بهجة النظر في إثبات الوصاية و الإمامة للأئمة الاثني‌عشر علیهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بحرانی، هاشم بن سلیمان' به 'بحرانی، سید هاشم بن سلیمان') |
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''بهجة النظر في اثبات الوصاية و الامامة للائمة الاثنی‌عشر ''' اثر [[بحرانی، سید هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] محدث سده دوازدهم هجرى آنگونه كه از ادامه نامش پيداست درباره نصوص امامان شيعه است. | '''بهجة النظر في اثبات الوصاية و الامامة للائمة الاثنی‌عشر ''' اثر [[بحرانی، سید هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]] محدث سده دوازدهم هجرى آنگونه كه از ادامه نامش پيداست درباره نصوص امامان شيعه است. | ||
نسخهٔ ۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۳
| بهجة النظر في إثبات الوصاية و الإمامة للأئمة الاثني عشر علیهم‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مبارک، عبدالرحیم (مصحح) بحرانی، سید هاشم بن سلیمان (نویسنده) |
| ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى |
| مکان نشر | مشهد مقدس - ایران |
| سال نشر | 1385 ش یا 1427 ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-444-926-6 |
| موضوع | ائمه اثناعشر - احادیث
امامت عصمت (اسلام) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 223 /ب3ب9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بهجة النظر في اثبات الوصاية و الامامة للائمة الاثنی‌عشر اثر سيد هاشم بحرانى محدث سده دوازدهم هجرى آنگونه كه از ادامه نامش پيداست درباره نصوص امامان شيعه است.
وى در مقدمه اين كتاب مى‌نويسد: علماى اماميه در كتب كلامى خود بر امامت دوازده امام به انحاء گوناگون استدلال كرده‌اند. از جمله اين راه‌ها، رواياتى است كه رسول خدا(ص) درباره آن بزرگواران فرموده يا هر يك درباره امام بعدى تصريح كرده‌اند؛ ليكن اين اخبار در يكجا جمع‌آورى نشده بود و من با تأليف كتاب حليةالابرار به اين مهم پرداختم. اكنون مطالب آن كتاب را در اين مختصر آوردم و تازه‌هایى مانند روايات اهل سنت بر آن افزودم. آنچه وى از روايات اهل سنت ذكر كرده در سه فصل از فصول 16 گانه است كه عبارتند از: فصل 3؛ احاديث پيامبر درباره ائمه اثناعشر، فصل 4؛ درباره على(ع) و فصل 16؛ درباره مهدى(عج).
منابع مؤلف، آثار مشهور بزرگان شيعه مانند كافى، كفايةالاثر، بصائر الدرجات، عيون الاخبار، كمال‌الدين و كتب متأخرى چون بحار الانوار است. وى در سه فصل پيش‌گفته از منابع عامه نيز بهره برده است مانند: مناقب خوارزمى، ابن مغازلى، كفاية الطالب، برخى اصول شش‌گانه اهل سنت، فصول المهمه، اربعين ابونعيم و آثار متعدد ديگرى از آنان.
بحرانى تنها به جمع‌آورى احاديث پرداخته و هر خبر را به طور كامل با سلسله اسناد و راويان، از منبع اصلى نقل كرده و توضيح و تفسيرى درباره آن ارائه نمى‌كند. بنابراین جز آنچه در منابع موجود آمده، مطلب تازه‌اى ندارد.
مصحح اثر در پاورقى‌ها به استخراج اخبار دست زده و آدرس منابع را آورده است.
مؤلف همچنين در مقدمه خود، كتاب‌هاى تأليف شده توسط عالمان و محدثان اماميه در موضوع امامت و نص بر آن را شمارش كرده كه بسيارى از آنها در دست نيست و تنها در كتب فهرست و رجال از آنها ياد مى‌شود.