منصور بالله عیانی، قاسم بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00527.jpg|بندانگشتی|منصوربالله العیانی، قاسم بن علی]] | [[پرونده:NUR00527.jpg|بندانگشتی|منصوربالله العیانی، قاسم بن علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |منصوربالله العیانی، قاسم بن علی | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | عیانی، ابی‌الحسن قاسم بن علی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |310ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |تباله، از بلاد خثعم در حجاز | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |393 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[مجموع کتب و رسائل (عیانی)]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00527AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''قاسم بن على بن عبداللّٰه عيانى''' (310-393ق)، فقيه، محقق، نویسنده و امام زيديه در سال 310ق، در تباله، از بلاد خثعم در حجاز به دنيا آمد و در همانجا بزرگ شد. | '''قاسم بن على بن عبداللّٰه عيانى''' (310-393ق)، فقيه، محقق، نویسنده و امام زيديه | ||
== ولادت == | |||
در سال 310ق، در تباله، از بلاد خثعم در حجاز به دنيا آمد و در همانجا بزرگ شد. شجره او قاسم عياني بن علي بن عبدالله بن محمد بن إقاسم رسي بن إبراهيم طباطبا بن إسماعيل ديباج بن إبراهيم شبه بن حسن رضا بن حسن سبط بن أمير المؤمنين علي بن أبي‌طالب | |||
او از نوادگان قاسم رسى است و از طريق عبداللّٰه به قاسم مى‌رسد. وى از اين‌رو به عيانى شهرت يافت كه در عيان (جنوب صعده) مدفون گرديد. او در 388ق به امامت رسيد. نفوذ وى در سراسر صنعا و ذمار گسترده شد و در 389ق شريف قاسم بن حسين زيدى را حاكم و نماينده خود در اين دو شهر ساخت. امير اسعد بن عبداللّٰه با او بيعت كرد و تاج‌الدين در كحلان به نام او خطبه خواند و هدايايى براى او فرستاد. اما مردم نجران و برخى از زيديان سر از فرمان او برتافتند و او چند بار با آنان جنگيد. سرانجام در 392ق به نفع داعى يوسف، از مدعیان حكومت رسى، از امامت كناره‌گيرى كرد. | او از نوادگان قاسم رسى است و از طريق عبداللّٰه به قاسم مى‌رسد. وى از اين‌رو به عيانى شهرت يافت كه در عيان (جنوب صعده) مدفون گرديد. او در 388ق به امامت رسيد. نفوذ وى در سراسر صنعا و ذمار گسترده شد و در 389ق شريف قاسم بن حسين زيدى را حاكم و نماينده خود در اين دو شهر ساخت. امير اسعد بن عبداللّٰه با او بيعت كرد و تاج‌الدين در كحلان به نام او خطبه خواند و هدايايى براى او فرستاد. اما مردم نجران و برخى از زيديان سر از فرمان او برتافتند و او چند بار با آنان جنگيد. سرانجام در 392ق به نفع داعى يوسف، از مدعیان حكومت رسى، از امامت كناره‌گيرى كرد. | ||
| خط ۳۷: | خط ۴۰: | ||
== آثار== | == آثار== | ||
-التفريع | |||
2-مجموعه كتب و رسايل | 2-مجموعه كتب و رسايل | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۴۲
| نام | منصوربالله العیانی، قاسم بن علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | عیانی، ابی‌الحسن قاسم بن علی |
| نام پدر | علی |
| متولد | 310ق |
| محل تولد | تباله، از بلاد خثعم در حجاز |
| رحلت | 393 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | مجموع کتب و رسائل (عیانی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00527AUTHORCODE |
قاسم بن على بن عبداللّٰه عيانى (310-393ق)، فقيه، محقق، نویسنده و امام زيديه
ولادت
در سال 310ق، در تباله، از بلاد خثعم در حجاز به دنيا آمد و در همانجا بزرگ شد. شجره او قاسم عياني بن علي بن عبدالله بن محمد بن إقاسم رسي بن إبراهيم طباطبا بن إسماعيل ديباج بن إبراهيم شبه بن حسن رضا بن حسن سبط بن أمير المؤمنين علي بن أبي‌طالب
او از نوادگان قاسم رسى است و از طريق عبداللّٰه به قاسم مى‌رسد. وى از اين‌رو به عيانى شهرت يافت كه در عيان (جنوب صعده) مدفون گرديد. او در 388ق به امامت رسيد. نفوذ وى در سراسر صنعا و ذمار گسترده شد و در 389ق شريف قاسم بن حسين زيدى را حاكم و نماينده خود در اين دو شهر ساخت. امير اسعد بن عبداللّٰه با او بيعت كرد و تاج‌الدين در كحلان به نام او خطبه خواند و هدايايى براى او فرستاد. اما مردم نجران و برخى از زيديان سر از فرمان او برتافتند و او چند بار با آنان جنگيد. سرانجام در 392ق به نفع داعى يوسف، از مدعیان حكومت رسى، از امامت كناره‌گيرى كرد.
آثار
-التفريع
2-مجموعه كتب و رسايل
3- اجوبه مسائل الطبريين
4- الادله من القرآن على توحيد اللّٰه تعالى
5- الاستفهام
6- التثبيت و الدلالة
7- التجريد
منابع مقاله
1-مقدمه كتاب مجموع الامام القاسم العيانى ص 7 به قلم عبدالكريم احمد جدبان.
2-دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، جلد دوم، ص 60 مقاله آل طباطبا، به قلم حسن يوسفى اشكورى.