کردعلی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> ') |
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03712.jpg|بندانگشتی|کرد علی، محمد]] | [[پرونده:NUR03712.jpg|بندانگشتی|کرد علی، محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |کرد علی، محمد | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | علی، م‍ح‍م‍دک‍رد | ||
محمد کردعلی | محمد کردعلی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالرزاق | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1876 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دمشق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1372 ق یا 1953 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |شيخ سليم بخارى | ||
شيخ محمد مبارک | |||
شيخ طاهر جزائرى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[البيزرة]] | ||
[[الرحلة الآنوریة إلی الأصقاع الحجازیة و الشامیة]] | [[الرحلة الآنوریة إلی الأصقاع الحجازیة و الشامیة]] | ||
[[تاریخ حکماء الاسلام]] | [[تاریخ حکماء الاسلام]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03712AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''محمد بن عبدالرزاق بن محمد كردعلى ('''1293-1372ق)، متفکر سوری، از رجال فکر و ادب و اصلاح، و مدافع لغت عربی، اولین وزیر معارف و تربیت سوریه، رئیس مجمع لغت عربی در دمشق از ابتدای تاسیس در 1919م تا زمان وفاتش در 1953م، مشارکت در تأسیس فرهنگستان زبان عربی در قاهره | |||
== ولادت == | |||
در سال 1293ق، 1876م در دمشق متولد شد. خانواده وى اصالتاً از كردهاى سليمانيه عراق بودند. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
وی پس از فراگيرى خواندن و نوشتن و قرآن كريم، به مدرسه رشيديه رفت و در آنجا بود كه زبان‌هاى تركى و فرانسوى را فرا گرفت. وى كتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاريخ، تفسير و فلسفه را نزد عده‌اى از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در اين زمان به مطالعه كتاب‌هاى پيشينيان علاقه‌مند شد و پدرش نيز او را در اين زمينه تشويق كرد و در گردآورى كتاب‌ها به او كمك كرد. در سال 1897م تحرير مجله حكومتى هفتگى «الشام» را در سوريه به عهده گرفت كه مدت سه سال ادامه يافت. | وی پس از فراگيرى خواندن و نوشتن و قرآن كريم، به مدرسه رشيديه رفت و در آنجا بود كه زبان‌هاى تركى و فرانسوى را فرا گرفت. وى كتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاريخ، تفسير و فلسفه را نزد عده‌اى از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در اين زمان به مطالعه كتاب‌هاى پيشينيان علاقه‌مند شد و پدرش نيز او را در اين زمينه تشويق كرد و در گردآورى كتاب‌ها به او كمك كرد. در سال 1897م تحرير مجله حكومتى هفتگى «الشام» را در سوريه به عهده گرفت كه مدت سه سال ادامه يافت. | ||
در سال 1319ق1901/م به قاهره مهاجرت كرد و در آنجا به مدت ده ماه تحرير مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بيمارى طاعون كه در مصر انتشار يافته بود، به دمشق بازگشت. وى در سال 1326ق1908/م به دعوت شيخ على يوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر»-كه در آن روزگار، بزرگ‌ترين نشريه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را كه پيش از آن در قاهره منتشر مى‌شد، دوباره انتشار داد و از سوى مغرضين و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همين دليل، به صورت مخفيانه به فرانسه رفت. وى مدتى را در فرانسه ماند و در اين مدت با | در سال 1319ق1901/م به قاهره مهاجرت كرد و در آنجا به مدت ده ماه تحرير مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بيمارى طاعون كه در مصر انتشار يافته بود، به دمشق بازگشت. وى در سال 1326ق1908/م به دعوت شيخ على يوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر»-كه در آن روزگار، بزرگ‌ترين نشريه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را كه پيش از آن در قاهره منتشر مى‌شد، دوباره انتشار داد و از سوى مغرضين و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همين دليل، به صورت مخفيانه به فرانسه رفت. وى مدتى را در فرانسه ماند و در اين مدت با سیاسیون و متفكرين آنجا ملاقات نمود. او در مدت اقامتش در پاريس، 35 مقاله نوشت كه در كتابى با عنوان «غرائب الغرب» منتشر شد. وى بين در سال 1919م مجمع علمى عربى با نام مجمع اللغة العربية در دمشق را تأسيس نمود و رياست آن را تا زمان وفاتش (1372ق/ 1953م) به عهده داشت. