آل شبیر خاقانی، محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
کثیری بیدهندی، خدیجه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1377ش. | کثیری بیدهندی، خدیجه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1377ش. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة]] | |||
[[دراسات أصولية، مباحث الألفاظ]] | |||
[[الأخلاق بین النظریة و التطبیق]] | |||
[[الإمام الحسین (علیه‌السلام) بین النظریات العلمیة و فلسفة المشي]] | |||
[[عناصر العلوم]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | |||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۲۹
| نام | آل‌شبیر خاقانی، محمدطاهر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00644AUTHORCODE |
محمدطاهر آل‌شبیر خاقانی (متوفی 1406ق)، از عالمان و فقهای آل‌خاقان و از شاگردان میرزا محمدحسین نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی و نویسنده کتاب «المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة».
تولد
محمدطاهر فرزند شیخ عبدالحمید، در 1328ق، در خرمشهر به دنیا آمد.
تحصیلات
پس از گذراندن دوره مقدماتی علوم دینی نزد پدرش، در سال 1344 به نجف رفت و دروس عالی فقه و اصول را از استادانی چون میرزا محمدحسین نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید عبدالهادی شیرازی فراگرفت و از برخی از آنان اجازه اجتهاد را دریافت کرد. فلسفه و حکمت و عرفان را نیز از استادان بزرگ نجف آموخت.
وی از آقا ضیاءالدین عراقی و عبدالمحسن خاقانی اجازه روایت گرفت و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشت.
تدریس
محمدطاهر خاقانی پس از فوت پدرش، به خرمشهر بازگشت و به تدریس و افتا پرداخت و مقلدانی یافت. وی که در پیروزی انقلاب اسلامی، در خوزستان نقش مهمی داشت، به سبب بروز پاره‌ای وقایع سیاسی، در 1358ش، به قم رفت و در آنجا به تدریس علوم دینی پرداخت.
وفات
او در 1364ش، در قم درگذشت و در صحن حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
آثار
الف)- فقه و اصول:
- رسالة الهدی (رساله عملیه)؛
- مناسك الحج؛
- شرح مبحث ارث کتاب الحدائق الناضرة شیخ یوسف بحرانی؛
- المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة؛
- الأصول اللفظية والعملية.
ب)- تفسیر، فلسفه و حکمت:
- أنوار الوحي في تفسير سورة الحمد والإخلاص؛
- العقل البشري في تفسير القرآن الكريم؛
- المثل الأعلی في الفلسفة؛
- المثل النورية في فن الحكمة.
أنوار الوسائل و شرح خطبة الصديقة الزهراء(س)، از دیگر آثار اوست[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: کثیری بیدهندی، خدیجه، ج14، ص657-658
منابع مقاله
کثیری بیدهندی، خدیجه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1377ش.