لاکهارت، لارنس: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
چون پدرش کارمند یک شرکت معدن بین‌المللی بود، بیشتر سال‌های کودکی‌اش در آفریقای جنوبی گذشت. چند سالی از دوره بلوغ را هم در قاهره زندگی کرد و گویا همان جا و همان سال‌ها بود که به فرهنگ کهن و باستانی منطقه‌ای که انگلیسی‌ها آن را خاورمیانه می‌نامند، دل بست. زبان عربی را آموخت و در بازگشت به انگلیس، در کمبریج در رشته تاریخ تحصیل کرد. بعدها از [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] زبان فارسی را یاد گرفت و درباره جهان اسلام، به‌ویژه تاریخ سرزمین‌های مسلمان‌نشین بعد از پایان دوره طلایی تمدن اسلامی مطالعه و تحقیق کرد. هرچه جلوتر آمد، حوزه مطالعه خود را محدودتر کرد و سرانجام روی دوره قدرت‌نمایی نادرشاه و سال‌های پیش و پس از آن متمرکز شد.<ref>[https:// | چون پدرش کارمند یک شرکت معدن بین‌المللی بود، بیشتر سال‌های کودکی‌اش در آفریقای جنوبی گذشت. چند سالی از دوره بلوغ را هم در قاهره زندگی کرد و گویا همان جا و همان سال‌ها بود که به فرهنگ کهن و باستانی منطقه‌ای که انگلیسی‌ها آن را خاورمیانه می‌نامند، دل بست. زبان عربی را آموخت و در بازگشت به انگلیس، در کمبریج در رشته تاریخ تحصیل کرد. بعدها از [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] زبان فارسی را یاد گرفت و درباره جهان اسلام، به‌ویژه تاریخ سرزمین‌های مسلمان‌نشین بعد از پایان دوره طلایی تمدن اسلامی مطالعه و تحقیق کرد. هرچه جلوتر آمد، حوزه مطالعه خود را محدودتر کرد و سرانجام روی دوره قدرت‌نمایی نادرشاه و سال‌های پیش و پس از آن متمرکز شد.<ref>[https://www.etemadnewspaper.ir/fa/Main/Detail/150656 روزنامه اعتماد]</ref> | ||
او در مدرسه چارتر هاوس و کالج پمبروک در کیمبریج به تحصیل پرداخت و از جمله شاگردان [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] بود. | او در مدرسه چارتر هاوس و کالج پمبروک در کیمبریج به تحصیل پرداخت و از جمله شاگردان [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد براون]] بود. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در سال 1915م، در امتحانات زبان‌های شرقی به دریافت جایزه و همچنین اخذ بورس تحصیلی نائل آمد. | در سال 1915م، در امتحانات زبان‌های شرقی به دریافت جایزه و همچنین اخذ بورس تحصیلی نائل آمد. | ||
لارنس لاکهارت از دانشگاه لندن مدرک دکترای فلسفه و از دانشگاه کمبریج دکترای ادبیات را گرفت. | لارنس لاکهارت از دانشگاه لندن مدرک دکترای فلسفه و از دانشگاه کمبریج دکترای ادبیات را گرفت.<ref>[https://iranicaonline.org/articles/lockhart-laurence دانشنامه ایرانیکا]</ref> | ||
==مشاغل== | ==مشاغل== | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ایشان در 3 مه سال 1975م در برینگتون از حوالی کمبریج شایر از دنیا رفت.<ref>[https://iranicaonline.org/articles/lockhart-laurence | ایشان در 3 مه سال 1975م در برینگتون از حوالی کمبریج شایر از دنیا رفت.<ref>[https://iranicaonline.org/articles/lockhart-laurence همان]</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۲
| نام | لاکهارت، لارنس |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 9 ژوئیه 1890م |
| محل تولد | لندن |
| رحلت | 3 مه سال 1975م |
| اساتید | ادوارد براون |
| برخی آثار | سقوط اصفهان: گزارشهای گیلاننتز درباره حمله افغانان و سقوط اصفهان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE07251AUTHORCODE |
لارنس لاکهارت (1890-1975م)، تاریخ‌نگار، پژوهشگر ، عکاس، ایران‌شناس بریتانیایی.
ولادت
ایشان در 9 ژوئیه 1890م، در خانواده‌ای اسکاتلندی‌تبار و در لندن متولد شد[۱].
تحصیلات
چون پدرش کارمند یک شرکت معدن بین‌المللی بود، بیشتر سال‌های کودکی‌اش در آفریقای جنوبی گذشت. چند سالی از دوره بلوغ را هم در قاهره زندگی کرد و گویا همان جا و همان سال‌ها بود که به فرهنگ کهن و باستانی منطقه‌ای که انگلیسی‌ها آن را خاورمیانه می‌نامند، دل بست. زبان عربی را آموخت و در بازگشت به انگلیس، در کمبریج در رشته تاریخ تحصیل کرد. بعدها از ادوارد براون زبان فارسی را یاد گرفت و درباره جهان اسلام، به‌ویژه تاریخ سرزمین‌های مسلمان‌نشین بعد از پایان دوره طلایی تمدن اسلامی مطالعه و تحقیق کرد. هرچه جلوتر آمد، حوزه مطالعه خود را محدودتر کرد و سرانجام روی دوره قدرت‌نمایی نادرشاه و سال‌های پیش و پس از آن متمرکز شد.[۲]
او در مدرسه چارتر هاوس و کالج پمبروک در کیمبریج به تحصیل پرداخت و از جمله شاگردان ادوارد براون بود.
در سال 1915م، در امتحانات زبان‌های شرقی به دریافت جایزه و همچنین اخذ بورس تحصیلی نائل آمد.
لارنس لاکهارت از دانشگاه لندن مدرک دکترای فلسفه و از دانشگاه کمبریج دکترای ادبیات را گرفت.[۳]
مشاغل
وی چند سالی را در وزارت امور خارجه انگلستان خدمت کرد و بعد وارد شرکت نفت ایران و انگلیس شد و مدتی در ایران کار کرد. او در جنگ جهانی اول، وارد نیروی هوایی انگلیس شده و سه سال در نواحی مختلف خاورمیانه به سر برد و سپس به شرکت بازگشته و دوباره چند سالی در ایران ماند[۴].
وفات
ایشان در 3 مه سال 1975م در برینگتون از حوالی کمبریج شایر از دنیا رفت.[۵]
آثار
گذشته از کتاب‌های «انقراض سلسله صفویه»، «شرح حال نادرشاه» و دو کتاب درباره شهرهای ایران، مقالات بسیاری نیز نوشته و همچنین مطالبی را برای ایران‌شهر (که از طرف یونسکو راجع به ایران انتشار یافت) تهیه کرده و سفرنامه پیترو دلاواله را منتشر نموده است[۶].
پانویس
- ↑ ر.ک: دولتشاهی، اسماعیل، صفحه هفت
- ↑ روزنامه اعتماد
- ↑ دانشنامه ایرانیکا
- ↑ ر.ک: دولتشاهی، اسماعیل، صفحه هفت و هشت
- ↑ همان
- ↑ ر.ک: دولتشاهی، اسماعیل، صفحه هشت
منابع مقاله
- دولتشاهی، اسماعیل، «انقراض سلسله صفویه»، تألیف لاکهارت، لارنس، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ سوم، 1383ش.
- Encyclopædia Iranica
- روزنامه اعتماد