مهدوی، یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# | #[http://www.iptra.ir/article/1299/%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%DB%8C%D8%AD%DB%8C%DB%8C-%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C كانون ايرانى پژوهشگران فلسفه و حكمت] | ||
#[https://iranicaonline.org/articles/mahdavi-yahya دانشنامه ايرانيكا] | #[https://iranicaonline.org/articles/mahdavi-yahya دانشنامه ايرانيكا] | ||
#باشگاه انديشه | #باشگاه انديشه | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۶
| نام | مهدوی، یحیی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | حاج محمدحسین امین‌الضرب |
| متولد | 1287ق |
| محل تولد | تهران |
| رحلت | 24 تيرماه 1379ش |
| اساتید | بديع‌الزمان فروزان‌فر |
| برخی آثار | مصنفات افضل‌الدین محمد مرقی کاشانی
فلسفه عمومی، يا، ما بعد الطبيعه، بخش تمهيدي: مبحث انتقاد شناسائي |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09291AUTHORCODE |
يحيى مهدوى (۱۲۸۷ – ۱۳۷۹ق)، استاد فلسفه و بنيانگذار گروه فلسفه دانشگاه تهران، از اولین مترجمان آثار فلسفی به زبان فارسی
ولادت
یحیی مهدوی فرزند حاج محمدحسین امین‌الضرب و نوهٔ حاج محمدحسن امین‌الضرب در سال 1287ق (1288 نيز ذكر شده است) در خانواده‌اى متدين در تهران به دنيا آمد.
تحصیلات
تحصيلات مقدماتى را در خانه، با معلم‌هاى متعدد گذراند و از آنان خواندن و نوشتن و قرائت قرآن كريم و بعضى از متون فارسى و ساير درس‌هاى ابتدايى و متوسطه را آموخت. در حقيقت چهار سال را در دو سال گذراند.
از استادان وى مى‌توان بديع‌الزمان فروزان‌فر، ميرزا عبدالعظيم خان قريب، گل‌گلاب، مسعود كيهان و ميرزا كاظم خان شيمى را نام برد. پس از اخذ ديپلم دارالفنون، تحصيلات خود را در رشته ادبيات و فلسفه در «دارالمعلمين عالى» ادامه داد و بعد از گرفتن ليسانس در سال 1310 براى ادامه تحصيلات عازم فرانسه شد. وى در فرانسه نيز از استادان بزرگى چون آندره لالاند، بوگل پى فاكونت، آبل رى و هنوى والن بهره‌ها گرفت. مهدوى براى اخذ دكترا، دو رساله تألیف كرد: 1. شناسايى در نزد فلاسفه نخستين اسلام؛ 2. فهرست مصنفات ابن سينا. وى در سال 1320 رسماً به‌عنوان دانشيار فلسفه شروع به كار كرد و تا سال 1352 كه به افتخار بازنشستگى نائل آمد، به‌طور جدى به تدريس و خدمات دانشگاهى كمر همت بست.
دكتر مهدوى از بدو تاسيس دوره دكتراى فلسفه كه به همت خود ايشان بنيان نهاده شد، به تدريس در آن رشته پرداخت. از شاگردان دوره دكتراى فلسفه مى‌توان از آقايان دكتر احمد احمدى، دكتر غلامرضا اعوانى، دكتر نصرالله پورجوادى، دكتر محسن جهان‌گيرى، دكتر غلامعلى حداد عادل، دكتر على‌مراد داوودى، دكتر رضا داورى، دكتر جلال‌الدين مجتبوى، دكتر ميرعبدالحسين نقيب‌زاده و خانم‌ها فاطمه مظاهر تهرانى و مهتاب مستعان نام برد. بعد از ابلاغ حكم بازنشستگى به دكتر مهدوى، گروه فلسفه دانشكده ادبيات و علوم انسانى، استاد ممتازى ايشان را از دانشگاه تقاضا كرد كه با تصويب آن سال‌ها به‌عنوان استاد ممتاز به تدريس در دوره دكترا ادامه داد.
وفات
دكتر يحيى مهدوى در 24 تيرماه 1379ش بدرود حيات گفت.
آثار
- جامعه‌شناسى يا علم الاجتماع؛
- شناخت روش علوم يا فلسفه علمى (ترجمه)؛
- فهرست نسخه‌هاى مصنفات ابن سينا؛
- قصص قرآن مجيد (برگرفته از تفسير ابوبكر عتيق نيشابورى، مشهور به سورآبادى)؛
- فلسفه عمومى يا مابعدالطبيعه؛
- بحث در مابعدالطبيعه (ترجمه)؛
- نگاهى به پديدارشناسى و فلسفه‌هاى هست بودن؛
- منادولوژى، لايب نيتس (ترجمه)؛
- هستى‌شناسى، پل فولكيه (ترجمه)؛
- مصنفات افضل‌الدين محمد مرقى كاشانى (تصحيح، با مشاركت مجتبى مينوى)؛
- شكاكان يونان؛
- رساله در اصول علم انسانى و سه گفت‌وشنود، جرج باركلى، منوچهر بزرگمهر و يحيى مهدوى (مترجمان)؛
- تاريخ فلسفه قرون وسطى و دوره تجدد، اميل بريه، يحيى مهدوى (مترجم)؛
...
منابع مقاله
- كانون ايرانى پژوهشگران فلسفه و حكمت
- دانشنامه ايرانيكا
- باشگاه انديشه