۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'قـ' به 'ق'
جز (جایگزینی متن - 'کـ' به 'ک') |
جز (جایگزینی متن - 'قـ' به 'ق') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==زادروز، زادگاه، جایگاه علمی و تبار== | ==زادروز، زادگاه، جایگاه علمی و تبار== | ||
در بـاب زنـدگی انوری میان فضلای ادب فارسی در نام شاعر، نام پدر، زمان تولد، آثار، استاد، محل تولد و زیست اختلاف اسـت؛ امـا مـطابق آخرین پژوهش‌ها نام او محمد و نام پدر وی عـلی بـوده اسـت. لقب «انـوری» را در دوران کمال شاعری خویش برگزیده است یا به او داده‌اند و قبلاً خاوری تخلص می‌کرده است. وی در یکی از دهات نسبتاً کوچک ناحیه ابیورد تولد یافـته است که بخشی از ناحیه وسیعتری است که آن ناحیه را دشت خاوران می‌نامیده‌اند و مجموعه دشت خاوران از اعمال سرخس بشمار می‌آمده است که در دو فرسنگی میهنه - زادگاه ابوسعید ابـوالخیر - | در بـاب زنـدگی انوری میان فضلای ادب فارسی در نام شاعر، نام پدر، زمان تولد، آثار، استاد، محل تولد و زیست اختلاف اسـت؛ امـا مـطابق آخرین پژوهش‌ها نام او محمد و نام پدر وی عـلی بـوده اسـت. لقب «انـوری» را در دوران کمال شاعری خویش برگزیده است یا به او داده‌اند و قبلاً خاوری تخلص می‌کرده است. وی در یکی از دهات نسبتاً کوچک ناحیه ابیورد تولد یافـته است که بخشی از ناحیه وسیعتری است که آن ناحیه را دشت خاوران می‌نامیده‌اند و مجموعه دشت خاوران از اعمال سرخس بشمار می‌آمده است که در دو فرسنگی میهنه - زادگاه ابوسعید ابـوالخیر - قرار داشته است و اکنون مجموعه این سرزمین در خاک ترکمنستان است. انوری از مجموعه معارفی چون ریاضیات و نجوم و هیئت و منطق برخوردار و دارای تحصیلات بسیار عالی بوده است. از جمله تألیفات وی احتمالاً کتابی در حکمت و نجوم با فـصول مـتعدد است. | ||
همچنین بعضی بر آنند که انوری شرحی بر اشارات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] نوشته بوده است به نام کتاب «البشارات في شرح الإشـارات». انوری بالغ بر سی سال زنـدگی مـرفهی داشته است و در محیط خانواده‌ای بزرگ شده است که پدر وی رئیس میهنه بوده است و ارث پدر را در جوانی صرف عیش و خوشگذرانی کرده و پس از مدتی تهیدست شده است. وی در ربع اول قرن ششم مـتولد شـده و در ربع آخر آن قرن درگـذشته اسـت. حکیم انوری سـرآمد مـنجمان زمان بود. وی در آخر عمر زهد و تقوی پیشه کرد و از ملازمت سلطان و ارباب دولت بازآمد و سلطان او را طلب کرده، حکیم نپذیرفت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/45 ر.ک: محسنی‌نیا، ناصر؛ حکیما، فاطمه، ص45]</ref>. | همچنین بعضی بر آنند که انوری شرحی بر اشارات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سینا]] نوشته بوده است به نام کتاب «البشارات في شرح الإشـارات». انوری بالغ بر سی سال زنـدگی مـرفهی داشته است و در محیط خانواده‌ای بزرگ شده است که پدر وی رئیس میهنه بوده است و ارث پدر را در جوانی صرف عیش و خوشگذرانی کرده و پس از مدتی تهیدست شده است. وی در ربع اول قرن ششم مـتولد شـده و در ربع آخر آن قرن درگـذشته اسـت. حکیم انوری سـرآمد مـنجمان زمان بود. وی در آخر عمر زهد و تقوی پیشه کرد و از ملازمت سلطان و ارباب دولت بازآمد و سلطان او را طلب کرده، حکیم نپذیرفت<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/64389/45 ر.ک: محسنی‌نیا، ناصر؛ حکیما، فاطمه، ص45]</ref>. | ||