۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن سينا' به 'ابن سينا') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن خلكان' به 'ابن خلكان') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«ابوالحسن على بن سهل»، معروف به «ابن ربن طبرى»، پزشك و داروشناس مشهور ايرانى سده سوم هجرى است. مهمترين آگاهىهايى كه درباره زندگى او در دست مىباشد، اطلاعاتى است كه خود در دو كتاب «فردوس الحكمة» و «الدين و الدولة» آورده است. مآخذ ديگرى كه به شرح احوال وى پرداختهاند، تاريخ تولد و درگذشت، زادگاه، نام دقيق او و پدرش و حتى آيين او را به روشنى نياورده و از آن به تسامح گذشتهاند. تولد ابن ربن را در اواخر روزگار ابوجعفر منصور خليفه عباسى (136- 158ق) و يا اوايل خلافت مهدى عباسى (158- 169ق) دانسته و به استناد نوشته ابن ربن ( فردوس الحكمة، ص518-519) كه مىگويد به همراه پدرش، شاهد آتشسوزى عظيم در طبرستان بوده است، آن رويداد را با لشكركشى مهدى خليفه عباسى به طبرستان در 167ق، همزمان پنداشته و نتيجه گرفتهاند كه اگر وى در آن هنگام دست كم 10 ساله بوده باشد، (مقدمه الدين و الدوله، ص10) پس در حدود 157ق به دنيا آمده بوده است. برخى از منابع متأخر نيز بدون ذكر مأخذ، تاريخ تولد او را 192ق (808م) در شهر مرو نوشتهاند. | «ابوالحسن على بن سهل»، معروف به «ابن ربن طبرى»، پزشك و داروشناس مشهور ايرانى سده سوم هجرى است. مهمترين آگاهىهايى كه درباره زندگى او در دست مىباشد، اطلاعاتى است كه خود در دو كتاب «فردوس الحكمة» و «الدين و الدولة» آورده است. مآخذ ديگرى كه به شرح احوال وى پرداختهاند، تاريخ تولد و درگذشت، زادگاه، نام دقيق او و پدرش و حتى آيين او را به روشنى نياورده و از آن به تسامح گذشتهاند. تولد ابن ربن را در اواخر روزگار ابوجعفر منصور خليفه عباسى (136- 158ق) و يا اوايل خلافت مهدى عباسى (158- 169ق) دانسته و به استناد نوشته ابن ربن ( فردوس الحكمة، ص518-519) كه مىگويد به همراه پدرش، شاهد آتشسوزى عظيم در طبرستان بوده است، آن رويداد را با لشكركشى مهدى خليفه عباسى به طبرستان در 167ق، همزمان پنداشته و نتيجه گرفتهاند كه اگر وى در آن هنگام دست كم 10 ساله بوده باشد، (مقدمه الدين و الدوله، ص10) پس در حدود 157ق به دنيا آمده بوده است. برخى از منابع متأخر نيز بدون ذكر مأخذ، تاريخ تولد او را 192ق (808م) در شهر مرو نوشتهاند. | ||
پدرش از بزرگان و دبيران مرو بود كه طب را به عنوان حرفه خانوادگى و براى خدمت به خلق فراگرفت و به همين جهت به ربن يعنى سرور و معلم ما ملقب شد. با اين همه بسيارى از مآخذ در ذكر نام و لقب وى و پدرش با يكديگر اختلاف دارند و آن را به صورتهاى على بن زيد، على بن زين و على بن زيل آوردهاند. حتى با توجه به اينكه «ربن» و «راب» از القاب روحانيون يهود است، او را يهودى انگاشتهاند. به همين سبب، بيشتر كسانى كه شرح حال او را نوشتهاند، به عنوان پزشكى كه قبلاً يهودى بوده است، از او نام بردهاند، اما وى خود در كتاب «الدين و الدولة» (ص 33، 98- 99) آورده است كه ابتدا مسيحى بوده و سپس با غور و تعمق در انديشههاى اسلامى و معانى قرآنى، به اسلام گرويده است. مورخان بزرگى چون طبرى و ابن خلكان نيز بر مسيحى بودن او تصريح كردهاند. | پدرش از بزرگان و دبيران مرو بود كه طب را به عنوان حرفه خانوادگى و براى خدمت به خلق فراگرفت و به همين جهت به ربن يعنى سرور و معلم ما ملقب شد. با اين همه بسيارى از مآخذ در ذكر نام و لقب وى و پدرش با يكديگر اختلاف دارند و آن را به صورتهاى على بن زيد، على بن زين و على بن زيل آوردهاند. حتى با توجه به اينكه «ربن» و «راب» از القاب روحانيون يهود است، او را يهودى انگاشتهاند. به همين سبب، بيشتر كسانى كه شرح حال او را نوشتهاند، به عنوان پزشكى كه قبلاً يهودى بوده است، از او نام بردهاند، اما وى خود در كتاب «الدين و الدولة» (ص 33، 98- 99) آورده است كه ابتدا مسيحى بوده و سپس با غور و تعمق در انديشههاى اسلامى و معانى قرآنى، به اسلام گرويده است. مورخان بزرگى چون طبرى و [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] نيز بر مسيحى بودن او تصريح كردهاند. | ||
ابن ربن طب را نزد پدرش آموخت، سپس با استفاده از آثار يونانيان و دانشمندان ديگر، آن را تكميل كرد و اگرچه بعضى او را استادِ زكرياى رازى مىدانند، لكن با توجه به اينكه رازى متولد 251ق (865م) است و ابن ربن در حدود 225ق از طبرستان كوچ كرده است، قبول اين معنى كه رازى وى را در بغداد ديده باشد، ناممكن است، زيرا رازى در حدود 30 سالگى يا پس از آن به بغداد رفته بوده و در اين هنگام ابن ربن در قيد حيات نبوده است. | ابن ربن طب را نزد پدرش آموخت، سپس با استفاده از آثار يونانيان و دانشمندان ديگر، آن را تكميل كرد و اگرچه بعضى او را استادِ زكرياى رازى مىدانند، لكن با توجه به اينكه رازى متولد 251ق (865م) است و ابن ربن در حدود 225ق از طبرستان كوچ كرده است، قبول اين معنى كه رازى وى را در بغداد ديده باشد، ناممكن است، زيرا رازى در حدود 30 سالگى يا پس از آن به بغداد رفته بوده و در اين هنگام ابن ربن در قيد حيات نبوده است. |
ویرایش