۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک'
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 مرداد الی 24 شهریور' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک') |
||
| (۷ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر =ديوان | | عنوانهای دیگر =ديوان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[اوحدالدین کرمانی، حامد بن | [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر]] (نویسنده) | ||
[[ابو محبوب، احمد]] (گردآورنده) | [[ابو محبوب، احمد]] (گردآورنده) | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
شعر فارسی - قرن 7ق. | شعر فارسی - قرن 7ق. | ||
| ناشر =صدا و سيمای جمهوري | | ناشر =صدا و سيمای جمهوري اسلامى ايران، انتشارات سروش | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =12900 | ||
| کتابخوان همراه نور =12900 | | کتابخوان همراه نور =12900 | ||
| کد پدیدآور =7560 | | کد پدیدآور =7560 | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی'''، مشتمل بر بخشی از رباعیات [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن | '''دیوان رباعیات اوحدالدین کرمانی'''، مشتمل بر بخشی از رباعیات [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر|حامد بن ابیالفخر کرمانی]]، مشهور به [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر|اوحدالدین کرمانی]]، از عرفای اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم است. کتاب به کوشش [[ابو محبوب، احمد|احمد ابومحبوب]] تصحیح و با مقدمه [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|محمدابراهیم باستانی پاریزی]] منتشر شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
[[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]]، در مقدمه کتاب به ذکر پیشینه بررسی اشعار [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن | [[باستانی پاریزی، محمدابراهیم|باستانی پاریزی]]، در مقدمه کتاب به ذکر پیشینه بررسی اشعار [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر|اوحدالدین کرمانی]] پرداخته است. سپس چگونگی فراهم شدن این اثر را اینگونه توضیح میدهد: «وقتی خبر شدم که دوست بزرگوار و جوان فاضل و محقق محبوب ما آقای [[ابو محبوب، احمد|ابومحبوب]] همت بر به انجام رساندن این مهم بسته و وقت و کوشش خود را صرف تهیه و تنظیم و ترتیب و تصحیح رباعیات همشهری نامدار ما – [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر|اوحدالدین کرمانی]] - ساختهاند و استاد بزرگوار عالیقدر عارف معارف ولایت، همولایتی شیخ عطار، آقای دکتر شفیعی کدکنی با عین عنایت و چشم خریداری بدان نگریسته، آقای [[ابو محبوب، احمد|ابومحبوب]] را در این راه دشوار همراهی و هدایت کردهاند، معلوم است که تا چه حد خشنودی و انبساط دست داد، مخصوصاًً که به اشاره آن استاد، این بنده ناتوان را نیز در این ثواب سهیم ساخته، لطف فرموده اشاره کردهاند تا چند سطری، مقدمهگونه، بر این رباعیات بنویسد»<ref>ر.ک: مقدمه باستانی پاریزی، ص7-6</ref>. | ||
مصحح، در مقدمه خویش، به شرح حال، اساتید، شاگردان و آثار [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن | مصحح، در مقدمه خویش، به شرح حال، اساتید، شاگردان و آثار [[اوحدالدین کرمانی، حامد بن ابیالفخر|اوحدالدین کرمانی]] پرداخته و در توضیح اعتقاد و روش او مینویسد: «وی فقیه شافعی بوده و از رباعیات وی نیز پیداست که ظواهر شرع را کاملاً رعایت میکرده است. اما طریقه او در تصوف مبنی بر ستایش زیبایی و مظاهر آن بود و خود این روش را اینگونه بیان میکند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
صحیح: «در عشق تو اَنبُه (انبوه) است تنهایی من». در نسخه کانار نیز «آیتهاست» آمده است و هیچکدام از دو مصحح متوجه لطف | صحیح: «در عشق تو اَنبُه (انبوه) است تنهایی من». در نسخه کانار نیز «آیتهاست» آمده است و هیچکدام از دو مصحح متوجه لطف پارادوکس موجود در این مصراع (یعنی: انبوه تنهایی) نشدهاند<ref>ر.ک: بناءپور، هاشم، ص76؛ متن کتاب، ص222</ref>. | ||
در ابتدای بخش ضمائم کتاب، بحثی تحت عنوان نقد انتساب مطرح شده است. نویسنده در این بحث به این نکته تصریح کرده که بسیاری از رباعیات این متن به دیگران نیز منسوب شده است که گاهی این انتساب درست و گاهی نادرست است. سپس به بررسی این موضوع پرداخته و البته نتایج این بررسی را صددرصد صحیح و بیخدشه ندانسته است. اعتبار نسخه یا انتساب، زندگی شاعر، سبک کلام و اجماع نسخ و تذکرههای معتبر چهار موردی است که محقق اثر توجه به آنها را در این مطالعه لازم دانسته است. سپس با اشاره به 12 نسخه مورد استفادهاش در قریب به سی صفحه رباعیات منتسب را با ذکر شماره مطرح کرده است؛ مثلاً رباعی 129 را منسوب به عطار دانسته که در مختارنامه آمده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص327</ref>. | در ابتدای بخش ضمائم کتاب، بحثی تحت عنوان نقد انتساب مطرح شده است. نویسنده در این بحث به این نکته تصریح کرده که بسیاری از رباعیات این متن به دیگران نیز منسوب شده است که گاهی این انتساب درست و گاهی نادرست است. سپس به بررسی این موضوع پرداخته و البته نتایج این بررسی را صددرصد صحیح و بیخدشه ندانسته است. اعتبار نسخه یا انتساب، زندگی شاعر، سبک کلام و اجماع نسخ و تذکرههای معتبر چهار موردی است که محقق اثر توجه به آنها را در این مطالعه لازم دانسته است. سپس با اشاره به 12 نسخه مورد استفادهاش در قریب به سی صفحه رباعیات منتسب را با ذکر شماره مطرح کرده است؛ مثلاً رباعی 129 را منسوب به عطار دانسته که در مختارنامه آمده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص327</ref>. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۷: | ||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | ||