۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'موسوی گرمارودی، علی' به 'موسوی گرمارودی، سید علی'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ها' به 'ه‌ها') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'موسوی گرمارودی، علی' به 'موسوی گرمارودی، سید علی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
[[طه، عثمان]] (خطاط) | [[طه، عثمان]] (خطاط) | ||
[[موسوی گرمارودی، علی]] (مترجم) | [[موسوی گرمارودی، سید علی]] (مترجم) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =BP 59/66 /م8 | | کد کنگره =BP 59/66 /م8 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =01326 | ||
| کتابخوان همراه نور =01326 | | کتابخوان همراه نور =01326 | ||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''ترجمه قرآن (گرمارودى)'''، اثر استاد [[موسوی گرمارودی، علی|سيد على گرمارودى]]، نمونه برتر نثر ترجمه قرآن در زمان ما مى‌باشد. ايشان همه امكان و ابزار زبان فارسى را به كار گرفته‌اند تا اين ترجمه، صحيح و دلپذير از آب درآيد. در ترجمه‌ى لغات شيوا و فاخر و استوار، هم از زبان كلاسيك و هم معاصر به‌صورتى آميخته استفاده شده است؛ به‌گونه‌اى كه نثر ترجمه ايشان، نه نثرى قديمى است و نه زبان محاوره.از اشارات توضيحى و پى‌نوشت‌هاى مؤلف پديدار است كه از گنجينه فارسى فرارودى كه امروز زبان تاجیكى مى‌نامند و نيز از واژه‌هاى شاهنامه، مثنوى، تاريخ بيهقى هريك كه در زبان امروز ما زنده است، استفاده كرده‌اند<ref>خجندى، عبدالمنان نصيرالدين، ص423</ref> | '''ترجمه قرآن (گرمارودى)'''، اثر استاد [[موسوی گرمارودی، سید علی|سيد على گرمارودى]]، نمونه برتر نثر ترجمه قرآن در زمان ما مى‌باشد. ايشان همه امكان و ابزار زبان فارسى را به كار گرفته‌اند تا اين ترجمه، صحيح و دلپذير از آب درآيد. در ترجمه‌ى لغات شيوا و فاخر و استوار، هم از زبان كلاسيك و هم معاصر به‌صورتى آميخته استفاده شده است؛ به‌گونه‌اى كه نثر ترجمه ايشان، نه نثرى قديمى است و نه زبان محاوره.از اشارات توضيحى و پى‌نوشت‌هاى مؤلف پديدار است كه از گنجينه فارسى فرارودى كه امروز زبان تاجیكى مى‌نامند و نيز از واژه‌هاى شاهنامه، مثنوى، تاريخ بيهقى هريك كه در زبان امروز ما زنده است، استفاده كرده‌اند<ref>خجندى، عبدالمنان نصيرالدين، ص423</ref> | ||
استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|خرمشاهى]]، شيوايى و امانت و زيبايى زبان اين ترجمه را «سه اصل طلايى» عنوان كرده و چنين نتيجه گرفته‌اند: «فراموش نكنيم اين نكته مهم را كه استاد گرمارودى در اين ترجمه از نظر معيار و متعارف امروز بهره برده‌اند، با اندك بهره‌اى بيشتر از چاشنى كهن‌گرايى كه نثر ترجمه را خواندنى و ماندنى و فخيم و فاخرتر ساخته است»<ref>همان</ref> | استاد [[خرمشاهی، بهاءالدین|خرمشاهى]]، شيوايى و امانت و زيبايى زبان اين ترجمه را «سه اصل طلايى» عنوان كرده و چنين نتيجه گرفته‌اند: «فراموش نكنيم اين نكته مهم را كه استاد گرمارودى در اين ترجمه از نظر معيار و متعارف امروز بهره برده‌اند، با اندك بهره‌اى بيشتر از چاشنى كهن‌گرايى كه نثر ترجمه را خواندنى و ماندنى و فخيم و فاخرتر ساخته است»<ref>همان</ref> | ||