه‌تر‌ بود‌، بـه سال‌ 340ق‌، سـاخت. مناره جدید، دارای دو نردبان بود که از یکی بالا می‌رفتند و از‌ دیگری‌ پایین می‌آمدند. بر فراز این مـناره، سـه قبه کوچک ساخته شده بود که‌ دو‌ تای‌ آن از طلا و سومی از نقره بود. این مـناره‌ بـه شکل چـهارگوش بود و 14 شبکه‌ طاق‌‌دار‌ نیم‌دائره‌ای داشت. بعد از عبدالرحمن ناصر، پسرش «حکم دوم»، زیاداتی‌ در‌ آن احـداث نمود. حکم‌ محراب سوم مسجد را ساخت؛ ساختمان این محراب مدت چهار سال به‌ طول‌ انجامید‌. بـر روی این محراب نیز گنبد بزرگی ساخته شد که با سنگ‌های‌ الوان‌ منقش بود. به‌طور خلاصه امرا و خـلفای اندلس هرکدام روی کار‌ می‌آمدند‌ سعی بلیغی در توسعه و تکمیل‌ و زیبایی‌ این‌ مسجد مجلل داشتند‌، تا‌آنکه چنان وسـعتی‌ یافت‌ و دارای‌ یک‌هزارودویست ستون و درهای برنزی متعدد و محراب‌های بزرگ و زینت‌کاری‌های جالب و بـدیع گـردید؛ به‌طوری‌که‌ اگر بزرگ‌ترین مـسجد عـالم نبود، یکی‌ از‌ بـزرگ‌ترین‌ آنها‌ بشمار‌ می‌رفت<ref>ر.ک: همان، ص‌26-25</ref>‏.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش