القواعد العلية في الفوائد الأصولية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مولانا، ابوالحسن' به 'مولانا، سید ابوالحسن') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[بروجردی، حسین]] (نویسنده) | [[بروجردی، حسین]] (نویسنده) | ||
[[مولانا، ابوالحسن]] (مقرر) | [[مولانا، سید ابوالحسن]] (مقرر) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =18747 | ||
| کتابخوان همراه نور =18747 | | کتابخوان همراه نور =18747 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''القواعد العلية في الفوائد الأصولیة'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد حسين طباطبايى بروجردى]] به قلم [[مولانا، ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى]]، به زبان عربى است. | '''القواعد العلية في الفوائد الأصولیة'''، تقريرات درس اصول [[بروجردی، حسین|آيت‌الله سيد حسين طباطبايى بروجردى]] به قلم [[مولانا، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن موسوى]]، به زبان عربى است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۴۸
| القواعد العلية في الفوائد الأصولية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بروجردی، حسین (نویسنده) مولانا، سید ابوالحسن (مقرر) |
| عنوان‌های دیگر | من تقریرات بحث سیدنا... الحاج آقا حسین الطباطبائي البروجردي |
| ناشر | [بی نا] |
| مکان نشر | - - |
| سال نشر | 1380 ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
القواعد العلية في الفوائد الأصولیة، تقريرات درس اصول آيت‌الله سيد حسين طباطبايى بروجردى به قلم سيد ابوالحسن موسوى، به زبان عربى است.
ساختار
كتاب، فاقد مقدمه و مشتمل بر سه مبحث حجيت شهرت فتوائيه، حجيت اجماع و حجيت خبر واحد است كه دو مبحث اول در يك بخش و مبحث آخر هم در بخشى مجزا ارائه شده است.
گزارش محتوا
بر حجيت شهرت فتوائيه، به مرفوعه زراره و مقبوله عمر بن حنظله استدلال شده است. مرفوعه را شيخ ابن ابى‌جمهور احسائى در كتاب «عوالي اللئالي» به نقل از علامه آورده و سلسله سند آن از علامه تا زراره حذف شده است. مقبوله عمر بن حنظله را مشايخ ثلاثه شيعه كلينى، صدوق و شيخ طوسى به اسناد خود از عمر بن حنظله از امام صادق(ع) نقل كرده‌اند.[۱]
معتقدان به وجوب تقليد اعلم و اورع به اين روايت استدلال كرده‌اند؛ چراكه ظاهر آن عدم رجوع به غير اعلم و اورع است.[۲]
در بحث اجماع، بر حجيت خبر واحد دو مسئله متفرع شده كه عبارتند از: حجيت اجماع منقول و حجيت شهرت فتوائى. شيخ اعظم انصارى اين مطلب را انكار كرده و قائل به عدم ملازمه بين اين دو مقام شده است؛ اما اكثر علماى اصولى به‌ويژه متأخرين از آنها مانند صاحب رياض و صاحب جواهر كه قائل به حجيت خبر واحد شده‌اند، حجيت اجماع منقول را نيز پذيرفته‌اند.[۳]
نویسنده، حجيت خبر واحد را همچنان كه مشهور بين علماست به اخبار متواتر مى‌داند؛ اما استدلال به ظهور آياتى همچون: آيه نبأ، نفر و كتمان را از امور مستحدثه مى‌داند. وى سپس به نقل شيخ اعظم انصارى، رواياتى كه بر حجيت خبر واحد دلالت دارند به چهار گروه تقسيم مى‌كند:
- رواياتى كه در مورد اخبار متعارض وارد شده و به اخبار علاجيه معروف مى‌باشد.
- رواياتى كه در آنها امامان معصوم(ع) افراد سؤال‌كننده از احكام شرعى را به آحاد اصحاب خود ارجاع داده‌اند؛ مانند: ارجاع امام(ع) به زرارة بن اعين و ابن ابى‌يعفور و محمد بن مسلم.
- رواياتى كه بر وجوب مراجعه به افراد موثق و راويان حديث دلالت دارد؛ مانند: كلام امام زمان(عج) به اسحق بن يعقوب.
- رواياتى كه در آنها، تشويق و ترغيب به نقل احاديث ائمه(ع) شده است.[۴]
نویسنده در ادامه به تعدادى از روايات اشاره كرده و در آخر، سه طايفه ديگر از روايات را به چهار گروهى كه شيخ اعظم در فرائد آورده، افزوده است.[۵]
وضعيت كتاب
بخش آخر كتاب (از صفحه 31 به بعد) مجدداً شماره‌گذارى شده است. در پاورقى‌هاى كتاب، توضيحات اندكى پيرامون برخى روايات آمده است.
پانويس
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.