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
# الشيخ سليم البخارى؛ | # الشيخ سليم البخارى؛ | ||
# الشيخ محمد | # الشيخ محمد المبارک؛ | ||
# الشيخ طاهر الجزائرى؛ | # الشيخ طاهر الجزائرى؛ | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۵: | ||
== وابسته‌ها == | == وابسته‌ها == | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[البيزرة]] | [[البيزرة]] | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۴: | ||
[[خطط الشام]] | [[خطط الشام]] | ||
[[ | [[سيرة أحمد بن طولون]] | ||
[[المعاصرون]] | [[المعاصرون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۰۲
| نام | کرد علی، محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | علی، م‍ح‍م‍دک‍رد
محمد کردعلی |
| نام پدر | عبدالرزاق |
| متولد | 1876 م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 1372 ق یا 1953 م |
| اساتید | شيخ سليم بخارى
شيخ محمد مبارک شيخ طاهر جزائرى |
| برخی آثار | البيزرة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03712AUTHORCODE |
محمد بن عبدالرزاق بن محمد كردعلى (1293-1372ق)، متفکر سوری، از رجال فکر و ادب و اصلاح، و مدافع لغت عربی، اولین وزیر معارف و تربیت سوریه، رئیس مجمع لغت عربی در دمشق از ابتدای تاسیس در 1919م تا زمان وفاتش در 1953م، مشارکت در تأسیس فرهنگستان زبان عربی در قاهره
ولادت
در سال 1293ق، 1876م در دمشق متولد شد. خانواده وى اصالتاً از كردهاى سليمانيه عراق بودند.
تحصیلات
وی پس از فراگيرى خواندن و نوشتن و قرآن كريم، به مدرسه رشيديه رفت و در آنجا بود كه زبان‌هاى تركى و فرانسوى را فرا گرفت. وى كتب ادب، لغت، بلاغت، فقه، تاريخ، تفسير و فلسفه را نزد عده‌اى از علماء اهل سنت دمشق آموخت. در اين زمان به مطالعه كتاب‌هاى پيشينيان علاقه‌مند شد و پدرش نيز او را در اين زمينه تشويق كرد و در گردآورى كتاب‌ها به او كمك كرد. در سال 1897م تحرير مجله حكومتى هفتگى «الشام» را در سوريه به عهده گرفت كه مدت سه سال ادامه يافت.
در سال 1319ق1901/م به قاهره مهاجرت كرد و در آنجا به مدت ده ماه تحرير مجله «الرائد» مصر را به عهده داشت. سپس از ترس بيمارى طاعون كه در مصر انتشار يافته بود، به دمشق بازگشت. وى در سال 1326ق1908/م به دعوت شيخ على يوسف صاحب، به نگارش در روزنامه «الظاهر»-كه در آن روزگار، بزرگ‌ترين نشريه در عالم اسلام بود- مشغول شد. او در دمشق مجله «المقتبس» را كه پيش از آن در قاهره منتشر مى‌شد، دوباره انتشار داد و از سوى مغرضين و اصحاب نفوذ مورد اتهام واقع شد و به همين دليل، به صورت مخفيانه به فرانسه رفت. وى مدتى را در فرانسه ماند و در اين مدت با سیاسیون و متفكرين آنجا ملاقات نمود. او در مدت اقامتش در پاريس، 35 مقاله نوشت كه در كتابى با عنوان «غرائب الغرب» منتشر شد. وى بين در سال 1919م مجمع علمى عربى با نام مجمع اللغة العربية در دمشق را تأسيس نمود و رياست آن را تا زمان وفاتش (1372ق/ 1953م) به عهده داشت.
اساتيد
- الشيخ سليم البخارى؛
- الشيخ محمد المبارک؛
- الشيخ طاهر الجزائرى؛
تأليفات
آثار وى بالغ بر 22 عدد مى‌باشد كه عناوين تعدادى از آن‌ها عبارت است از:
- خطط الشام 1344ق1925/م؛
- الاسلام و الحضارة العربية (در دو مجلد)، 1353ق1943/م؛
- تاريخ الحضارة (ترجمه از فرانسوى)؛
- غرائب الغرب (در دو مجلد)؛
- اقوالنا و افعالنا، 1946م؛
- دمشق مدينة السحر و الشعر؛
- غابر الاندلس و حاضرها؛
- أمراء البيان(در دو جزء)، 1937م؛