نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR56953J1.jpg | عنوان =نهاية السول شرح منهاج الوصول في ع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''نهاية السول'''، شرح جمالالدین عبدالرحیم اسنوی (متوفی 772ق) بر | '''نهاية السول'''، شرح [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|جمالالدین عبدالرحیم اسنوی]] (متوفی 772ق) بر «[[منهاج الوصول إلی علم الأصول]]» [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|قاضی بیضاوی]] (متوفی 685ق) است. تصحیح و حواشی کتاب به قلم عبدالقادر محمد علی است. | ||
کتاب با شرح حال مختصر قاضی بیضاوی به قلم محقق اثر آغاز شده است. در بخشی از این شرح حال آمده است: نویسنده | کتاب با شرح حال مختصر [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|قاضی بیضاوی]] به قلم محقق اثر آغاز شده است. در بخشی از این شرح حال آمده است: نویسنده «[[منهاج الوصول إلی علم الأصول]]» کتابش را از «الحاصل» ارموی گرفته است و الحاصل نیز برداشتی از «[[المحصول في علم أصول الفقه|المحصول]]» [[فخر رازی، محمد بن عمر|رازی]] است... و این کتاب را تعداد زیادی از علما شرح کردهاند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3</ref>. از آن جمله شرح [[علی بن عبدالکافی سبکی]] (متوفی 756ق) و فرزندش [[سبکی، عبدالوهاب بن علی|تاجالدین عبدالوهاب بن علی سبکی]] (متوفی 771ق) با نام «[[الإبهاج في شرح المنهاج علی منهاج الوصول إلی علم الأصول للقاضي البيضاوي|الإبهاج علی منهاج الوصول]]» است. | ||
محقق سپس شرح حال مختصری نیز درباره اسنوی نوشته است. اسنوی آثار فراوانی نوشته است که | محقق سپس شرح حال مختصری نیز درباره [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوی]] نوشته است. [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوی]] آثار فراوانی نوشته است که «[[كافي المحتاج إلی شرح المنهاج]]»، «[[زوائد الأصول]]» و کتاب حاضر از آن جملهاند<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | ||
در این شرح شارح به شیوه مرسوم با لفظ «قوله» بخشی از عبارات المنهاج را ذکر و سپس به شرح و توضیح آن پرداخته است. | در این شرح شارح به شیوه مرسوم با لفظ «قوله» بخشی از عبارات المنهاج را ذکر و سپس به شرح و توضیح آن پرداخته است. | ||
شارح تنها به شرح و تأیید عبارات بیضاوی نپرداخته، بلکه گاه همچون بحث قول صحابی، به کلام مصنف اشکال کرده و مینویسد: «و بدان که حکایت این اقوال بهگونهای که مصنف ذکر کرده اشتباه است و هیچیک از شارحین به آن اشاره نکردهاند و دلیل آن هم اشتباه گرفتن دو مسئله با هم است...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص367</ref>. | شارح تنها به شرح و تأیید عبارات بیضاوی نپرداخته، بلکه گاه همچون بحث قول صحابی، به کلام مصنف اشکال کرده و مینویسد: «و بدان که حکایت این اقوال بهگونهای که مصنف ذکر کرده اشتباه است و هیچیک از شارحین به آن اشاره نکردهاند و دلیل آن هم اشتباه گرفتن دو مسئله با هم است...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص367</ref>. | ||
معرفی اعلام و آثار، توضیح برخی عبارات و ارجاع به منابع در پاورقیهای کتاب ذکر شده است. | معرفی اعلام و آثار، توضیح برخی عبارات و ارجاع به منابع در پاورقیهای کتاب ذکر شده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== |
نسخهٔ ۱۲ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۱
نهاية السول شرح منهاج الوصول في علم الأصول | |
---|---|
پدیدآوران | بیضاوی، عبدالله بن عمر (نویسنده)
علی، عبدالقادر محمد (مصحح) اسنوی، عبدالرحیم بن حسن (شارح) |
عنوانهای دیگر | منهاج الوصول في علم الأصول. شرح |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بيروت |
سال نشر | 1420ق. = 1999م. |
چاپ | چاپ اول |
موضوع | بيضاوي، عبد الله بن عمر، - 685ق. منهاج الوصول الي علم الاصول - نقد و تفسير اصول فقه اهل سنت |
زبان | عربي |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ب9 م8022 / 155/8 BP |
نهاية السول، شرح جمالالدین عبدالرحیم اسنوی (متوفی 772ق) بر «منهاج الوصول إلی علم الأصول» قاضی بیضاوی (متوفی 685ق) است. تصحیح و حواشی کتاب به قلم عبدالقادر محمد علی است.
کتاب با شرح حال مختصر قاضی بیضاوی به قلم محقق اثر آغاز شده است. در بخشی از این شرح حال آمده است: نویسنده «منهاج الوصول إلی علم الأصول» کتابش را از «الحاصل» ارموی گرفته است و الحاصل نیز برداشتی از «المحصول» رازی است... و این کتاب را تعداد زیادی از علما شرح کردهاند[۱]. از آن جمله شرح علی بن عبدالکافی سبکی (متوفی 756ق) و فرزندش تاجالدین عبدالوهاب بن علی سبکی (متوفی 771ق) با نام «الإبهاج علی منهاج الوصول» است.
محقق سپس شرح حال مختصری نیز درباره اسنوی نوشته است. اسنوی آثار فراوانی نوشته است که «كافي المحتاج إلی شرح المنهاج»، «زوائد الأصول» و کتاب حاضر از آن جملهاند[۲].
در این شرح شارح به شیوه مرسوم با لفظ «قوله» بخشی از عبارات المنهاج را ذکر و سپس به شرح و توضیح آن پرداخته است.
شارح تنها به شرح و تأیید عبارات بیضاوی نپرداخته، بلکه گاه همچون بحث قول صحابی، به کلام مصنف اشکال کرده و مینویسد: «و بدان که حکایت این اقوال بهگونهای که مصنف ذکر کرده اشتباه است و هیچیک از شارحین به آن اشاره نکردهاند و دلیل آن هم اشتباه گرفتن دو مسئله با هم است...»[۳].
معرفی اعلام و آثار، توضیح برخی عبارات و ارجاع به منابع در پاورقیهای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.