مارکوارت، یوزف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = NUR01033.jpg | |||
| | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | |||
| | |سرشناسی = | ||
| | |نام کامل = مارکوارت، یوزف | ||
| | |نام‌های دیگر = مارکوارت، ژوزف | ||
|لقب = | |||
|نسب = | |||
|تخلص = | |||
|نام پدر = | |||
|ولادت = 9 دسامبر 1864م | |||
|محل تولد = آلمان | |||
|کشور تولد = | |||
|رحلت = 4 فوریه 1930م | |||
|شهادت = | |||
|مدفن = | |||
|نام همسر = | |||
|فرزندان = | |||
|خویشاوند سرشناس = | |||
|دین = | |||
|مذهب = | |||
|پیشه = | |||
|درجه علمی = | |||
|دانشگاه = | |||
|علایق پژوهشی = | |||
|منصب = | |||
|پس از = | |||
|پیش از = | |||
|اساتید = | |||
|شاگردان = | |||
|اجازه اجتهاد از = | |||
|آثار = [[ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس]] | |||
|سبک نوشتاری = | |||
|وبگاه رسمی = | |||
|امضا = | |||
}} | |||
'''یوزف مارکوارت''' (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس. | '''یوزف مارکوارت''' (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس. | ||
نسخهٔ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۱۷
| مارکوارت، یوزف | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | مارکوارت، یوزف |
| نام‌های دیگر | مارکوارت، ژوزف |
| ولادت | 9 دسامبر 1864م |
| محل تولد | آلمان |
| رحلت | 4 فوریه 1930م |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس |
یوزف مارکوارت (1864-1930م)، خاورشناس نامدار آلمانی، نویسنده کتاب ایرانشهر در جغرافیای بطلمیوس.
ولادت
ایشان در 9 دسامبر 1864م، در آلمان زاده شد [۱].
تحصیلات و مشاغل
ایشان تحصیل در رشته شرق‌شناسی را در دانشگاه وورتمبرگ به پایان رسانید و از دانشگاه توبینگن دکتری گرفت. سپس در کتابخانه همین دانشگاه به کار پرداخت و چندی بعد به موزه مردم‌شناسی لیدن نیز رفت و مشغول تدریس شد. وی از سال ۱۹۱۰ تا پایان عمر، استاد فقه‌اللغه ایرانی و ارمنی در دانشگاه برلین بود.
علامه قزوینی در یادداشت‌هایش (۱۶ ربیع‌الثانی ۱۳۴۳ مطابق ۱۴ نوامبر ۱۹۲۴) آورده است: «در این مدت اقامت در برلین، با بعضی از مستشرقین آلمان نیز آشنا شدم و از ثمرات علوم ایشان ذخیره اندوختم؛ از جمله پروفسور مارکوارت از مشاهیر مستشرقین آلمان، صاحب تألیفات جلیله از قبیل کتاب ایرانشهر در جغرافیای قدیم ایران و غیره و غیره و فی‌الواقع درجه احاطه و تبحر و دامنه بسیار وسیع اطلاعات او از عجایب روزگار است؛ دریایی است متلاطم از معلومات و محفوظات. السنه پهلوی و فارسی و عربی و ارمنی و سُریانی را به‌خوبی می‌داند. ارامنه پیرامون او را گرفته‌اند و برای استفاده سیاسی از معلومات او فوق‌العاده نسبت به او احترام می‌کنند، ولی ایرانیان چون او را نمی‌شناسند و تقدیر نمی‌نمایند، از وجود او استفاده نمی‌کنند».
آثار
تألیفات او بیشتر درباره فرهنگ و تاریخ و زبان سرزمین‌های ایران، ارمنستان، اقوام خراسان بزرگ (آسیای مرکزی) و شرق اروپاست. افزون بر این، به جغرافیا نیز تسلط کامل داشت و آثارش برای محققان بعدی به‌صورت مرجع درآمده است؛ همچون: گاه‌شماری کتیبه‌های ترکی قدیم، ایرانشهر؛ پژوهش‌هایی در تاریخ ایران در ۲ جلد؛ خاستگاه و تجدید حیات ملت ارمنی؛ شهرستان‌های ایران، متن پهلوی با شرح و ترجمه انگلیسی که صادق هدایت آن را به فارسی ترجمه کرده است؛ ویهروت و آرانگ که تحقیق در جغرافیای اساطیری و تاریخی ایران شرقی است[۲].
وفات
او در 4 فوریه 1930م در سن 65 سالگی بر اثر مسمومیت ناشی از گاز گرفتگی در برلین وفات یافت.